Αμύντας Γ΄ της Μακεδονίας
| Αμύντας Γ΄ της Μακεδονίας | |
|---|---|
 Αργυρός στατήρας του Αμύντα Γ' | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αμύντας Γ΄ (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 370 π.Χ. Μακεδονία |
| Τόπος ταφής | Βεργίνα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ευρυδίκη της Λυγκηστίδος[1] Γυγαίη[2] |
| Τέκνα | Περδίκκας Γ' της Μακεδονίας Αλέξανδρος Β' της Μακεδονίας Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας Ευρυνόη Μενέλαος Αρχέλαος[3] |
| Γονείς | Αρριδαίος |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Αργεαδών |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αμύντας Γ΄ (... - 370 π.Χ.), γιος του Αρριδαίου, ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας την περίοδο 393 π.Χ. με 370 π.Χ.. Ήταν επίσης ο πατέρας του Φιλίππου Β΄ και ο παππούς του Αλέξανδρου Γ΄ μετέπειτα γνωστού και ως Μέγα Αλέξανδρο[4].
Θεωρείται ιστορικά, ο αναγεννητής του Μακεδονικού βασιλείου μετά από την περίοδο μεγάλης αναστάτωσης και παρακμής που ακολούθησε τον θάνατο του Αρχέλαου Α΄ το 399 π.Χ., κάτι που αντικατοπτρίζεται και από το γεγονός ότι ήταν ο 8ος βασιλιάς μέσα σε 6 χρόνια. Ήταν επίσης έμπειρος πολιτικός και διπλωμάτης με την σύναψη σημαντικών συμμαχιών.
Αντιμετώπιση των Ιλλυριών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο πρώτο έτος της βασιλείας του το 393 π.Χ., Ο Αμύντας αντιμετώπισε τον αφανισμό του βασιλείου της Μακεδονίας, μια και όλη η περιοχή κατακτήθηκε από τους Ιλλυριούς οι οποίοι και επωφελήθηκαν από το γενικότερο χάος των απανωτών εναλλαγών των βασιλέων στη Μακεδονία. Το επόμενο έτος όμως, με την βοήθεια των Θεσσαλών ο Αμύντας κατάφερε και επανέκτησε το βασίλειο. Ο Μήδιος ο οποίος ήταν επικεφαλής του θεσσαλικού οίκου των Αλευάδων της Λάρισας, πιστεύεται πως ήταν αυτός που βοήθησε τον Αμύντα να επανακτήσει την περιοχή του βασιλείου του. Η συμμαχία μεταξύ των Μακεδόνων Αργεάδων και των Θεσσαλών Αλευάδων χρονολογείται από την εποχή της βασιλείας του Αρχέλαου Α΄(413 - 399 π.Χ.).
Για να θωρακίσει επιπλέον την έκταση του βασιλείου από τους Ιλλυριούς, ο Αμύντας σύναψε συμμαχία με το Κοινό των Χαλκιδέων κυρίαρχη πόλη του οποίου ήταν η Όλυνθος της Χαλκιδικής. Σε ανταλλαγή για την υποστήριξη αυτή, ο Αμύντας πρόσφερε τα δικαιώματα απόκτησης ξυλείας από τα δάση της Μακεδονίας, τα οποία μεταπωλούνταν στην Αθήνα για την κατασκευή και διατήρηση του στόλου της. Με την Όλυνθο να έχει σημαντικό κέρδος από τις εξαγωγές αυτές, η δύναμη της μεγάλωσε. Την ίδια στιγμή, ο Αμύντας συνέχισε την αναζήτηση συμμάχων, και σύναψε επαφές με τον Κότυ Α', βασιλέα του θρακικού φύλου των Οδρύσων. Ο Κότυς είχε ήδη παντρέψει την κόρη του με τον Αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη. Καθώς ο Αμύντας δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο και να παντρευτεί κάποιο από τα μέλη της οικογένειας του Κότυ, βρήκε μια εναλλακτική λύση, και υιοθέτησε τον Ιφικράτη σαν τον δικό του γιό, οπότε έγινε έμμεσα μέλος της οικογένειας με τον Κότυ.
Το 385 π.Χ. οι Ιλλύριοι υπό τον Βάρδυλι έκαναν την εμφάνιση τους ξανά στον Ελληνικό χώρο, αλλά περιορίστηκαν στην Ήπειρο, στην οποία εκστράτευσαν με την βοήθεια του Διονυσίου των Συρακουσών,[5] και σε συνεννόηση με τον Αλκέτα Α΄ της Ηπείρου ο οποίος ήθελε να ξανακερδίσει τον θρόνο των Μολοσσών.
Επιτυχείς συμμαχίες με Σπάρτη και Αθήνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σπάρτη εντωμεταξύ ήδη από το 387 π.Χ. είχε αποφασίσει ως στρατηγικό στόχο να επαναδραστηριοποιηθεί στην Βόρεια Ελλάδα, έτσι όταν ο Αμύντας αναζήτησε την Σπαρτιατική βοήθεια ενάντια στην ολοένα και πιο ισχυρή Όλυνθο, οι Σπαρτιάτες βρήκαν ακριβώς την ευκαιρία που έψαχναν. Επίσης, η Όλυνθος υποστηρίζονταν από τους Αθηναίους και τους Θηβαίους, αντίπαλους της Σπάρτης για τον έλεγχο της Ελλάδας, οπότε οι Σπαρτιάτες είχαν ακόμα μια πολύ καλή αφορμή για να επέμβουν. Ο Αμύντας επομένως συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες, οι οποίοι τον βοήθησαν να περιορίσει σημαντικά την δύναμη της Ολύνθου.
Αργότερα, έκανε ακόμα μια επιτυχή συμμαχία με τον Ιάσων των Φερών της Θεσσαλίας, και άρχισε με επιμέλεια και προσοχή την επιδιόρθωση των σχέσεων του με την Αθήνα. Το 371 π.Χ., στην πανελλήνια συγκέντρωση των συμμάχων των Λακεδαιμονίων, ψήφισε υπέρ των Αθηναίων και υποστήριξε την πλευρά των υπόλοιπων Ελλήνων οι οποίοι υποστήριξαν πως η Αμφίπολη έπρεπε να είχε δοθεί στους Αθηναίους[6][7] (σύμφωνα με ένα από τους όρους της Νικίειου Ειρήνης το 421 π.Χ., ο οποίος δε τηρήθηκε ποτέ από τους Σπαρτιάτες).
Με την Όλυνθο να έχει πια παραμεριστεί και αποδυναμωθεί, ο Αμύντας πλέον μπόρεσε και συνθηκολόγησε με την Αθήνα, και έκανε το δικό του βασίλειο τον απευθείας προμηθευτή ξυλείας προς την Αθήνα, και συγκεκριμένα προς τον Τιμόθεο του Πειραιά, ενισχύοντας έτσι σημαντικά την οικονομική κατάσταση του βασιλείου της Μακεδονίας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από την γυναίκα του Ευριδίκη, ο Αμύντας απέκτησε τρεις γιούς, τον Αλέξανδρο Β΄, τον Περδίκκα Γ΄, και τον νεότερο όλων και μελλοντικά πιο επιτυχημένο, τον Φίλιππο Β΄. Ο Αμύντας πέθανε σε προχωρημένη ηλικία αφήνοντας τον θρόνο στον μεγαλύτερο του γιό τον Αλέξανδρο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. 11152986602012670056. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023.
- ↑ Julius Kaerst: «Archelaos 9» (Γερμανικά) 1895. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023.
- ↑ Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορία Του Ελληνικού Έθνους (National Geographic) Τόμος 6 σελ 33-34
- ↑ A History of Greece to 322 B.C. by N. G. L. Hammond. ISBN 0-19-873095-0, 1986, σελ. 479
- ↑ Αισχίνης - Περί της Πρεσβείας 2.32
- ↑ «History of Greece από τον George Grote».
