Αμυγδαλίτιδα
| Αμυγδαλίτιδα | |
|---|---|
 Πρησμένες, ερεθισμένες αμυγδαλές και πύον από αμυγδαλίτιδα | |
| Ειδικότητα | οικογενειακή ιατρική, λοιμωξιολογία και ωτορινολαρυγγολογία |
| Συμπτώματα | φλεγμονή[1] και ρίγος[1] |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | J03, J35.0 |
| ICD-9 | 463 |
| DiseasesDB | 13165 |
| MedlinePlus | 001043 |
| eMedicine | article/871977 |
| MeSH | D014069 |
Αμυγδαλίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή των αμυγδαλών η οποία προκαλείται από λοίμωξη και συχνά προκαλεί πονόλαιμο και πυρετό.
Τύποι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αμυγδαλίτιδα διακρίνεται σε οξεία και σε χρόνια. Η οξεία αμυγδαλίτιδα μπορεί να είναι είτε βακτηριακή ή ιογενής ενώ η χρόνια αμυγδαλίτιδα, που μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα αν δεν θεραπευτεί, προκαλείται σχεδόν πάντοτε από βακτηριακή μόλυνση.
Συμπτώματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα συμπτώματα της αμυγδαλίτιδας περιλαμβάνουν έντονο πονόλαιμο, επίπονη κατάποση καθώς και δυσκολίες στην κατάποση, πυρετό, ρίγη και βραχνάδα στη φωνή.[2] Με τον ερεθισμό τους οι αμυγδαλές γίνονται κόκκινες και πρήζονται. Ορισμένες φορές σκεπάζονται από μία λευκή μεμβράνη (πύον). Μπορεί επίσης να προκληθεί πρήξιμο στους λεμφαδένες.
Αίτια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βακτηριακή αμυγδαλίτιδα μπορεί να προκληθεί από λοίμωξη με στρεπτόκοκκο,[3] κάτι το οποίο μπορεί να προκαλέσει στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα.[3] Ιογενής αμυγδαλίτιδα μπορεί να προκληθεί από πολλούς ιούς, όπως από τον ιό Epstein-Barr[3] ή από αδενοϊό.[3]
Μερικές φορές η αμυγδαλίτιδα προκαλείται από επιλοίμωξη των σπειροχαιτών και από τρεπόνημα και τότε αποκαλείται Λοίμωξη Vincent (οξεία νεκρωτική ελκώδης ουλίτιδα).[4]
Παρ' όλο που η αμυγδαλίτιδα σχετίζεται με την λοίμωξη δεν είναι ακόμα γνωστό εάν η φλεγμονή και τα υπόλοιπα συμπτώματα προκαλούνται από τους λοιμώδεις παράγοντες ή από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα που αντιδρά αυτούς τους παράγοντες. Η αμυγδαλίτιδα μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας ανωμαλίας στην αντίδραση του ανοσοποιητικού απέναντι στην βακτηριακή χλωρίδα του ρινοφάρρυγγα.
Θεραπεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θεραπείες της αμυγδαλίτιδας είναι η φαρμακευτική αγωγή για την διαχείριση του πόνου[5] και με φάρμακα για τον πονόλαιμο.[6] Αν η αμυγδαλίτιδα έχει προκληθεί από βακτήρια τότε χορηγούνται αντιβιοτικά και συχνότερα πενικιλλίνη.[7] Ερυθρομυκίνη χορηγείται σε ασθενείς που είναι αλλεργικοί στην πενικιλλίνη.[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) οντολογία των ασθενειών. 27 Μαΐου 2016. purl
.obolibrary .org /obo /doid .owl. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. - ↑ «Αμυγδαλίτιδα - αμυγδαλές». web.archive.org. 8 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Putto A (1987). «Febrile exudative tonsillitis: viral or streptococcal?». Pediatrics 80 (1): 6–12. PMID 3601520. https://archive.org/details/sim_pediatrics_1987-07_80_1/page/6.
- ↑ Van Cauwenberge P (1976). «[Significance of the fusospirillum complex (Plaut-Vincent angina)]» (στα Dutch; Flemish). Acta Otorhinolaryngol Belg 30 (3): 334–45. PMID 1015288. - fusospirillum complex (Plaut-Vincent angina) Van Cauwenberge studied the tonsils of 126 patients using direct microscope observation. The results showed that 40% of acute tonsillitis was caused by Vincent’s agina and 27% of chronic tonsillitis was caused by Spirochaeta
- ↑ Boureau, F. et al. «Evaluation of Ibuprofen vs Paracetamol Analgesic Activity Using a Sore Throat Pain Model». Clinical Drug Investigation 17 year=1999: 1–8. - Boureau studied 113 patients who saw 19 physicians in France. Patients were give Ibuprofen 400mg or Paracetamol 1000mg randomly. Pain intensity, difficulty swallowing, and global pain relief were use to measure in hourly increments until 6 hours after patients first dose. The results showed that Ibuprofen better than Paracetamol in all three categories
- ↑ Praskash, T. et al (2001). «Koflet lozenges in the Treatment of Sore Throat». The Antiseptic 98: 124–127. - The efficacy of Koflet Lozenges was evaluated by symptomatic relief of pain. The 48 patients were examined by the Physicians and given a scale rating from 0-3. 0 stating no signs and symptoms and 3 being the worse. The results showed patients with pharyngitis 95% of the patient with positive feedbacks. Tonsillitis patients and patients with both symptoms gave 100% positive feedbacks
- ↑ Touw-Otten FW, Johansen KS (1992). «Diagnosis, antibiotic treatment and outcome of acute tonsillitis: report of a WHO Regional Office for Europe study in 17 European countries». Fam Pract 9 (3): 255–62. doi:. PMID 1459378. https://archive.org/details/sim_family-practice_1992-09_9_3/page/255. - 17 European Countries had a minimum of 10 physicians each that participated in a studied that involved 4094 patients that they had seen from Nov 1989 to May 1990. Sore throat, redness and swelling of tonsils, pus on tonsils, enlarge regional lymph nodes, or fever. Bacterial and serology test were performed to determined antibiotics usage. Antibiotics results had 2334 out of 3646 patient using penicillin. 343 out of the 3646 used amoxicillin and 554 out of 3646 used macrolides
- ↑ «Pharyngitis-Tonsillitis in Children and Adults» (PDF). Institut national d'excellence en santé et en services sociaux (INESSS) (στα Αγγλικά). Institut national d'excellence en santé et en services sociaux (INESSS). Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2020.