Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αθανάσιος Βογορίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αθανάσιος Βογορίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1788 (περίπου)
Κότελ
Θάνατος19  Φεβρουαρίου 1826
Παρίσι
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Γερμανικά
Γαλλικά
λατινική γλώσσα
Βουλγαρικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
διπλωμάτης
ιατρός
Οικογένεια
ΑδέλφιαΣτέφανος Βογορίδης

Ο Αθανάσιος Βογορίδης (βουλγαρικά: Атанас Богориди) ήταν ελληνιστής, γιατρός και συγγραφέας βουλγαρικής καταγωγής.

Ο Αθανάσιος γεννήθηκε γύρω στο 1788 σε βουλγαρική οικογένεια στο Κότελ[1][2].

Ήταν γιος του Ιωάννη και της Γκάνας Χατζιατανόσοβα, εγγονός του Αγίου Σωφρόνιου της Βράτσα και αδελφός του Πέτρου, του Γεωργίου[3] και του Στέφανου[2]. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του χρησιμοποιούσε το όνομα Ντάζσκο Στογιάνου (ελληνικά: Θανάσης Ιωάννου)[1].

Ομιλούσε ελληνικά, γαλλικά, γερμανικά και λατινικά, ενώ, παράλληλα, είχε γνώσεις βουλγαρικών και αγγλικών[4].

Σπούδασε στην ελληνική Αυθεντική Ακαδημία Βουκουρεστίου[2] και μετά την αποφοίτησή του δίδαξε αρχαία ελληνική λογοτεχνία και φυσική ιστορία (1810-1812)[5][6].

Σπούδασε ιατρική στη Βιέννη (1812-1816)[7] και πήρε το διδακτορικό του στο Βύρτσμπουργκ (1816)[8]. Μετά το Βύρτσμπουργκ μετέβη στο Ιάσιο κοντά στον αδελφό του Στέφανο[9] κι έπειτα επέστρεψε στη Βιέννη[10]. Εργάστηκε ως γιατρός στη Βιέννη (1817-1819) και στο Παρίσι (1819-1826).

Ο Αθανάσιος, ο οποίος έγγραφε μόνο στην ελληνική γλώσσα[4], συνεργάζεται με το πρώτο σύγχρονο ελληνικό φιλολογικό περιοδικό Ερμής ο Λόγιος[11] και πιθανότατα ανώνυμα στα περιοδικά Μέλισσα και Αθηνά[12], γράφει άρθρα σχετικά με τον Σοφοκλή, τον Όμηρο και άλλους. Ήταν μέλος του λογοτεχνικού κύκλου γύρω από τον Αδαμάντιο Κοραή και στενός συνεργάτης του[13].

Συμμετοχή στην Ελληνική επανάσταση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διατηρούσε ισχυρούς δεσμούς με το ελληνικό επαναστατικό κίνημα, σαν μέλος της Φιλικής Εταιρείας[14].

Ήθελε να κατέβει στην Ελλάδα και να συμμετάσχει στην ελληνική επανάσταση αλλά τα προβλήματα υγείας που είχε δε το επέτρεψαν[15]. Συνυπέγραφε έγγραφο της Μεσσηνιακής Γερουσίας προς την Αμερικανική Συμπολιτεία[15], προς τον πρόεδρο της Αϊτής Ζαν Πιερ Μπουαγιέ[16][17]. Ήταν μέλος της επιτροπής για την περίθαλψη των προσφύγων που έφταναν στο Παρίσι[18]. Το 1825 διορίσθηκε μαζί με τους Νικόλαο Σκούφο και Παναγιώτη Κοδρικά διπλωματικός αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Παρίσι[19].

  1. 1,0 1,1 Καραθανάσης 1991, σελ. 128
  2. 2,0 2,1 2,2 Καραθανάσης 1991, σελ. 127
  3. Καραθανάσης 1991, σελ. 130
  4. 4,0 4,1 Καραθανάσης 1991, σελ. 166
  5. Καραθανάσης 1991, σελ. 126
  6. (Γαλλικά) Camariano-Cioran, Ariadna (1974). Les Académies princières de Bucarest et de Jassy et leurs professeurs. Θεσσαλονίκη: Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. σελ. 486. 
  7. Καραθανάσης 1991, σελ. 137
  8. Καραθανάσης 1991, σελ. 139
  9. Καραθανάσης 1991, σελ. 142
  10. Καραθανάσης 1991, σελ. 143
  11. Καραθανάσης 1991, σελ. 131
  12. Καραθανάσης 1991, σελ. 158
  13. Καραθανάσης 1991, σελ. 125
  14. (Βουλγάρικα) «Атанас Богориди». Енциклопедия „България“. 1. Σόφια: Издателство на БАН. 1978, σελ. 323. ISBN 9789543981366. 
  15. 15,0 15,1 Καραθανάσης 1991, σελ. 159
  16. Η Καθημερινή, Επιστολή Μπουαγιέ προς Αδ. Κοραή
  17. Καραθανάσης 1991, σελ. 160
  18. Καραθανάσης 1991, σελ. 161
  19. Καραθανάσης 1991, σελ. 163