Αγιονόρι Κορινθίας
Συντεταγμένες: 37°45′11″N 22°52′45″E / 37.75306°N 22.87917°E
| Αγιονόρι Κορινθίας | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κορινθίας |
| Δημοτική Ενότητα | Τενέας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Κορινθίας |
| Υψόμετρο | 680 μέτρα |
| Έκταση | 14,781 km² |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 180 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 20008 |
| Τηλ. κωδικός | 2741 |
Το Αγιονόρι είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Τενέας του δήμου Κορινθίων, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κορινθίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [2][3]
Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομό Κορινθίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [4][5]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγιονόρι είναι χωριό στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Κορινθίας, ακριβώς στα όρια με τον νομό Αργολίδος. Βρίσκεται στις ανατολικές απολήξεις της κορυφής Ψηλή Ράχη, στον επαρχιακό ορεινό δρόμο που συνδέει το Χιλιομόδι με τις Λίμνες, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 680. Απέχει 31 χλμ. περίπου Ν. της Κορίνθου. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 14,781 χμ² (2011). [6][7][4][5][8][2]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 271 |
| 2001 | 256 |
| 2011 | 319 |
| 2021 | 180 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1879 | 204 |
| 1889 | 228 |
| 1896 | 238 |
| 1907 | 345 |
| 1920 | 350 |
| 1928 | 364 |
| 1940 | 439 |
| 1951 | 399 |
| 1961 | 395 |
| 1971 | 308 |
| 1981 | 302 |
| 1991 | 308 |
| 2001 | 339 |
| 2011 | 310 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1834 και ορίστηκε έδρα του δήμου Αγιονορίου του νομού Αργολίδος και Κορινθίας. Το 1899 πέρασε στον νομό Κορινθίας και, το 1909, πάλι στον νομό Αργολίδος και Κορινθίας. Το 1949 υπήχθη οριστικά στον νομό Κορινθίας.
- Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγιονορίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Τενέας
- Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Τενέας και προσαρτήθηκε στον δήμο Κορινθίων
(Πηγές: [3]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγιονόρι βρίσκεται στο μέσον της Κοντοπορείας, της ανατολικότερης αρχαίας οδού που ένωνε την Κορινθία με το Άργος και χρησιμοποιήθηκε τόσο από τον ιστορικό Ξενοφώντα, όσο και από τον Αγησίλαο με τον Σπαρτιατικό στρατό του. Η αλλαγή της διαδρομής μετά το 1204 υπήρξε η αιτία παρακμής του οικισμού. Το 1365 αναφέρεται ως Alinori στα έγγραφα εσόδων του Ν. Acciaiuoli, χωρίς το φρούριό του. Η περιοχή τότε εντασσόταν στο φρούριο του Αγίου Βασιλείου.
Το Αγιονόρι -Αγινόρι ή Αϊνόρι για τους ντόπιους- έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πρώτα χρόνια του Αγώνα. Κοντά στο χωριό, στην στενωπό (κλεισούρα) παρακείμενης φερώνυμης τοποθεσίας, καταστράφηκε (8 Αυγούστου 1822) μεγάλο μέρος του, υπό τον Δράμαλη, κατευθυνομένου προς Κόρινθο τουρκικού στρατού. Υπερασπιστές της στενωπού, σύμφωνα με το σχέδιο μάχης που είχε καταστρωθεί από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ήταν οι Παπαφλέσσας, Νικηταράς και Δ. Υψηλάντης. Ο Δράμαλης, μετά τη συντριβή του στα Δερβενάκια, προσπάθησε να φθάσει στην Κόρινθο περνώντας από το στενό. Οι Τούρκοι υπέστησαν νέα πανωλεθρία αφήνοντας χίλιους νεκρούς και πολλά λάφυρα. [4][5][7]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Κάστρο Αγιονορίου που δεσπόζει στην κορυφή υψώματος του χωριού. Χρονολογείται μεταξύ 1377 και 1450 και κτίστηκε από τους Φράγκους στα ερείπια παλαιοτέρου Βυζαντινού φρουρίου. Η δημιουργία του οδληγησε στην ίδρυση του φερώνυμου οικισμού. Επικρατέστερη άποψη για την ονομασία του κάστρου είναι ότι, στην περιοχή εγκαταστάθηκαν μοναχοί από το Άγιο Όρος, στη διάρκεια του 11ου αιώνα, γεγονός που εξηγεί και τον μεγάλο αριθμό εκκλησιών γύρω από το κάστρο. Στην πλήρη μορφή του είχε εμβαδόν 850 μ², διέθετε 5 πύργους διαφόρων διαστάσεων που συνδέονταν μεταξύ τους με τείχος. Σήμερα διατηρούνται δύο από αυτούς (ο ένας έχει ύψος 12 μ.), με τους τοίχους να παρουσιάζουν ελαφρά κλίση προς το εσωτερικό. Η είσοδος βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του κτίσματος. Για την κατασκευή του έχουν χρησιμοποιηθεί ορθογωνισμένοι λίθοι και ισχυρό ασβεστοκονίαμα.
- Ο ναός Κοίμησης της Θεοτόκου, με τοιχογραφίες του 18ου αιώνα
- Τα ξωκκλήσια των Αγίων Αναργύρων (στο κάστρο), Αγίου Γεωργίου, Αγίου Αθανασίου, Αγίου Μάρκου και Σαράντα Μαρτύρων
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12402
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛ 1:164
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 ΠΛΜ 1:440
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 7,0 7,1 Δομή 1:207
- ↑ 8,0 8,1 «Διακοπές», σ. 501
- ↑ https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=agionori
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2021.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- https://www.protothema.gr/travelling/article/950164/agionori/
- http://www.mariailiaki.gr/30996-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C-%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%8C-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80/ Αρχειοθετήθηκε 2021-12-30 στο Wayback Machine.