Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αικατερίνη της Σιένα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διδάσκαλοι της Εκκλησίας
Αικατερίνη της Σιένα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Caterina da Siena (Ιταλικά)
Γέννηση25  Μαρτίου 1347[1]
Σιένα[2]
Θάνατος29  Απριλίου 1380[1]
Ρώμη[3]
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Τόπος ταφήςΣάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα, Βασιλική του Αγίου Δομήνικου και Saint Catherine of Siena tomb
ΚατοικίαΣιένα
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου29 Απριλίου[4] και 29 Απριλίου
Θρησκευτικό τάγμαThird Order of Saint Dominic
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταreligious sister
πολιτικός
φιλόσοφος
διπλωμάτης
συγγραφέας απομνημονευμάτων[6]
συγγραφέας[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρέσβης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αικατερίνη της Σιένα (Catherine of Siena ; 25 Μαρτίου 1347 – 29 Απριλίου 1380), μια αγία που σχετίστηκε με το δομινικανικό τάγμα, ήταν ακτιβίστρια και συγγραφέας που επηρέασε αρκετά την ιταλική λογοτεχνία και την καθολική εκκλησία. Ανακηρύχθηκε αγία το 1461 και έγινε Διδάσκαλος της Εκκλησίας.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σιένα. Σε νεαρή ηλικία αποφάσισε ότι ήθελε να αφιερωθεί στον Θεό, ενάντια στην επιθυμία των γονιών της. Έγινε μέλος της Δομινικανικής Εκκλησίας. Έγινε γνωστή πολύ γρήγορα καθώς συνδέθηκε με μυστικιστικά φαινόμενα, όπως τα αόρατα στίγματα και τον μυστικιστικό γάμο. Η επιρροή της, ο πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄, έπαιξε ρόλο στην απόφασή της να φύγει από την Αβινιόν για την Ρώμη. Στάλθηκε στην Φλωρεντία για να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Μετά τον θάνατο του πάπα και τον τερματισμό της ειρήνης, επέστρεψε στην Σιένα. Υπαγόρευσε σε γραμματείς την συλλογή των διατριβών της, με τίτλο The Dialogue of Divine Providence. Το παπικό σχίσμα του 1378 ανάγκασε την Αικατερίνη της Σιένα να πάει στην Ρώμη μαζί με τον πάπα. Έστειλε αρκετές επιστολές σε πρίγκιπες και καρδινάλιους για να προωθήσει την υπακοή στον πάπα Ουρβανό ΣΤ' και να υπερασπιστεί αυτό που αποκαλούσε "το πλοίο της εκκλησίας". Πέθανε στις 29 Απριλίου 1380, εξαντλημένη από την επιληψία. Ο πάπας Ουρβανός ΣΤ΄ πραγματοποίησε την κηδεία και την ταφή της στην βασιλική της Santa Maria sopra Minerva στην Ρώμη.

Η αφοσίωση στο πρόσωπο της Αικατερίνης της Σιένα αναπτύχθηκε γρήγορα μετά τον θάνατό της. Ανακηρύχθηκε αγία το 1461, προστάτιδα της Ρώμης το 1866 και προστάτιδα της Ιταλίας (μαζί με τον Φραγκίσκο της Ασίζης) το 1839. Ήταν η πρώτη γυναίκα που ανακηρύχθηκε "γιατρός της εκκλησίας" στις 4 Οκτωβρίου 1970 από τον πάπα Παύλο ΣΤ΄. Επίσης το 1999 ανακηρύχθηκε προστάτιδα της Ευρώπης από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄. Η Αικατερίνη της Σιένα αποτελεί μια από τις πιο εξαιρετικές προσωπικότητες του μεσαιωνικού καθολικισμού, λόγω της έντονης επιρροής της στον παπισμό και το εκτενές συγγραφικό της έργο. Συνέβαλε στην επιστροφή του πάπα από την Αβινιόν στην Ρώμη και συμμετείχε σε πολλές αποστολές που της ανέθεσε ο πάπας, κάτι πολύ σπάνιο για μια γυναίκα τον Μεσαίωνα. Ο Διάλογός της, εκατοντάδες επιστολές και δεκάδες προσευχές, της προσφέρουν μια εξέχουσα θέση στην ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας.

Βασικές εκκλησίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κυριότερες εκκλησίες προς τιμήν της Αικατερίνης της Σιένα είναι :

Σύγχρονες εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Italian critical edition of the Dialogue is Catherine of Siena, Il Dialogo della divina Provvidenza: ovvero Libro della divina dottrina, 2nd ed., ed. Giuliana Cavallini (Siena: Cantagalli, 1995). [1st edn, 1968] [Cavallini demonstrated that the standard division of the Dialogue in into four treatises entitled the 'Treatise on Discretion', 'On Prayer', 'On Providence', and 'On Obedience', was in fact a result of a misreading of the text in the 1579 edition of the Dialogue. Modern editors and translators, including Noffke (1980), have followed Cavallini in rejecting this fourfold division.]
  • The Italian critical edition of the 26 Prayers is Catherine of Siena, Le Orazioni, ed. Giuliana Cavallini (Rome: Cateriniane, 1978)
  • The most recent Italian critical edition of the Letters is Antonio Volpato, ed, Le lettere di Santa Caterina da Siena: l'edizione di Eugenio Duprè Theseider e i nuovi problemi, (2002)

Μεταφράσεις στα αγγλικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταφράσεις στα αγγλικά του Διαλόγου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Dialogue, trans. Suzanne Noffke, O.P. Paulist Press (Classics of Western Spirituality), 1980.
  • The Dialogue of St. Catherine of Siena, TAN Books, 2009. (ISBN 978-0-89555-149-8)
  • Phyllis Hodgson and Gabriel M Liegey, eds., The Orcherd of Syon, (London; New York: Oxford UP, 1966) [A Middle English translation of the Dialogo from the early fifteenth century, first printed in 1519].
  • Catherine of Siena (1988). Suzanne Noffke, επιμ. The Letters of St. Catherine of Siena. 4. Binghamton: Center for Medieval and Early Renaissance Studies, State University of New York at Binghamton. ISBN 978-0-86698-036-4.  (Republished as The letters of Catherine of Siena, 4 vols, trans Suzanne Noffke, (Tempe, AZ: Arizona Center for Medieval and Renaissance Studies, 2000–2008))
  • The Prayers of Catherine of Siena, trans. Suzanne Noffke, 2nd edn 1983, (Νέα Υόρκη, 2001)

Το έργο του Raymond of Capua Life μεταφράστηκε στα αγγλικά το 1493 και το 1609 ενώ στα σύγχρονα αγγλικά έχει μεταφραστεί ως

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]