Αλεξέι Πετρόβιτς
| Αλεξέι Πέτροβιτς | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1690 Μόσχα. Ρωσία |
| Θάνατος | 7 Ιουλίου 1718 (28 ετών) Πετρούπολη, Ρωσία |
| Σύζυγος | Καρλόττα Χριστίνα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ |
| Επίγονοι | Πέτρος Β΄ της Ρωσίας |
| Οίκος | Οίκος των Ρομάνοφ |
| Πατέρας | Πέτρος Α΄ της Ρωσίας |
| Μητέρα | Ευδοκία Λοπούχινα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αλεξέι Πέτροβιτς (Алексей Петрович Романов, 28 Φεβρουαρίου 1690 - 7 Ιουλίου 1718) ήταν γιος του Πέτρου Α΄ της Ρωσίας από την πρώτη σύζυγό του.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αλεξέι Πέτροβιτς γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1690 (19 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο). Πατέρας του ήταν ο Πέτρος Α΄ της Ρωσίας και μητέρα του η Ευδοξία Λοπουχίνα. Βαπτίστηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1690. Νονοί του ήταν Πατριάρχης Ιωακείμ και η μεγάλη του θεία Tsarevna Τατιάνα Mikhailovna.[1] Μεγάλωσε κυρίως με τη μητέρα του, επειδή ο αυτοκράτορας πατέρας του ήταν αφοσιωμένος με τη διακυβέρνηση της Ρωσικής αυτοκρατορίας. Η μητέρα του διακρινόταν για τη θρησκοληψία της. Αλλά και τα υπόλοιπα πρόσωπα που τον περιέβαλαν στο Κρεμλίνο όπου ζούσε, διάκειντο εχθρικώς προς τις μεταρρυθμίσεις και τις καινοτομίες του Τσάρου[2].
Μέχρι την ηλικία των εννέα ετών δεν διακρινόταν για την ευφυΐα του, ούτε και για το ενδιαφέρον του για τη διαδοχή και διακυβέρνηση της χώρας του. Όταν σε ηλικία εννέα ετών η μητέρα του κλείστηκε από τον πατέρα του σε μοναστήρι, ανέλαβε την ανατροφή του η θεία του, από την πλευρά του πατέρα του, Ελένη. Ο πατέρας του είχε αναθέσει τη μόρφωσή του σε διάφορους παιδαγωγούς, οι οποίοι όμως αποστελλόταν συχνά στο εξωτερικό για διπλωματικές αποστολές. Αυτό είχε σαν συνέπεια να έχει η εκπαίδευσή του αποσπασματικό χαρακτήρα.[1] Στα 1703 και σε ηλικία 13 ετών ο πατέρας του τον κατέταξε ως απλό στρατιώτη στο πυροβολικό, με σκοπό να αποκτήσει παιδιόθεν ενδιαφέρον για τον στρατό. Προκειμένου επίσης να του εμφυσήσει το ενδιαφέρον για τις αυτοκρατορικές υποθέσεις, του ανέθεσε τη διεκπεραίωση κυβερνητικών υποθέσεων. Όμως ούτε στα στρατιωτικά, ούτε στα διοικητικά επέδειξε κάποιο ενδιαφέρον. Το 1709, στάλθηκε να σπουδάσει στη Δρέσδη, όπου στράφηκε περισσότερο στο διάβασμα, συγκροτώντας μια μεγάλη βιβλιοθήκη από εκκλησιαστικά βιβλία και βιβλία αστικού δικαίου, αλλά και έργα της λογοτεχνίας. Αγαπημένοι τίτλοι του ήταν για τη θρησκεία, το μυστικισμό και την παγκόσμια ιστορία[1]. Οι συνήθειές του επικεντρώνονταν κατά κύριο λόγο στις γυναίκες και στο πιοτό. Ο πατέρας του συνειδητοποιούσε σταδιακά πως δεν θα είχε ένα άξιο διάδοχο. Έτσι θέλησε να τον παντρέψει με την πριγκίπισσα Σοφία-Καρλόττα Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπάτελ, με σκοπό να του αλλάξει τρόπο ζωής μια γυναίκα μορφωμένη και κοσμοπολίτισσα.[2]Δεν τη συγχώρεσε όμως που δεν άλλαξε τη λουθηρανική πίστη της με την ορθοδοξία.[3]
Ο γάμος η διαδοχή και η διαμάχη με τον πατέρα του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη συνέχεια όμως εκείνος ερωτεύθηκε μια Φινλανδή υπηρέτρια και την εγκατέστησε στο παλάτι. Στις 11 Οκτωβρίου απέκτησε από τη Σοφία ένα γιο και λίγες ημέρες αργότερα η γυναίκα του πέθανε. Ο Πέτρος Α΄ της Ρωσίας είδε στον εγγονό του τον μελλοντικό του διάδοχο, αλλά μόνο προσωρινά, καθώς επιθυμούσε να ορίσει ως τέτοιον τον γιο που ήλπιζε να αποκτήσει από τη δεύτερη γυναίκα του Αικατερίνη. Μετά την κηδεία της Σοφίας, ο Πέτρος έστειλε επιστολή στον γιο του φέρνοντάς τον ενώπιον των ευθυνών του ως διαδόχου του θρόνου ή να παραιτηθεί. Την ίδια στιγμή το περιβάλλον του Αλεξέι τον προέτρεψε να παραιτηθεί για να αποφύγει τις πατρικές πιέσεις και μετά να τον επαναφέρει ο ρωσικός λαός και ο ίδιος να διεκδικήσει το θρόνο ως νόμιμος πρωτότοκος υιός. Ο Πέτρος, για να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο, τού πρότεινε να αποσυρθεί σε μοναστήρι. Ο πατέρας του τού απηύθυνε εκ νέου πρόσκληση να αναλάβει τις ευθύνες του και τον κάλεσε να τον συναντήσει στην Κοπεγχάγη.
Η συνωμοσία και η επιστροφή στη Ρωσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αλεξέι όμως, αφού ζήτησε χρηματική ενίσχυση από το Κρατικό Ταμείο, ταξίδεψε, στα 1716, με την ερωμένη του και με μια πολυπληθή συνοδεία προς τη Βιέννη και τον Κάρολο ΣΤ'. Εκεί ζήτησε βοήθεια από τον Αυστριακό ηγεμόνα και εκείνος τον φυγάδευσε με στρατιωτική συνοδεία στη Νεάπολη και στο φρούριο Σαντ Έλμο. Ο Πέτρος ανέθεσε σε δύο έμπιστά του πρόσωπα, τον πρώην πρεσβευτή της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη Τολστόι και στον στρατηγό Ρουμνιάτσωφ, να εντοπίσουν τον γιο του. Αφού εντοπίστηκε, ζητήθηκε από τον Κάρολο ΣΤ' να τους επιτραπεί να τον επισκεφθούν. Εκεί τον συνάντησαν και του πρότειναν να επιστρέψει στην Πετρούπολη, με την υπόσχεση να μην τιμωρηθεί από τον πατέρα του, αλλά και να παντρευτεί την ερωμένη του. Έτσι στα μέσα του Ιανουαρίου 1717 ο Αλεξέι Πέτροβιτς επέστρεψε στη Ρωσία.[2]
Ο πατέρας του τον κάλεσε να αποκαλύψει όλους όσοι κρυβόταν πίσω από τη συνωμοσία εναντίον του και ώθησαν τον γιο του να δραπετεύσει στο εξωτερικό και αφού το κάνει -αποκάλυψε πως ήταν κληρικοί και λαϊκοί, αλλά και η ίδια του η μητέρα- να ορκιστεί ενώπιον της Ιεράς Συνόδου και άλλων αξιωματούχων πως παραιτείται του θρόνου.[2] Όταν έφτασε και η ερωμένη του από τη Νεάπολη, ανακρίθηκε και αποκάλυψε πως ο Αλέξιος ήταν αυτός που είχε ζητήσει από τον Κάρολο ΣΤ' να του δώσει στρατό με σκοπό να τον βοηθήσει να καταλάβει την εξουσία στη Ρωσία.[2]Στις 14 Ιουνίου συνελήφθη και κλείσθηκε στο φρούριο των Αγίων Πέτρου και Παύλου του νησιού Πετροπαυλόβσκ. Στις 19 Ιουνίου 1718, μετά από εξέταση από το Ανώτατο δικαστήριο, καταδικάσθηκε σε 25 μαστιγώματα με κνούτο. Τα βασανιστήρια και οι μαστιγώσεις επαναλήφθηκαν με την παρουσία και του Τσάρου πατέρα του.
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τελικά πέθανε κάτω από άγνωστες συνθήκες στις 7 Ιουλίου του 1718 (26 Ιουνίου με το π.η.). Ξένοι διπλωμάτες ανέφεραν πως ο Αλέξιος αποκεφαλίσθηκε ή ότι του έκοψαν τις αρτηρίες, αλλά αμέσως απελάθηκαν[4].
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1711 την Καλόττα-Χριστίνα των Γουέλφων, κόρη του Λουδοίκου-Ροδόλφου δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ και είχε τέκνα:
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Tsarevich Alexis Petrovich». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ευριπίδης Μωραϊτάκης, 1974 σσ. 54-63.
- ↑ Will&Ariel Durant, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τομ.Η, εκδ.Αφοί Συρόπουλοι, Αθήναι 1970, σελ.454
- ↑ Will&Ariel Durant, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τομ.Η, εκδ.Αφοί Συρόπουλοι, Αθήναι 1970, σελ.456
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ευριπίδης Μωραϊτάκης, «Ο τσάρεβιτς Αλέξιος θανατώνεται κατά διαταγήν του πατέρα του», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.69 (Μάρτιος 1974), σσ.54-63.
- Will&Ariel Durant, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού,τομ.Η,εκδ.Αφοί Συρόπουλοι, Αθήναι 1970, σελ.454-456
- Tsarevich Alexis Petrovich
- Alexei Petrovich, Tsarevich of Russia
- Tsarevich Alexei Petrovich. Why Peter I's son sentenced to death?[1]
- Portrait of the Tsarevich Alexei Petrovich (1690-1718) 1710 (oil on canvas)
- Paul Alexander Bushkovitch, Peter the Great [2]
- Donald J. Raleigh,Akhmed Akhmedovich Iskenderov,The Emperors and Empresses of Russia: Rediscovering the Romanovοv[3]