Αγία Μαρίνα Κάσου
Συντεταγμένες: 35°24′43″N 26°54′44″E / 35.41194°N 26.91222°E
| Αγία Μαρίνα Κάσου | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Καρπάθου - Ηρωϊκής Νήσου Κάσου |
| Δήμος | Ηρωικής Νήσου Κάσου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Νησιά Αιγαίου |
| Υψόμετρο | 120 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 549 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 85 800 |
| Τηλ. κωδικός | +22450 |
Η Αγία Μαρίνα είναι χωριό της Κάσου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Κάσου, της περιφερειακής ενότητας Καρπάθου - Ηρωϊκής Νήσου Κάσου, στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών που ακολούθησαν αυτό το πρόγραμμα.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Καρπάθου του νομού Δωδεκανήσου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους.[3][4]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται στη βορειοκεντρική Κάσο, σε λοφώδη περιοχή, 1 χλμ. δυτικά από το λιμάνι του Φρυ, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 120. Το βόρειο κομμάτι του χωριού λέγεται Ακρί και το νότιο Καστέλι.[5][6][7][8][3][4]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 496 |
| 2001 | 404 |
| 2011 | 444 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 574 |
| 1971 | 571 |
| 1981 | 504 |
| 1991 | 496 |
| 2001 | 393 |
| 2011 | 435 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός έχει προσαρτηθεί στον δήμο Κάσου από το 1948.[2]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αγία Μαρίνα, που υπήρξε μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού, είναι το χωριό που συνέδεσε άμεσα το όνομά του, με την τραγική Καταστροφή της Κάσου. Εκεί είχαν συγκεντρώσει οι κάτοικοι του νησιού το μεγαλύτερο κομμάτι των δυνάμεών τους για να αντιμετωπίσουν τους Αιγύπτιους και τον στόλο τους, υπό τον Χουσεΐν Πασά, τον Μάιο του 1824. Όταν το νησί καταστράφηκε, η Αγία Μαρίνα μεταβλήθηκε σε σωρό από ερείπια.[4][8]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Ελληνοκαμάρα, σπήλαιο-βραχοσκεπή, από τους αρχαιότερους λατρευτικούς χώρους των Δωδεκανήσων, νοτιοδυτικά του χωριού, από πλακόστρωτο μονοπάτι. Η πρόσοψή του είναι κτιστή, από ισοδομικό αρχαίο τείχος, με πέτρες μήκους 4 μ. και πάχους περισσότερο από 1μ.) - που θυμίζει έντονα Μυκηναϊκό οικοδόμημα -και καταλήγει σε δυο μικρά ανοίγματα-εισόδους. Το εσωτερικό του σπηλαίου χωρίζεται σε δύο τμήματα και έχει ανοίγματα σαν φεγγίτες. Χρησιμοποιήθηκε συνεχώς, από τα Προϊστορικά μέχρι τα Παλαιοχριστιανικά χρόνια και, στο εσωτερικό του, βρέθηκαν επιγραφές (γραμμική Α και Β), κεραμικά αντικείμενα, λίθινα εργαλεία, νομίσματα από τη Ρόδο, οστά ζώων και όστρακα. Ο χώρος χρησιμοποιήθηκε και ως καταφύγιο από πειρατικές επιδρομές.
- Το Σπήλαιο Σελάι ή Στηλοκαμάρα, επίσης νοτιοδυτικά του χωριού, από δυσδιάκριτο μονοπάτι προς τις «Χαδιές». Έχει διαστάσεις 30 Χ 8 μέτρα και διαθέτει εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
- Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας
- Η εκκλησία του Χριστού
- Η εκκλησία του Σταυρού
- Ο Άγιος Ευφραίμ στα ανατολικά του χωριού
- Η μονή Αγίου Γεωργίου, στη θέση «Χαδιές», 12 χλμ. νοτιοδυτικά, με ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες.
- Οι ανεμόμυλοι στη θέση «Δικέφαλος».
- Τα αρχοντικά και καπετανόσπιτα του χωριού, όπως του Χατζημαυρή.
Πεζοπορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η διαδρομή Αγία Μαρίνα-Χέλατρο, μέσα από την κοιλάδα του Άργους, εξαιρετικής ομορφιάς. [7]
Εκδηλώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πανηγύρια του Αγίου Γεωργίου στις Χαδιές, της Αγίας Μαρίνας και της Παναγίας της Ελλέρου,[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=22893
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 1:132
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛΜ 1:387
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Χάρτες «ROAD»
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Διακοπές», σ. 308-9
- ↑ 8,0 8,1 Δομή 1:146
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ https://web.archive.org/web/20100915052932/http://www.geodifhs.com/4/post/2010/05/121.html
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Google Earth
- eetaa.gr