Αλβέρτος της Βαυαρίας (1905-1996)
| Αλβέρτος | |
|---|---|
.jpg) | |
δούκας της Βαυαρίας τιτουλάριος βασιλιάς της Βαυαρίας | |
| Περίοδος | 1955 - 1996 |
| Γέννηση | 3 Μαΐου 1905 |
| Θάνατος | 8 Ιουλίου 1996 (91 ετών) |
| Σύζυγος | Μαρία Ντράσκοβιτς του Τρακοστιάν Μαρία-Γιένκε Κέγκλεβιτς του Μπούζιν |
| Επίγονοι | Μαρία-Γαβριέλα Μαρία-Καρλότα Φραγκίσκος Μαξ |
| Οίκος | των Βίττελσμπαχ |
| Πατέρας | Ρούπρεχτ |
| Μητέρα | Μαρία Γαβριέλα δούκισσα στη Βαυαρία |
| Θρησκεία | Καθολικός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αλβέρτος (3 Μαΐου 1905 - 8 Ιουλίου 1996) από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ ήταν δούκας, και τιτουλάριος βασιλιάς, της Βαυαρίας (1955-1996).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο μόνος (επιζήσας) γιος του Ρούπρεχτ διαδόχου της Βαυαρίας (γιου του Λουδοβίκου Γ΄ της Βαυαρίας) και της πρώτης συζύγου του Μαρίας-Γαβριέλας των Βίττελσμπαχ, κόρης του Καρόλου-Θεοδώρου δούκα στη Βαυαρία.
Βαπτίστηκε Αλβέρτος-Λεοπόλδος-Φερδινάνδος-Μιχαήλ[1]. Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1918 ο Λουδοβίκος Γ΄ καθαιρέθηκε από βασιλιάς της Βαυαρίας και η οικογένεια του Αλβέρτου διέφυγε στο Τιρόλο της Αυστρίας[1]. Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένειά του αρνήθηκε να υποστηρίξει τους Ναζί στη Γερμανία· αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Αλβέρτος, που σπούδαζε δασοκομία, να διακόψει τις σπουδές του[1]. Το 1940 διέφυγε με την οικογένειά του στο κτήμα του στο Σαρβάρ της Ουγγαρίας, όμως το 1944 οι Ναζί κατέλαβαν την Ουγγαρία και φυλάκισαν τους Βίττελσμπαχ. Το 1945 ελευθερώθηκαν από το στρατόπεδο του Νταχάου από τον στρατό των ΗΠΑ[1].
Το 1955 απεβίωσε ο πατέρας του και ο Αλβέρτος έγινε επικεφαλής του Οίκου των Βίττελσμπαχ. Ο Ρούπερτ ήταν απόγονος του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας και διεκδικητής του στέμματος της Βρετανίας[2], έτσι ο Αλβέρτος έγινε ο νέος διεκδικητής[3]. Το 1959 με μία επίσημη τελετή επέστρεψε το στέμμα και τα λοιπά βασιλικά κοσμήματα του Όθωνα της Ελλάδας στον Παύλο της Ελλάδας · ο Όθωνας ήταν θείος του Λουδοβίκου Γ΄. Το 1980 προήδρευσε στις πολυτελής τελετές για τον εορτασμό των 800 ετών από την ίδρυση του Οίκου των Βίττελσμπαχ στη Βαυαρία[4].
Ήταν κυνηγός και επεδίωκε τα ελάφια, έχοντας συλλέξει περισσότερα από 3.000 κέρατα, μάλιστα μερικά εκτίθενται στο κάστρο Μπέρχτεσγκάτεν. Συνέγραψε δύο βιβλία για Τις συνήθειες των ελαφιών[1] και έλαβε τιμητικό διδακτορικό για αυτά από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου των Λουδοβίκου και Μαξιμιλιανού στο Μόναχο. Το 1953 επισκεπτόμενος τη Βραζιλία, ανακάλυψε τη ράτσα σκύλων Φίλα Μπραζιλέιρο και έφερε μερικούς στη Γερμανία, εισάγοντας την εκτροφή τους στην Ευρώπη.
Απεβίωσε το 1996 σε ηλικία 91 ετών στο κάστρο Μπεργκ, 20 χλμ ΝΔ του Μονάχου, εκεί όπου ζούσε μοναχικά για δεκαετίες. Η εξόδιος ακολουθία του έγινε στο Τεατίνεκιρχε του Μονάχου από τον αρχιεπίσκοπο της πόλης[1]. Ετάφη στο οικογενειακό νεκροταφείο που είχε ιδρύσει στο αββαείο του Άντεχς.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1930 νυμφεύτηκε πρώτα τη Μαρία Ντράσκοβιτς του Τρακοστιάν[5], κόρη του Ντιονύς-Μαρία Ντράσκοβιτς κόμη του Τρακοστιάν[6]. Αν και ο πατέρας του επέτρεψε το γάμο, ένα συμβούλιο του Οίκου των Βίττελσμπαχ κατέληξε ότι ο γάμος δεν συμμορφώνεται με την οικογενειακή παράδοση, όπως ορίζεται από τους νόμους του ιστορικού Οίκου[7] και εξαίρεσε τα ονόματα των τέκνων του ζεύγους από το Αλμανάκ του Γκότα[5]. Το 1948 νομικοί σύμβουλοι αποφάνθηκαν ότι μόνο ο επικεφαλής του Οίκου έχει την εξουσία να κρίνει έγκυρο έναν γάμο· το επόμενο έτος ο Ρούπερτ αναγνώρισε τον γάμο ως δυναστικό[4][7]. Είχαν τέκνα:
- Μαρία-Γαβριέλα, γενν. 1931, παντρεύτηκε τον Γκέοργκ πρίγκιπα φον Βάλντμυργκ τσου Τσάιλ ουντ Τράουχμπουργκ.
- Μαρία-Έριχ γενν. 1962, νυμφεύτηκε τη Ματθίλδη, κόρη του Καρόλου δούκα της Βυρτεμβέργης.
- Μαρία-Καρλότα, γενν. 1931, δίδυμη με την προηγούμενη, παντρεύτηκε τον Παύλο φον Κουάτ τσου Βυκράτ ουντ Ίσνυ.
- Φραγκίσκος, γενν. 1933, δούκας της Βαυαρίας.
- Μαξ, γενν. 1937, δούκας στη Βαυαρία.
Το 1971 ο Αλβέρτος νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με τη Μαρία-Γιένκε Κέγκλεβιτς κόμισσα του Μπούζιν.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Cowell, Alan (11 July 1996). «Duke Albrecht Is Dead at 91; Pretender to Bavarian Throne». New York Times. https://www.nytimes.com/1996/07/11/world/duke-albrecht-is-dead-at-91-pretender-to-bavarian-throne.html. Ανακτήθηκε στις 30 November 2013.
- ↑ Montgomery-Massingberd, Hugh. "Burke’s Royal Families of the World: Volume I Europe & Latin America, 1977, pp. 157-159. (ISBN 0-85011-023-8)
- ↑ Montgomery-Massingberd, Hugh (editor). Burke's Guide to the Royal Family, Burke's Peerage, London, 1973, pp. 255. (ISBN 0-220-66222-3)
- ↑ 4,0 4,1 de Badts de Cugnac, Chantal. Coutant de Saisseval, Guy. Le Petit Gotha. Nouvelle Imprimerie Laballery, Paris 2002, Maison Royale de Bavière, pp. 36-37 (French). (ISBN 2-9507974-3-1)
- ↑ 5,0 5,1 Almanach de Gotha. Justus Perthes, 1942, Maison de Bavière, p. 19. (French).
- ↑ Η Μαρί(τ)α ήταν από την Κροατία, κόρη της Τζουλιάνας-Ρόζας του Μοντενουόβο, κόρης του Άλφρεντ πρίγκιπα του Μοντενουόβο, γιου του Γουλιέλμου-Αλβέρτου πρίγκιπα του Μοντενουόβο, γιου της Μαρίας-Λουίζας της Λωρραίνης-Αυστρίας, κόρης του Φραγκίσκου Β΄.
- ↑ 7,0 7,1 Enache, Nicolas. La Descendance de Marie-Therese de Habsburg. ICC, Paris, 1996. pp. 27, 100, 107-108, 115, 178-181, 190-191. (French). (ISBN 2-908003-04-X)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- McFerran, Noel S. "Albert". The Jacobite Heritage.
- McFerran, Noel S. "The Royal Family, the Nazis, and the Second World War". The Jacobite Heritage.
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Albrecht, Duke of Bavaria της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |