Αμίκο Ασπερτίνι
Αμίκο Ασπερτίνι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1475 Μπολόνια |
Θάνατος | 1552[1] Μπολόνια[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Κυριαρχία της Μπολόνια (έως 1506) Παπικά Κράτη (από 1506) |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος γλύπτης εικονογράφος χειρογράφων καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[3] σχεδιαστής[4] |
Αξιοσημείωτο έργο | Αμαζονομαχία |
Οικογένεια | |
Γονείς | Giovanni Aspertini |
Αδέλφια | Γκουίντο Ασπερτίνι |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αμίκο Ασπερτίνι (ιταλικά: Amico Aspertini), επίσης γνωστός ως Αμέριγκο Ασπερτίνι (Amerigo Aspertini), ήταν Ιταλός αναγεννησιακός ζωγράφος και γλύπτης, του οποίου το σύνθετο, εκκεντρικό και εκλεκτικό στυλ προαναγγέλλει τον μανιερισμό. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ζωγραφικής σχολής της Μπολόνια.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Μπολόνια σε οικογένεια ζωγράφων (μεταξύ των οποίων ο πατέρας του Τζοβάνι Αντόνιο Ασπερτίνι και ο αδελφός του Γκουίντο Ασπερτίνι) και σπούδασε κοντά σε δασκάλους όπως ο Λορέντσο Κόστα και ο Φραντσέσκο Φράντσα. Ταξίδεψε στη Ρώμη με τον πατέρα του το 1496, και καταγράφεται για λίγο ξανά εκεί μεταξύ 1500 και 1503, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στη Μπολόνια και ζωγράφισε σε ύφος επηρεασμένο από τον Πιντουρίκκιο και τον Φιλιππίνο Λίππι (έργο του οποίου ο κριτικός Ρομπέρτο Λόνγκι υπέθεσε [στο Officina ferrarese, 1934] ότι μπορεί να είχε δει στη Φλωρεντία πριν από το 1500). Στα ρωμαϊκά του χρόνια ανήκουν τουλάχιστον δύο συλλογές σχεδίων, το "Σημειωματάριο της Πάρμας" (Taccuino di Parma) και ο κώδικας του Βόλφεγκ. Στην Μπολόνια, το 1504, ζωγράφισε μαζί με τους Φράντσα και Κόστα τοιχογραφίες για το ορατόριο της Αγίας Σεσίλια δίπλα στον Άγιο Τζιάκομο Ματζόρε, έργο που του ανέθεσε ο Τζοβάνι Β΄ Μπεντιβόλιο.[5]
Το 1508–1509, ενώ βρισκόταν εξόριστος στην Μπολόνια μετά την πτώση της οικογένειας Μπεντιβόλιο, ο Ασπερτίνι ζωγράφισε τις μεγαλειώδεις τοιχογραφίες στο παρεκκλήσι του Σταυρού στη Βασιλική του Αγίου Φρεντιάνο στη Λούκκα (μια εκκλησία, όπως και το Ορατόριο της Αγίας Σεσίλια, που συντηρούνταν από μοναχούς Αυγουστινιανούς). Ο Ασπερτίνι ήταν επίσης ένας από τους δύο καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν για να διακοσμήσουν την αψίδα του θριάμβου για την είσοδο στην Μπολόνια του Πάπα Κλήμη Ζ΄ και του Αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄ το 1529. Δημιούργησε γλυπτά για τις θύρες της βασιλικής του Αγίου Πετρόνιο στη Μπολόνια.[6][7] Ο Ασπερτίνι ζωγράφισε επίσης διακοσμήσεις προσόψεων (όλες έχουν πλέον χαθεί), καθώς και αγιογραφίες. Πολλά από τα έργα του είναι συχνά εκκεντρικά και φορτισμένα στην έκφραση. Για παράδειγμα, η Πιετά που ζωγράφισε στο εσωτερικό του Αγίου Πετρόνιο φαίνεται να συμβαίνει σε έναν απόκοσμο ηλεκτρικό ουρανό.
Ο Τοσκανός σχεδόν σύγχρονος του Τζόρτζο Βαζάρι περιέγραψε τον Ασπερτίνι (στο βιβλίο Οι ζωές) ως μια εκκεντρική, ημίτρελη προσωπικότητα. Σύμφωνα με τον Βαζάρι, ήταν αμφιδέξιος και δούλευε τόσο γρήγορα και με τα δύο χέρια που ήταν σε θέση να μοιράζει το κιαροσκούρο μεταξύ τους, ζωγραφίζοντας κιάρο με το ένα χέρι και σκούρο με το άλλο. Ο Βαζάρι αναφέρει επίσης ότι ο Ασπερτίνι παραπονέθηκε ότι όλοι οι συνάδελφοί του από την Μπολόνια αντέγραφαν τον Ραφαήλ.[6]
Πέθανε στη Μπολόνια.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14957615p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500022951. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ collection
.nationalmuseum .se /eMP /eMuseumPlus?service=ExternalInterface&module=artist&objectId=20978&viewType=detailView. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2023. - ↑ Collectie Boijmans Online. www
.boijmans .nl /en /collection /artworks /25796 /allegory-of-the-fall-and-redemption. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024. - ↑ Chilvers, Ian (21 Μαΐου 2015). Aspertini, Amico. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-178276-3.
- ↑ 6,0 6,1 «ASPERTINI, Amico - Treccani». Treccani (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ «Amico Aspertino». www.basilicadisanpetronio.org (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2024.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Francis P. Smyth and John P. O'Neill (Editors in Chief) (1986). National Gallery of Art, Washington DC, επιμ. The Age of Correggio and the Carracci: Emilian Painting of the 16th and 17th Centuries. σελίδες 56–61.
- Freedberg, Sydney J. (1993). Pelican History of Art, επιμ. Painting in Italy, 1500–1600. Penguin Books Ltd. σελίδες 404–409.