3-φθοροπροπένιο
3-φθοροπροπένιο | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | 3-φθοροπροπένιο | ||
Άλλες ονομασίες | Προπενυλοφθορίδιο-3 Αλλυλοφθορίδιο | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C3H5F | ||
Μοριακή μάζα | 60,070203 amu[1] | ||
Σύντομος συντακτικός τύπος |
CH2=CHCH2F | ||
Συντομογραφίες | ViCH2F | ||
Αριθμός CAS | 818-92-8 | ||
SMILES | C=CCF | ||
InChI | 1S/C3H5F/c1-2-3-4/h2H,1,3H2 | ||
Αριθμός EINECS | 212-459-6 | ||
PubChem CID | 69958 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Ισομερή θέσης | 3 ισοπροπενυλοφθορίδιο προπενυλοφθορίδιο-1 κυκλοπροπυλοφθορίδιο | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Το αλλυλοφθορίδιο ή προπυλενοφθορίδιο-3 ή 3-φθοροπροπένιο έχει χημικό τύπο είναι C3H5F και σύντομο συντακτικό FCH2CH=CH2. Ανήκει στα αλκενυλοαλογονίδια, δηλαδή στα άκυκλα μονοακόρεστα, δηλαδή με ένα διπλό δεσμό, οργανομονοαλογονίδια. Έχει τα ακόλουθα τρία (3) ισομερή θέσης:
Μοριακή δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεσμοί | ||||
Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
---|---|---|---|---|
C-F | σ | 2sp3-2sp3 | 139 pm | 43% C+ F- |
C1,2-H | σ | 2sp2-1s | 99 pm | 3% C- H+ |
C=C | σ | 2sp2-2sp2 | 134 pm | |
π | 2p-2p | |||
C-C | σ | 2sp3-2sp2 | 144 pm | |
C3-H | σ | 2sp3-1s | 109 pm | 3% C- H+ |
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από αλοφθοροπροπάνιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με απόσπαση ενός ατόμου υδραλογόνου από 1-αλο-3-φθοροπροπάνιο, με καλύτερα αποτελέσματα αν το άλλο αλογόνο δεν είναι κι εκείνο φθόριο, παράγεται αλλυλοφθορίδιο[2]:
Με απόσπαση αλογόνου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με απόσπαση αλογόνου (X2) από 1,2-διαλο-3-φθοροπροπάνιο παράγεται αλλυλοφθορίδιο. Καλύτερη απόδοση αν τα άλλα αλογόνα δεν είναι κι εκείνα φθόριο[3]:
Με μερική καταλυτική υδρογόνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με μερική καταλυτική υδρογόνωση 3-φθοροπροπινίου παράγεται αλλυλοφθορίδιο[4]
Με υποκατάσταση άλλου αλογόνου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση φθοριούχου υφυδραργύρου (Hg2F2) σε αλλυλοχλωρίδιο (CH2=CHCH2Cl)[5]:
Σημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Δικτυακός τόπος PubChem
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.1α
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.1β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.158, §6.9.4.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 185, §7.2.8.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982