Αλεατορική μουσική

Αλεατορική μουσική ονομάζεται η μουσική στην οποία στοιχεία όπως ο ρυθμός, ο τόνος και το ύφος καθορίζονται από την προσωπική επιλογή του ερμηνευτή ή ακόμα και από την τύχη.

Ετυμολογία

Ετυμολογικά, η λέξη προέρχεται από το λατινικό alea, που σημαίνει ζάρι, δήλώνοντας έτσι το στοιχείο της τύχης που διέπει αυτού του είδους τη μουσική.

Η Αλεατορική μουσική βρίσκεται στον αντίποδα της τάσης για πλήρη έλεγχο και προκαθορισμό της μουσικής δημιουργίας και εκτέλεσης. Ο συνθέτης σαφώς και καθορίζει τα βασικά χαρακτηριστικά της αλεατορικής μουσικής σύνθεσης, εντούτοις πολλά στοιχεία της, όπως ο ρυθμός, τα τονικά ύψη, οι φθογγικές διάρκειες, η προσθήκη ή η απαλοιφή ποικιλμάτων κτλ, επαφίενται στην επιλογή του εκάστοτε ερμηνευτή, με αποτέλεσμα να ανανεώνεται και να ποικίλει κάθε φορά που εκτελείται. Ο συνθέτης επίσης στηρίζεται στον παράγοντα της τύχης για τη δημιουργία της αλεατορικής μουσικής, όπως για παράδειγμα το ρίξιμο των ζαριών ή μία σειρά τυχαίων αριθμών που παράγει ο υπολογιστής μπορούν να καθορίσουν τη βασική τονικότητα, τις φθογγικές περιοχές κτλ. της σύνθεσης.

Ο αντισυμβατικός αυτός τρόπος μουσικής δημιουργίας και εκτέλεσης δίνει προβάδισμα στα ανορθολογικά στοιχεία της ανθρώπινης εμπειρίας (τύχη, διαίσθηση, συναίσθημα, έμπνευση), ενώ περιορίζει την επιρροή του ορθολογισμού που διέπει κάθε προκαθορισμένη μουσική φόρμα.

Δείτε επίσης

• Στοχαστική μουσική