Αδαλβέρτος της Καρινθίας
| Αδαλβέρτος της Καρινθίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Adalbero (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 980 (περίπου) |
| Θάνατος | 28 Νοεμβρίου 1039 Έμπερσμπεργκ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μαργράβος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Beatrix of Swabia |
| Τέκνα | Marquard IV of Eppenstein Adalbero von Eppenstein |
| Γονείς | Marquard III of Eppenstein |
| Οικογένεια | Eppenstein |
Ο Αντάλμπερο/Αλβέρτος Α΄, γερμ.: Adalbero του Eppenstein (π. 980 – 28 Νοεμβρίου 1039 [1]) από τον Οίκο του Έπενσταϊν ήταν δούκας της Καρινθίας και μαργράβος της Βερόνας από το 1011 ή το 1012 έως το 1035.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Βαυαρού Mάρκβαρντ κόμη του Έπενσταϊν, ο οποίος γύρω στο 970 είχε νυμφευτεί την Χάντμουντ, κόρη του Aντάλμπερο κόμη του Έμπερσμπεργκ και κυβέρνησε ως μαργράβος της Στυρίας. Περί το 1000 ο Aδαλβέρτος διαδέχθηκε τον πατέρα του ως μαργράβος της Στυρίας. Νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη, πιθανώς κόρη του Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας από τη δυναστεία των Κορραδιδών και κουνιάδα του μετέπειτα βασιλιά Κορράδου Β΄ της Γερμανίας.
Μετά το τέλος του Κορράδου Α΄ των Σαλίων, δούκα της Καρινθίας το 1011, ο βασιλιάς Ερρίκος Β΄ της Γερμανίας έδωσε ως φέουδο στον Ανδαλβέρτο την Καρινθία. Οι ιδιοκτησίες της Καρινθίας του Aδαλβέρτου περιλάμβαναν τη Μαρκία της Καρνιόλας, τη Μαρκία του Βίντικ (νυν Σλοβενία) και την εξουσία επάνω στην τεράστια Μαρκία της Βερόνας, που εκτείνεται από το Tρεντίνo μέχρι τον ποταμό Iζόντσο. Ο γιος και κληρονόμος του αποβιώσαντος δούκα Κορράδου, ο Κορράδος (Γ΄) ο Νεότερος ήταν ανήλικος, όταν απεβίωσε ο πατέρας του και ως εκ τούτου δεν ελήφθη υπόψη, με αποτέλεσμα να γίνει σκληρός αντίπαλος.
Τα πράγματα άρχισε να αλλάζουν, όταν η δυναστεία των Οθωνιδών εξέλιπε με το τέλος του βασιλιά Ερρίκου Β΄ το 1024 και ο Κορράδος Β΄ των Σαλίων εξελέγη διάδοχός του. Αρχικά ο Aδαλβέρτος επιδίωξε μία καλή σχέση, ενώ ενήργησε ως ο ξιφοφόρος του βασιλιά σε μία Σύνοδο του 1027 στη Φρανκφούρτη, και κατά τη στέψη τού γιου τού Κορράδου Β΄, Ερρίκου Γ΄ ως βασιλιά των Ρωμαίων στο Άαχεν το Πάσχα του 1028. [2] Ωστόσο, μετά την Αυλική Συνέλευση (Dieta) στις 18 Μαΐου 1035, ο δούκας Aδαλβέρτος αναγκάστηκε να αποκηρύξει όλα τα αξιώματα και τα φέουδά του. [3]
Ωστόσο, ο Έγκιλμπερτ επίσκοπος του Φράιζινγκ, σύμβουλος τού γιου τού Κορράδου Β΄, βασιλιά Ερρίκου Γ΄, συμβούλεψε τους πρίγκιπες και τον ίδιο τον Ερρίκο Γ΄ να μην αναγνωρίσουν την παραίτηση. [2] Παρόλα αυτά, ο Aδαλβέρτος έχασε το δουκάτο του και τη μαρκιωνία της Καραντανίας, [2] αν και το δουκάτο θα παρέμενε κενό μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου 1036. [2] Εξαγριωμένος, ξεκίνησε μία αιματηρή εκδίκηση εναντίον των υποστηρικτών των Σαλίων στην Καρινθία, σκοτώνοντας έτσι τον Γουλιέλμο κόμη του Φρήζαχ, σύζυγο της αγίας Χέμμα του Γκουρκ. [4] Τελικά αναγκάστηκε να αποσυρθεί στα Βαυαρικά κτήματα της μητέρας του στο Έμπερσμπεργκ, όπου απεβίωσε το 1039.
Τα μεγάλα κτήματα των Έπενσταϊν στην Καρινθία κατείχαν ο μεγαλύτερος γιος του Mάρκβαρντ Δ΄, του οποίου οι γιοι Λιούτολντ και Ερρίκος συνέχισαν να κυβερνούν το δουκάτο από το 1077 έως το 1122.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη των Κορραδιδών (απεβ. 23 Φεβρουαρίου μετά το 1125), πιθανώς κόρη του Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας. Ανάμεσα στα παιδιά τους ήταν:
- Μάρκβαρντ Δ΄ (π. 1076), πατέρας του Λιούτολντ, δούκα της Καρινθίας από το 1077 έως το 1090, και του Ερρίκου, δούκας της Καρινθίας από το 1090 έως το 1122.
- Λιούτολντ π.1050-1090, δούκας της Καρινθίας.
- Ερρίκος Γ΄ π.1050-1122, δούκας της Καρινθίας.
- Aντάλμπερo, επίσκοπος του Μπάμπεργκ από το 1053 έως το 1057.
- Βίλιμπιργκ (;), παντρεύτηκε τον Ότοκαρ Α΄ μαργράβο της Στυρίας.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Max Büdinger (1875), «Adalbero I.», Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, σελ. 51–52
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Wolfram 2006, σελ. 87.
- ↑ Wolfram 2006, σελ. 84.
- ↑ Wolfram 2006, σελ. 88.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Wolfram, Herwig (2006). Conrad II, 990-1039: Emperor of Three Kingdoms. Pennsylvania University Press.