Ανάκτορο Χεϊτζό
| Ανάκτορο Χεϊτζό | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | βασιλική κατοικία |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°41′28″N 135°47′44″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Νάρα και Heijō-kyō |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Προστασία | ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας (από 1922)[1], Special Historic Site (από 1952)[1], τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1998) και Special Place of Scenic Beauty[2] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Ανάκτορο Χεϊτζό (ιαπων. 平城宮, Heijō-kyū) ήταν η αυτοκρατορική κατοικία στην ιαπωνική πρωτεύουσα Χεϊτζό-κιό, τη σημερινή Νάρα, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ομώνυμης ιστορικής Περιόδου Νάρα. Το παλάτι, το οποίο χρησίμευσε ως αυτοκρατορική κατοικία και διοικητικό κέντρο από το 710 έως το 794 μ.Χ., βρισκόταν στο βορειο-κεντρικό τμήμα της παλαιάς πόλεως, σύμφωνα με τα κινεζικά πρότυπα που χρησιμοποιήθηκαν για τον σχεδιασμό της πρωτεύουσας.
Το Ανάκτορο αποτελούσε ένα daidairi (大内裏), έναν μεγάλο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο περιτειχισμένο χώρο, που περιείχε πολλά τελετουργικά και διοικητικά κτίρια, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνητικών υπουργείων. Μέσα σε αυτόν τον χώρο, εντός ξεχωριστού τείχους, ήταν το συγκρότημα διαμονής του Αυτοκράτορα ή Εσωτερικό Ανάκτορο. Εκτός από τα διαμερίσματα του αυτοκράτορα, το εσωτερικό παλάτι περιείχε τις κατοικήσεις των αυτοκρατορικών συντρόφων καθώς και ορισμένα επίσημα και τελετουργικά κτήρια που συνδέονταν στενότερα με το πρόσωπο του Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας.
Ο αρχικός ρόλος του Ανακτόρου ήταν να προβάλλει το κινεζικό κεντρικό μοντέλο διακυβερνήσεως, που υιοθέτησε η Ιαπωνία από την Κίνα τον 7ο αιώνα - το Νταϊτζό-καν ή «Μέγα Συμβούλιον της Πολιτείας» και το θυγατρικό του σχήμα των «Οκτώ Υπουργείων». Το παλάτι σχεδιάσθηκε έτσι ώστε να παρέχει κατάλληλο περιβάλλον για την κατοικία του Αυτοκράτορα, τη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων και τις συναφείς τελετουργικές πράξεις.
Αφότου η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Χεϊάν-κιό, το σημερινό Κιότο, οι δομές του Ανακτόρου της Νάρα είτε μεταφέρθηκαν εκεί, είτε κατερειπωθηκαν μετά από αρκετές πυρκαγιές και άλλες καταστροφές και εξαφανίστηκαν. Ο χώρος μετατράπηκε σε γεωργική γη και σχεδόν κανένα ίχνος του Ανακτόρου δεν παρέμεινε, ωστόσο η τοποθεσία ήταν ακόμα γνωστή. Κατά τη δεκαετία του 1970 ξεκίνησαν ανασκαφές και η μεγάλης κλίμακας ανακατασκευή, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 2000, βασίσθηκε σε λογοτεχνικές πηγές της Περιόδου Νάρα και σε δεδομένα από ανασκαφές. Τα ανεσκαφθέντα ερείπια του Ανακτόρου και της γύρω περιοχής ανακηρύχθηκαν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1998, μαζί με μια σειρά από άλλα κτίρια στην περιοχή, όπως τα «Ιστορικά Μνημεία της Αρχαίας Νάρα». Σήμερα ο τόπος του Ανακτόρου και το ανακατασκευασμένο Ανάκτορο λειτουργούν ως μουσείο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα έτος μετά την άνοδο της Αυτοκράτειρας Γκενμέι στον Θρόνο των Χρυσανθέμων το 707 μ.Χ., εκδόθηκε διάταγμα για τη μετακίνηση της πρωτεύουσας από το Φουτζιβάρα-κιό κοντά στην Ασουκά προς τη βόρεια άκρη της Λεκάνης Νάρα. Το 710 η νέα πρωτεύουσα ιδρύθηκε επίσημα, αλλά η ολοκλήρωση του Ανακτόρου έπρεπε να περιμένει περισσότερο.[3] Η ονομασία της νέας πρωτεύουσας γραφόταν μεν Χεϊτζό, αλλά στον προφορικό λόγο λεγόταν από τότε «Νάρα».
Η πόλη και τα κτίσματα του παλατιού βασίσθηκαν σε μεγάλο βαθμό στο Τσανγκ'αν, την πρωτεύουσα της Κίνας κατά τη διάρκεια της Δυναστείας Τανγκ, η οποία ήταν σύγχρονη της εποχής εκείνης. Το Τσανγκ'αν με τη σειρά του, όπως και πολλές άλλες αρχαίες πόλεις της Ανατολικής Ασίας, βασίσθηκε σε ένα περίπλοκο σύστημα πεποιθήσεων και αρχών του φενγκ σούι. Αυτό υπαγόρευε το οδικό δίκτυο, καθώς και την ανάγκη να κτισθούν πνευματικά «προστατευτικά» ιερά κτίρια σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις γύρω από την πόλη. Η περιοχή της πόλεως μετρούσε 6 χιλιόμετρα από την ανατολή προς τη δύση και 5 χιλιομέτρα από τα βόρεια προς τα νότια.
Σε συμφωνία με αυτό το σύστημα, το Ανάκτορο τοποθετήθηκε στο βόρειο άκρο, σε μια εκτεταμένη γραμμή από τη οδό Σουζάκου, τη βασική λεωφόρο που διατρέχει σε κατεύθυνση βόρεια-νότια την πόλη περνώντας από το ακριβές κέντρο της. Ο δρόμος τελείωνε στην Πύλη Σουζάκου, και τα υπόλοιπα κτίρια του Ανακτόρου κτίσθηκαν στη συνέχεια πέρα από τη βόρεια πλευρά αυτής της πύλης. Τα κηριότερα κτήρια του ανακτόρου ήταν το Νταϊγκόκου-νεν, όπου διεξάγονταν συσκέψεις για τις κυβερνητικές υποθέσεις, το Τσοντό-ιν, όπου πραγματοποιούνταν επίσημες τελετές, το Νταϊρί, η κατοικία του αυτοκράτορα και γραφεία για τις διάφορες διοικητικές υπηρεσίες.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 401/1942.
- ↑ kunishitei
.bunka .go .jp /heritage /detail /401 /00003650. - ↑ «National Research Institute for Cultural Properties». Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2007.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Heijō Palace στο Wikimedia Commons- Ιστότοπος του Μουσείου της θέσεως του Ανακτόρου της Νάρα (στην ιαπωνική
- Η σελίδα της UNESCO για τα «Ιστορικά Μνημεία της Αρχαίας Νάρα»