Ανάβρυτα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανάβρυτα ονομάζεται δενδρόφυτο αγρόκτημα, έκτασης περίπου χιλίων εκατό στρεμμάτων, σε τετράγωνο σχήμα, που βρίσκεται μεταξύ Αμαρουσίου και Κηφισιάς και συγκεκριμένα ανατολικά της κυρίας οδού (Κηφισίας), στο ύψος του Νοσοκομείου ΚΑΤ. Συγκεκριμένα καταλαμβάνει τον χώρο δυτικά της πλατείας Ηρώων μέχρι το Ζηρίνειο Γυμναστήριο Κηφισιάς και από την περιοχή Παληάγιαννη στα ανατολικά ως την περιοχή Αλωνίου του Αμαρουσίου στα νότια. Η ονομασία παραπέμπει σε πολλά νερά. Πράγματι “ανάβρυτο” λέγεται κάθε πηγή και επειδή στην περιοχή υπήρχαν πολλές πηγές πήρε την ονομασία “Ανάβρυτα”. Παλαιότερα, το αγρόκτημα περιελάμβανε και ένα πηγάδι με άφθονο νερό, εκτός από το νερό που αντλήθηκε από τις δύο γεωτρήσεις που πραγματοποιήθηκαν.
Το κτήμα ανήκε στον Ανδρέα Συγγρό. Στις εκτάσεις του, μάλιστα, βρίσκεται η έπαυλη του Ανδρέα Συγγρού, που κτίσθηκε τα έτη 1872-1873 και βασίστηκε στην μελέτη του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλλερ. Η χήρα του Ανδρέα Συγγρού, Ιφιγένεια, κληροδότησε την όλη έκταση στην Ελληνική Γεωργική Εταιρεία (το μετέπειτα “Βασιλικόν Ινστιτούτον Γεωπονικών Επιστημών”) "ίνα χρησιμεύη διαρκώς εις την μόρφωσιν καλών γεωργών και κηπουρών", σύμφωνα με ρητή διάταξη της διαθήκης της.
Η Εταιρεία παρέλαβε το κτήμα το 1922 και το 1927 ίδρυσε μέσα σ’ αυτό το "Πρακτικόν Γεωργικόν Σχολείον Ιφιγενείας και Ανδρέου Συγγρού", στο οποίο γίνονταν δεκτά κατά προτίμηση γόνοι της τάξης των γαιοκτημόνων που φιλοδοξούσαν να ασχοληθούν με τη γεωργία. Η φοίτηση ήταν διετής και στους αποφοίτους δεν δινόταν δίπλωμα, για να μην θελήσουν στη συνέχεια να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά απλό πιστοποιητικό φοίτησης, στο οποίο τονιζόταν η ιδιαίτερη επίδοση του καθενός, υπό την προϋπόθεση ότι ο βαθμός του στις ασκήσεις και τα μαθήματα ήταν άνω του "λίαν καλώς". Η επιτυχημένη πορεία των εργασιών του πρακτικού αυτού γεωργικού σχολείου παρουσιάζεται σε ένα ειδικό έντυπο με τίτλο “Θετικά αποτελέσματα Γεωργικού Σχολείου Συγγρού” που εκτύπωσε το 1939 η Ελληνική Γεωργική Εταιρία. Από το 1941, όμως, και μέχρι το σχολικό έτος 1946-1947, διακόπηκε η λειτουργία του, καθώς οι Γερμανοί κατακτητές προκάλεσαν σ’ αυτό πολλές και σημαντικές καταστροφές. Η "Σχολή Αναβρύτων", πάντως, ανασυγκροτήθηκε μετά την Κατοχή και επαναλειτούργησε με κυριότερα τμήματα το μελισσοκομικό και το πτηνοτροφικό.
Στο βόρειο τμήμα του αγροκτήματος ιδρύθηκε και λειτούργησε, επίσης, βάσει του Ν.1596/1950, το "Εθνικόν Εκπαιδευτήριον Αναβρύτων", που ακολούθησε το παράδειγμα των σχολείων "Schule Schloss Salem" της Γερμανίας και "Gordonstoun" της Σκωτίας, τα οποία είχε ιδρύσει ο παιδαγωγός Κουρτ Χαν. Περιελάμβανε τρεις τάξεις της στοιχειώδους εκπαιδεύσεως (Δημοτικό σχολείο) και όλες τις τάξεις του Γυμνασίου, απόφοιτος του οποίου ήταν και ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, το Εκπαιδευτήριο υπήχθη στο “Βασιλικόν” (κατόπιν “Εθνικόν”) Ίδρυμα “Ο Βασιλεύς Παύλος”. Μετά την μεταπολίτευση, το Εκπαιδευτήριο μετετράπη σε “Πρότυπο” (“Πρότυπη Σχολή Αναβρύτων”), ισότιμο με τα αντίστοιχα δημόσια πρότυπα σχολεία, περιοριζόμενο μόνο στις έξι τάξεις της Μέσης Εκπαιδεύσεως. Από το 1977 λειτούργησε εκεί το πρώτο μεικτό κλασικό λύκειο, από την επιτυχημένη λειτουργία του οποίου αποφασίστηκε αρμοδίως, στη συνέχεια, η κατάργηση των αμιγών γυμνασίων και λυκείων, καθώς και οργανικά ανεξάρτητο επαγγελματικό λύκειο.
Η Σχολή είχε τόσον εξωτερικούς, όσο και "εσωτερικούς" μαθητές, οι οποίοι διέμεναν σε οικοτροφείο, στεγαζόμενο σε ιδιαίτερα κτίρια. Από το 1982 και μετά η επιλογή των μαθητών γίνεται με κλήρωση. Από το 2013 οι μαθητές οφείλουν να δώσουν εξετάσεις για την είσοδό τους στο σχολείο στα μαθήματα: Μαθηματικά και Γλώσσα .
Η όλη περιοχή (του πρώην αγροκτήματος) Αναβρύτων, που καλύπτεται κατά το μεγαλύτερο μέρος από πευκώνες, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πνεύμονες πρασίνου στην περιοχή της ελληνικής πρωτεύουσας. Το καλοκαίρι του 1981, όλη η έκταση κινδύνευσε να αποτεφρωθεί από πυρκαγιά, τελικώς, όμως, αποτεφρώθηκε έκταση περίπου 400 στρεμμάτων δάσους.
