Αλεσσάντρο Τούρκι
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αλεσσάντρο Τούρκι | |
---|---|
Γέννηση | 1578[1] Βερόνα[1] |
Θάνατος | 22 Ιανουαρίου 1649[1][2][3] Ρώμη[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Ιδιότητα | ζωγράφος[3] και σκιτσογράφος[3] |
Κίνημα | Σχολή της Βερόνας |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Σχολή της Βερόνας |
Σημαντικά έργα | Death of Cleopatra, The Flood, Mystic Marriage of St. Catherine και Maria with Child |
Σχετικά πολυμέσα | |
O Αλεσσάντρο Τούρκι, ιταλ. Alessando Turchi (1578 - 22 Ιανουαρίου 1649) ήταν Ιταλός ζωγράφος του πρώιμου Μπαρόκ. Γεννήθηκε και δραστηριοποιήθηκε κυρίως στη Βερόνα και αργότερα στη ζωή του μετακόμισε στη Ρώμη. Είναι γνωστός και με το όνομα Βερονέζε ή το παρωνύμιο L'Orbetto. Το στυλ του έχει περιγραφεί ως απαλό και σαν του Καραβάτζιο ταυτόχρονα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχικά μαθήτευσε στον Φελίτσε Ρίτσο (ιλ Μπρουζασόρτσι) στη Βερόνα. Από το 1603 εργαζόταν ως ανεξάρτητος ζωγράφος και το 1606-09 ο Τούρκι ζωγράφισε τα φύλλα του Οργάνου για την φιλαρμονική Ακαδημία της Βερόνα. Όταν ο Μπρουζασόρτσι απεβίωσε το 1605, ο Τούρκι και ο συνάδελφός του ζωγράφος Πασκουάλε Οττίνο συμπλήρωσαν μία σειρά καμβάδων του αποβιώσατος δασκάλου τους. Το 1610 ολοκλήρωσε μία Ανάληψη για τον βωμό της εκκλησίας του Αγ. Λουκά στη Βερόνα. Το 1612 η Συντεχνία των Χρυσοχόων της Βερόνας παρήγγειλε στον Τούρκι έναν πίνακα βωμού, χαμένο σήμερα, με τη Μαντόνα και Αγίους. Αφήνοντας τη σχολή του Ρίτσο, μετέβη στη Βενετία, όπου εργάστηκε για ένα διάστημα υπό τον Κάρλο Καλιάρι.
Το 1616 ταξίδεψε στη Ρώμη και συμμετείχε στη νωπογραφία Συλλέγοντας το Μάννα για τη διακόσμηση της Βασιλικής Αίθουσας του Παλάτσο ντελ Κουιρινάλε και ζωγράφισε έναν Χριστό, Μαγδαληνή και Αγγέλους για τον καρδινάλιο Σκιπίωνα Μποργκέζε. Σε συναγωνισμό με τον τον Aντρέα Σάκι και τον Πιέτρο ντα Κορντόνα ζωγράφισε μερικές εικόνες για τον εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελλα Κοντσετσιόνε ντέι Καπουτσίνιστη Ρώμη. Το 1619 έστειλε έναν πίνακα βωμού των Σαράντα Μαρτύρων για το παρεκκλήσιο των Αθώων στον ναό του Αγ. Στεφάνου της Βερόνα για να κρεμαστεί δίπλα στα έργα του Πασκουάλε Οττίνο και του Μαρκαντόνιο Μπασσέττι. Επίσης ζωγράφισε μία Φυγή στην Αίγυπτο για την εκκλησία του Σαν Ρομουάλντο, μία Αγία Οικογένεια για την Σαν Λορέντσο ιν Λουτσίνα και έναν Σαν Κάρλο Μπορρομέο στη Σαν Σαλβατόρε ιν Λάουρο, όλες εκκλησίες της Ρώμης. Ασχολήθηκε πολύ με πίνακες δωματίου, τα οποία παριστούν ιστορικά θέματα, που συχνά ζωγράφιζε σε μαύρο μάρμαρο. Μεταξύ των μαθητών του είναι ο Τζιοβάννι Τσεσκίνι και ο Τζοβάννι Μπαττίστα Ρόσσι (ιλ Γκομπίνο), που εξασκούντο στη Βερόνα αντιγράφοντας έργα τού διδασκάλου του, που συχνά λαμβάνονται ως προτότυπα.
Για τον κόμη Τζαντζάκομο Τζούστι ζωγράφισε το 1620 την Αλληγορία της Φήμης μεταξύ Ερμή και Αθηνάς Παλλάδος. Το 1621 εκτέλεσε για τον Γάλλο καρδινάλιο Φρανσουά ντε Σουρντίς την Ανάσταση του Ιησού, που τώρα βρίσκεται στον καθεδρικό του Αγ. Ανδρέα στο Μπορντώ και έστειλε την Προσκύνηση των Μάγων στην οικογένεια Γκεραρντίνι στη Βερόνα. Το 1621 είχε συμπληρώσει έναν πίνακα του Σαν Κάρλο Μπορρομέο και Μαντόνα εν Δόξη για τον ναό Σαν Σαλβατόρε ιν Λάουρο στη Ρώμη. Έγγραφα από το 1629 δείχνουν, ότι ο Τούρκι πληρώθηκε 110 σκούδα για να ζωγραφίσει τον Άγ. Αντώνιο της Πάντουα για το Βίλα Φαρνέζε στην Καπραρόλα. Το 1632 μία απογραφή του Παλάτσο Ματτέι ντι Τζιόβε καταγράφει μία Σάντα Μαρία και Μαρία Μαγδαληνή και μία Γυνή Σαμαρίτισσα από τον Τούρκι.
Η αδελφή του παντρεύτηκε τον ζωγράφο Τζιατσίντο Τζιμινιάνι. Το 1623 ο Τούρκι νυμφεύτηκε τη Λουτσία Σαν Τζουλιάνο. Το 1637 με τη χορηγεία του καρδιναλίου Φραντσέσκο Μπαρμπερίνι έγινε πρίγκιπας ή διευθυντής της Ακαδημίας του Αγ. Λουκά. Το 1638 εισήλθε στην παπική συντεχνία των καλλιτεχνών, τη λεγόμενη Ποντιφική Ακαδημία των Καλών Τεχνών και Γραμμάτων για τους δεξιοτέχνες στο Πάνθεον. Απεβίωσε στη Ρώμη 71 ετών.
Πινακοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ο Χριστός και η μοιχός γυνή
-
Ο μυστικός γάμος της Αγ. Αικατερίνης. Στο Λούβρο.
-
Σαμψών και Σαλιδά (;). Μουσείο Κούνστιστορισες
-
Η Αγ. Αγάθη παρακολουθείται από τον Άγ. Πέτρο και έναν άγγελο στη φυλακή. Μουσείο Γουόλτερς Αρτ.
-
Όραμα του Χριστού για το Πάθος
-
Το τέλος της Κλεοπάτρας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (Ολλανδικά) RKDartists. 78470. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00186188. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 The Fine Art Archive. 117403. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Biography, see Alessandro Turchi 1578-1649 detto l'Orbetto.
- Bryan, Michael (1889). Walter Armstrong & Robert Edmund Graves (ed.). Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical (Volume II: L-Z). York St. #4, Covent Garden, London; Original from Fogg Library, Digitized May 18, 2007: George Bell and Sons. p. 591.