Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλ-Χακάμ Α΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλ-Χακάμ Α'
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
الحكم بن هشام بن عبد الرحمن الداخل (Αραβικά)[1]
Γέννηση771 (specified date of Islamic calendar)[2][3][4]
Κόρδοβα
Θάνατος21  Μαΐου 822 (specified date of Islamic calendar)[5][6][1]
Κόρδοβα
Χώρα πολιτογράφησηςΑλ-Ανταλούς
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
βασιλιάς[1]
κυβερνήτης[1]
Οικογένεια
ΣύντροφοςAziz
ΤέκναΑμπντ αρ-Ραχμάν Β΄
αλ Ουαλίντ μπιν αλ Χακάμ
ΓονείςΧισάμ Α΄ της Κόρδοβας
ΟικογένειαΟμεϋάδες της Κόρδοβας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕμίρης της Κόρδοβας (796–822)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλ-Χακάμ Ιμπν Χισάμ Ιμπν Αμπντ Αρ Ραχμάν Α΄ ή Αλ-Χακάμ Α΄ (771 - 21 Μαΐου 822) ήταν Ομεϋάδης Χαλίφης στο Εμιράτο της Κόρδοβας της Αλ-Άνταλους (796 - 21 Μαΐου 822)

Άνοδος στο Χαλιφάτο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ντιρχάμ του Αλ-Χακάμ Α΄

Ο Αλ-Χακάμ ήταν ο δεύτερος γιος του δεύτερου Χαλίφη των Ομεϋαδών της Κόρδοβας Χισάμ Α΄ και μιας από τις παλλακίδες του, ο μεγαλύτερος αδελφός του πέθανε σε μικρή ηλικία συνεπώς διαδέχθηκε ο ίδιος τον πατέρα του.[8] Οι θείοι του Σουλεϊμάν και Αμπνταλλάχ, αδελφοί του πατέρα του και γιοι του ιδρυτή του Εμιράτου της Κόρδοβας Αμπντ αλ-Ραχμάν Α΄ τον αμφισβήτησαν. Ο Αμπνταλλάχ κατέφυγε με τους γιους του στην αυλή του Καρλομάγνου στο Άαχεν με στόχο να ζητήσει βοήθεια για να τον ανατρέψει. Ο Σουλεϊμάν επιτέθηκε ταυτόχρονα στην Κόρδοβα αλλά ηττήθηκε και δραπέτευσε στην Μέριδα όπου συνελήφθη και εκτελέστηκε. Ο Αμπνταλλάχ έλαβε συγχώρεση αλλά αναγκάστηκε να παραμείνει στην Βαλένθια.[9] Ο Αλ-Χακάμ πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της βασιλείας του με την καταστολή εξεγέρσεων στο Τολέδο, την Σαραγόσα και την Μέριδα, οι επαναστάτες έφτασαν δύο φορές στην Κόρδοβα. Η σοβαρότερη εξέγερση είχε στόχο να ανατρέψει τον Αλ-Χακάμ και να ανεβάσει στην θέση του Εμίρη τον ξάδελφο του Μοχάμεντ Ιμπν Αλ-Κασίμ αλλά η σκευωρία αποκαλύφτηκε. Ακολούθησε ένα συμπόσιο στο οποίο 72 ευγενείς και οι συνοδοί τους σύνολο 5.000 σφαγιάστηκαν, σταυρώθηκαν και τα σώματα τους εκτέθηκαν κατά μήκος του ποταμού Γουαδαλκιβίρ. Οι επιδείξεις μεγάλης σκληρότητας ήταν συνηθισμένες εκείνη την εποχή, τα κεφάλια των αρχηγών των εξεγέρσεων ή των δολοφονημένων χριστιανών εχθρών τοποθετούνταν στις πύλες της Κόρδοβας.[10]

Η εξέγερση του Αλ-Ραμπάντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την εξέγερση ο Αλ Χακάμ ίδρυσε την προσωπική του σωματοφυλακή υπό την ηγεσία του Αλ-Χαράς. Ο Βησιγότθος ηγέτης των χριστιανών της Κόρδοβας κόμης Ραμπί, γιος του Θεόδουλου ορίστηκε φοροεισπράκτορας, καθαιρέθηκε ωστόσο και σταυρώθηκε επειδή κατηγορήθηκε για διαφθορά.[11] Στα τέλη της βασιλείας του (818) οι κάτοικοι του προαστείου της Κόρδοβας Αλ-Ραμπάντ στις νότιες όχθες του Γουαδαλκιβίρ εξεγέρθηκαν ομαδικά, οι 300 υποκινητές της εξέγερσης που συνελήφθησαν σταυρώθηκαν, οι υπόλοιποι εξορίστηκαν στο σύνολο τους. Οι εξόριστοι μετακινήθηκαν στην Αλεξάνδρεια και την Φεζ, άλλοι εντάχθηκαν στους Λεβαντίνους πειρατές.[12] Οι εξόριστοι στην Αλεξάνδρεια οργανώθηκαν υπό την ηγεσία του Αμπού Χαφέζ, συγκέντρωσε 40 πλοία με 12.000 εξόριστους από τους οποίους οι 3.000 ήταν μάχιμοι άνδρες και αποφάσισε να ξεκινήσει επιδρομές στην Κρήτη για λεηλασίες. Οι επιδρομές είχαν τόση επιτυχία που τελικά κατέλαβε εξ΄ολοκλήρου το νησί από την Βυζαντινή αυτοκρατορία που βρισκόταν σε εμφύλιο χωρίς να είναι ο αρχικός του στόχος. Ο Αμπού Χαφέζ ίδρυσε το Εμιράτο της Κρήτης και την πρωτεύουσα του Χάνδακα (828), θα διατηρηθεί για 150 χρόνια μέχρι την ανακατάληψη του από τον Νικηφόρο Φωκά (961).[13] Ο Αλ-Χακάμ πέθανε (21 Μαΐου 822) και τον διαδέχθηκε ο γιος του Αμπντ αρ-Ραχμάν Β΄.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Khayr al-Din al-Zirikli: «الأعلام». (Αραβικά) al-Aʻlām (Dār al-ʻIlm, 2002). Dar El-Ilm Lilmalayin. Βηρυτός. 2002. σελ. 267.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124313280. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.
  3. 3,0 3,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0032001. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. hakam-hakam-i.
  5. «Аль-Хакемъ I» (Ρωσικά)
  6. «Гакам» (Ρωσικά)
  7. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 075130866. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  8. Fagnan, E. (trans. & ed.) (1893) Histoire des Almohades d´Abd el-Wahid Merrakechi (Algiers) σ. 15
  9. Nagendra Kr Singh, International encyclopaedia of Islamic dynasties, Anmol Publications PVT. LTD., 2002
  10. Collins, Roger (1983). Early Medieval Spain. New York: St. Martin's Press. σσ. 188–189
  11. Baxter Wolf, Kenneth (8 May 2014). Christian Martyrs in Muslim Spain. Cambridge University Press. σσ. 14–15
  12. Nagendra Kr Singh, International encyclopaedia of Islamic dynasties, Anmol Publications PVT. LTD., 2002
  13. Makrypoulias 2000, σσ. 348–351
  • Nagendra Kr Singh, International encyclopaedia of Islamic dynasties, Anmol Publications PVT. LTD., 2002
  • Collins, Roger (1983). Early Medieval Spain. New York: St. Martin's Press.
  • Baxter Wolf, Kenneth (8 May 2014). Christian Martyrs in Muslim Spain. Cambridge University Press.
  • Fagnan, E. (trans. & ed.) (1893) Histoire des Almohades d´Abd el-Wahid Merrakechi (Algiers)