Αδαλβέρτος Α΄ του Βερμαντουά
| Αδαλβέρτος Α΄ του Βερμαντουά | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 931 ή 934 |
| Θάνατος | 8 Σεπτεμβρίου 987 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γερβέργη της Λοθαριγγίας[1] |
| Τέκνα | Ερβέρτος Γ΄ του Βερμαντουά Όθων Α΄ του Σινύ Γκυ Α΄ του Σουασόν Λιούντολφ του Βερμαντουά |
| Γονείς | Ερβέρτος Β΄ του Βερμαντουά και Αδέλα της Γαλλίας |
| Αδέλφια | Αδελαΐδα του Βερμαντουά Λιουτγκάρδη του Βερμαντουά Ερβέρτος Γ΄ του Ομουά Εούντ του Βερμαντουά Ροβέρτος του Μω Ούγος του Βερμαντουά |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Καρολιδών |
Ο Αδαλβέρτος Α΄, κόμης του Βερμαντουά ή Αδαλβέρτος ο Ευσεβής, (Γαλλική γλώσσα : Adalbert Ι le pieux, περί το 915 - περί το 987) από την Δυναστεία των Καρολιδών ήταν κόμης του Βερμαντουά (943 - 988). Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ερβέρτου Β΄ κόμη του Βερμαντουά και της Αδέλας των Ροβερτιδών, κόρης του Ροβέρτου Α΄ της Δυτικής Φραγκίας.[2] Ο αδελφός του Ερβέρτος Γ΄ του Ομουά παντρεύτηκε στον δεύτερο γάμο της την Έντζιφου της Αγγλίας μητέρα του Λουδοβίκου Δ΄ της Γαλλίας, ο Αδαλβέρτος την συνόδευσε στο Λαν όπου έγινε ο γάμος. Αυτό εξόργισε τον Λουδοβίκο Δ΄ που κατάσχεσε τις ιδιοκτησίες της μητέρας του στο Λαν και τις έδωσε στην σύζυγο του Γερβέργη της Σαξονίας.[3] O Αδαλβέρτος και ο άλλος του αδελφός Ροβέρτος του Μω έγιναν υποστηρικτές του Λοθαρίου, γιου του Λουδοβίκου Δ΄ (957).[4]
Ο Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης νεότερος αδελφός του Λοθαρίου διεκδίκησε το θρόνο από τον Ούγο Καπέτο, τον βοήθησαν ο Αδαλβέρτος και οι δυο ανεψιοί αυτού, Ερβέρτος Γ΄ του Μω και Όντο Α΄ του Μπλουά.[5] Οι δυο ανεψιοί εξακολουθούσαν συνεχώς τις ταραχές εναντίον του νέου βασιλιά ακόμα και μετά την αιχμαλωσία του Καρόλου.[5] Όταν έμαθε ότι ο Ούγος Καπέτος ήταν έτοιμος να επιτεθεί ο Αδαλβέρτος έστειλε τον Ντούντο όφ Σεντ-Κουέντιν να μεσολαβήσει για ειρήνη, πράγματι κρατήθηκε ειρήνη μεταξύ τους αλλά ο Ούγος Καπέτος συνέχισε να τον υποπτεύεται για εξέγερση.[5][6] Ο Αδαλβέρτος απεβίωσε το 987 και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ερβέρτος Γ΄.[2]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 954 την γκέρμπεργκα των Ρέγκιναρ, κόρη του Γκίζελμπερτ δούκα της Λωρραίνης και είχε τέκνα:
- Ερβέρτος Γ΄ του Βερμαντουά 953-1015, κόμης του Βερμαντουά.
- Όθων Α΄ π. 950/955-987, κόμης του Σινύ.
- Εύδης π. 956-π. 985, απεβίωσε 29 ετών.
- Λιούντολφ του Βερμαντουά π. 957-986, επίσκοπος του Νογιόν & Τουρναί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p177.htm#i1765. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Detlev Schwennicke, Europaische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europaischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), σ. 49
- ↑ The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011), σ. 56
- ↑ Heather J Tanner, Families, friends and allies : Boulogne and politics in Northern France and England, c. 879-1160 (Leiden; Boston: Brill, 2004), σ. 39
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Geoffrey Koziol, Begging Pardon and Favor: Ritual and Political Order in Early Medieval France (Ithaca: Cornell University Press, 1992), σ. 149
- ↑ Lea Shopkow, 'The Man from Vermandois: Dudo of St-Quentin and His Patrons', Religion, Text, and Society in Medieval Spain and Northern Europe: Essays in Honor of J.N. Hillgarth, eds. Thomas E Burman; Jocelyn N Hillgarth; Lea Shopkow (Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 2002), σ. 303
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984)
- Geoffrey Koziol, Begging Pardon and Favor: Ritual and Political Order in Early Medieval France (Ithaca: Cornell University Press, 1992)
- Heather J Tanner, Families, friends and allies : Boulogne and politics in Northern France and England, c. 879-1160 (Leiden; Boston: Brill, 2004)
- Lea Shopkow, 'The Man from Vermandois: Dudo of St-Quentin and His Patrons', Religion, Text, and Society in Medieval Spain and Northern Europe: Essays in Honor of J.N. Hillgarth, eds. Thomas E Burman; Jocelyn N Hillgarth; Lea Shopkow (Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 2002)
- The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011)
- Vanderkindere, Léon (1902). La Formation territoriale des principautés belges au Moyen Âge. Vol. 2. H. Lamertin, Libraire-Editeur
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Adalbert I, Count of Vermandois της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |