Ανάγλυφο Μήδειας και Πελειάδων (Αρχαιολογικό Μουσείο Βερολίνου, αρ. SK 925)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μήδεια και Πελειάδες | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Μήδεια και Πελειάδες |
| Έτος δημιουργίας | 440-410 π.Χ. |
| Μουσείο | Άλτες Μουζέουμ, Βερολίνο |
| Αριθμός καταλόγου | SK 925 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Το Ανάγλυφο Μήδειας και Πελειάδων που φιλοξενείται στα Αρχαιολογικά Μουσεία του Βερολίνου με αριθμό καταλόγου SK 925 είναι αρχαίο αντίγραφο ελληνικού ανάγλυφου του 5ου αιώνα π.Χ. και βρίσκονταν σε ιδιωτικές συλλογές από την εποχή της Αναγέννησης.
Ιστορική αναδρομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ανάγλυφο είναι γνωστό από την εποχή της Αναγέννησης. Περί το έτος 1550 βρίσκονταν στην ιδιωτική συλλογή του Καρδινάλιου Νικκολό Ριντόλφι (Niccolò Ridolfi). Αργότερα τοποθετήθηκε στο Παλάτσο Στρότσι (Palazzo Strozzi) στην Φλωρεντία, και μετά στο Παλάτσο Νικκολίνι (Palazzo Niccolini). Αγοράστηκε το 1828 στη Ρώμη και εκτίθεται σήμερα στα Αρχαιολογικά Μουσεία του Βερολίνου.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι από μάρμαρο της Πεντέλης. Εικονίζει στα αριστερά την Μήδεια, που κρατάει στα χέρια της ένα μικρό κουτάκι και είναι έτοιμη να το ανοίξει. Φοράει διπλό χιτώνα, σανδάλια και κορώνα στο κεφάλι. Στα δεξιά δύο γυναίκες, οι θυγατέρες του μυθικού βασιλιά της Θεσσαλίας Πελία παίρνουν μέρος στη διαδραματιζόμενη σκηνή. Η μια από αυτές στο κέντρο του ανάγλυφου φοράει έναν απλό χιτώνα, ο οποίος αφήνει ακάλυπτο το αριστερό στήθος. Η σγουρή κόμη είναι πιασμένη πίσω στο κεφάλι και σχηματίζει στρογγυλό κότσο. Σκύβει τοποθετώντας έναν τρίποδα με λεκάνη μεταξύ αυτής και της Μήδειας. Η αδελφή της στο δεξιό μέρος φοράει χιτώνα. Στέκει σκεπτική με το πρόσωπο στραμμένο προς τον θεατή. Στο χέρι κρατάει κλαδί ελιάς.
Ερμηνεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχικά η σκηνή περιείχε και ένα σπαθί, το οποίο αργότερα αντικαταστάθηκε από κάποιον εργάτη που το επισκεύασε. Η σκηνή περιγράφει την προετοιμασία ενός λουτρού που υποτίθεται ότι θα ξαναφέρει τη νιότη στον Πελία. Ο θεατής ξέρει ότι οι δύο αδελφές έχουν πέσει θύμα απάτης, ενώ η Μήδεια είναι έτοιμη να απολαύσει την εκδίκησή της.
Πιστεύεται ότι το ανάγλυφο ετούτο ήταν μέρος του διακόσμου ενός βωμού της Αρχαίας Αγοράς, στον οποίο ανήκαν τρία άλλα γνωστά ανάγλυφα που περιέχουν παρόμοιες σκηνές. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, τα τέσσερα ανάγλυφα διακοσμούσαν τη ζωφόρο ενός νεκρικού ναϊσκου.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαξ Κούντζε: Relief mit der Darstellung der Medea und den Peliaden. In: Staatliche Museen zu Berlin. Preußischer Kulturbesitz. Antikensammlung (Hrsg.): Die Antikensammlung im Pergamonmuseum und in Charlottenburg. von Zabern, Mainz 1992, ISBN 3-8053-1187-7, σσ. 134–135.
- Medea und die Peliaden. In: Königliche Museen zu Berlin (Hrsg.), Αλεξάντερ Κόντσε (Vorarbeit): Beschreibung der antiken Skulpturen mit Ausschluss der pergamenischen Fundstücke. Spemann, Berlin 1891, σσ. 375–376. (Verzeichnis-Nr. 925)
