Αλσούπολη
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Αλσούπολη είναι γνωστή συνοικία της Νέας Ιωνίας στα όρια με το Μαρούσι και την Φιλοθέη. Στην περιοχή λειτουργεί Δημοτικό σχολείο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.
Θέση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Βορειοδυτικά: Ηράκλειο Αττικής | Βόρεια: Μαρούσι | Βορειοανατολικά: Μαρούσι |
| Δυτικά: Καλογρέζα | Αλσούπολη | Ανατολικά: Αγία Φιλοθέη |
| Νοτιοδυτικά: Φιλοθέη | Νότια: Φιλοθέη | Νοτιοανατολικά: Αγία Φιλοθέη |
Συνορεύει δυτικά με την Καλογρέζα Νέας Ιωνίας με όριο την Λεωφόρο Κύμης, ανατολικά με την Αγία Φιλοθέη Αμαρουσίου με όριο την Οδό Λαυρίου, βόρεια με το Μαρούσι γειτονικά με το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθήνας με όριο την Λεωφόρο Σπύρου Λούη και νότια με την Φιλοθέη με όριο την Λεωφόρο Καποδιστρίου.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αλσούπολη ήταν πάντοτε συνοικία του Δήμου Νέας Ιωνίας με κυκλικό ρυμοτομικό σχεδιασμό και είναι μια αρκετά ήσυχη και προσεγμένη περιοχή, πλούσια σε πράσινο και πεζόδρομους σε αντίθεση με την γειτονική Καλογρέζα που είναι πυκνοκατοικημένη με έντονη κίνηση. Τα δυο βασικότερα αξιοθέατα της συνοικίας είναι το πάρκο Αλσούπολης από το οποίο πήρε το όνομα και η πλατεία Παναιτωλίου σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους, η εμπορική κίνηση στην Αλσούπολη είναι μικρή υπάρχουν καταστήματα αλλά σχετικά λίγα μόνο για τα απαραίτητα.
Η Οδός Λαυρίου το όριο της Νέας Ιωνίας με το Μαρούσι είναι ένας φαρδύς δρόμος με μεγάλη νησίδα στο μέσο της οποίας περνούσε η παράκαμψη του σημερινού ηλεκτρικού σιδηροδρόμου από το Ηράκλειο Αττικής στο Λαύριο μέσω του Γέρακα, της Κάντζας και των πόλεων των Μεσογείων. Ο σιδηρόδρομος χρησιμοποιήθηκε στην κατοχή από τους Γερμανούς για να εκμεταλλευτούν τα μεταλλεία της Καλογρέζας τα οποία στην συνέχεια εξαντλήθηκαν, το 1963 η σιδηροδρομική γραμμή καταργήθηκε οριστικά προκειμένου να οικοδομηθεί η περιοχή πολεοδομικά. Τα ίχνη της σιδηροδρομικής γραμμής πάνω στην Λεωφόρο Λαυρίου στα σύνορα με την Νέα Φιλοθέη υπάρχουν ακόμα και σήμερα στα υπόλοιπα τμήματα καταστράφηκε μετά το 2004 προκειμένου να κατασκευαστούν τα Ολυμπιακά έργα.
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εποικίστηκε την δεκαετία του 1920 από Μικρασιάτες πρόσφυγες ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες συνοικίες της Νέας Ιωνίας, το όνομα Αλσούπολη το πήρε από το μεγάλο πευκόφυτο τετραγωνικό άλσος 40 περίπου στρεμμάτων στο κέντρο της συνοικίας το οποίο σώζεται σε δασική μορφή μέχρι και σήμερα. Στο άλσος Αλσούπολης διακρίνεται σε επιβλητική μορφή ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Σωτήρος πολιούχου της συνοικίας, έδρα της ενορίας Αλσούπολης που ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας - Δ' Αρχιερατική Περιφέρεια. Ο πρώτος ξύλινος ναός ανεγέρθη το 1958, ο σημερινός ναός θεμελιώθηκε το 1978 και εγκαινιάστηκε στις 18 Οκτωβρίου/1987 από τον Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας Τιμόθεο. Η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους βρίσκεται μέσα στο πάρκο στην βόρεια πλευρά του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος, ανεγέρθη το 1957 την ίδια εποχή με τον πρώτο ναό του Σωτήρος και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1980. Στο μεγάλο πευκόφυτο πάρκο υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι χώροι, παιδικές χαρές και γήπεδα, περιβάλλεται από τους δρόμους Ρούμελης - Ρόδων - Δωδεκανήσου και Τήνου.
Το Παναιτώλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1930 ελάχιστα μέτρα βόρεια από το άλσος κτίστηκε το Παναιτώλιο, ένα ιστορικό κτίριο στο κέντρο της πλατείας Παναιτωλίου που θεωρείται το κέντρο της συνοικίας. Το Παναιτώλιο λειτούργησε αρχικά σαν καζίνο και ξενοδοχείο με το όνομα "Τα Πεύκα". Στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκε σαν αρχηγείο των Γερμανών, οι οποίοι είχαν στην εκμετάλλευση τους τα διπλανά ορυχεία της Καλογρέζας. Μετά τον πόλεμο το αγόρασε ο γιατρός Νικολακόπουλος που το ονόμασε Παναιτώλιο προς τιμή του τόπου καταγωγής του, από το 1997 λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο του δήμου Νέας Ιωνίας. Η πλατεία του Παναιτωλίου είναι το κέντρο της Αλσούπολη κυκλικού και ελαφρά παραμετρικού σχήματος με διάμετρο 150 μέτρα, από εκεί ξεκινούν οι δρόμοι για Καλογρέζας , Φιλοθέη και Μαρούσι, η Οδός Κασταμονής που οδηγεί από την πλατεία στην Καλογρέζα είναι ο πιο εμπορικός δρόμος της συνοικίας. Η σύγχρονη συνοικία της Αλσούπολης κτίσθηκε στο μεγαλύτερο τμήμα της γύρω από τους 3 κυκλικούς δρόμους περιμετρικά από την πλατεία Παναιτωλίου.
Αθλητισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Αλσούπολης (Π.Α.Ο. Αλσούπολης), με επίσημο έτος ίδρυσης το 1961 και χρώματα το πράσινο και το λευκό, εκπροσωπεί τη συνοικία της Αλσούπολης στο ποδόσφαιρο, ενώ παλαιότερα διέθετε και τμήματα καλαθοσφαίρισης ανδρών και τμήματα πετοσφαίρισης ανδρών και γυναικών.[1]
Από τη σεζόν 1961-62 συμμετέχει ανελλιπώς στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Αθηνών. Τη σεζόν 1976-77 κέρδισε για πρώτη φορά την άνοδο στην Α΄ Κατηγορία στην αγωνίστηκε τις επόμενες δύο σεζόν, καθώς και τη σεζόν 1989-90. Έδρα της ομάδας είναι το Δημοτικό Στάδιο Νέας Ιωνίας.[1]
Από τον Π.Α.Ο. Αλσούπολης αναδείχθηκαν ποδοσφαιριστές που μεταγράφηκαν σε συλλόγους Α΄ και Β΄ Εθνικής όπως οι Χρ. Καραγεώργος (Απόλλων Σμύρνης, Α.Ο. Χανιά, Παναιτωλικός, Παναιγιάλειος), Σταμ. Λινάρης (Π.Α.Ο. Καλογρέζας, Ίκαρος Νέας Ιωνίας, Α.Ο. Κέρκυρα), Ι. Παπαδάκης (Π.Α.Σ. Γιάννινα, Παναιγιάλειος), Δημ. Εσμερλής (Εδεσσαϊκός) και οι Χρ. Μπαλόκας, Ν. Νικολάου, Δημ. Παριανός (Ίκαρος Νέας Ιωνίας).[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 ΓΕΝΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ, επίσημη ιστοσελίδα Π.Α.Ο. Αλσούπολης
- ↑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΑΟ ΑΛΣΟΥΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, επίσημη ιστοσελίδα Π.Α.Ο. Αλσούπολης
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κώστας Νικολακόπουλος, φιλόλογος : "Αντιστασιακά και άλλα θέματα", Αγρίνιο 2008, Εκδόσεις Πασχέντη
- Ζαρταλούδης, Νάθενας, Κουτελίδης κ.ά. (1997) Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι, Εκδόσεις Μίλητος, σελ. 38-47.
- Νάθενας, Κουρμπέλης κ.ά. (2007) Από τα Παμφορεία στο Μετρό: 170 χρόνια δημόσιες συγκοινωνίες Αθηνών-Πειραιώς-Περιχώρων, Τόμος ΙΙ, Εκδόσεις Μίλητος
