Αναστασίγια Βερτίνσκαγια

Αναστάζια Βερτίνσκαγια
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19  Δεκεμβρίου 1944 Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ρωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Σπουδές	Θεατρικό Ινστιτούτο Μπορίς Στσούσκιν (1963–1967)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηθοποιός ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός ταινιών
Περίοδος ακμής	1961
Οικογένεια
Σύζυγος	Νικήτα Μιχαλκόφ (1966–1969) Αλεξάντερ Γράντσκι (1976–1980)
Τέκνα	Στέπαν Μιχαλκόφ
Γονείς	Αλεξάντερ Βερτίνσκι και Λίντια Βερτίνσκαγια
Αδέλφια	Μαριάννα Βερτίνσκαγια
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Βραβείο της Τιμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2005) Τάγμα της Φιλίας (2010) Καλλιτέχνης του Λαού της ΡΣΟΣΔ (1988) Αξιόλογος Καλλιτέχνης της ΡΣΟΣΔ (1980) Τάγμα του Αλέξανδρου Νιέφσκι (2020)
Σχετικά πολυμέσα

Η Αναστασίγια Αλεξάνδροβνα Βερτίνσκαγια (ρωσικά: Анастаси́я Алекса́ндровна Верти́нская, γεννημένη στις 19 Δεκεμβρίου 1944 στη Μόσχα) είναι μια Ρωσίδα ηθοποιός, που πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 με τις αναγνωρισμένες εμφανίσεις της στις ταινίες Scarlet Sails, Amphibian Man και Hamlet.

Στη δεκαετία του 1990, απογοητευμένη από την κατάσταση του κινηματογράφου στη Ρωσία, πήγε στο εξωτερικό για να γίνει καθηγήτρια και πέρασε 12 χρόνια στη Γαλλία, την Αγγλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελβετία. Το 1988 η Βερτίνσκαγια αναγνωρίστηκε ως λαϊκή καλλιτέχνης της Ρωσίας. Έχει λάβει, επίσης, τις διακρίσεις του Τάγματος της Τιμής (2005) και του Τάγματος της Φιλίας (2010).

Η Αναστασίγια Βερτίνσκαγια γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1944 στη Μόσχα, με γονείς τον διάσημο Ρώσο τραγουδιστή-τραγουδοποιό Αλεξάντερ Βερτσίνσκι και τη Γεωργιανή ζωγράφο και ηθοποιό Λειδία Βερτίνσκαγια (πρώην Τσίργκαβα). Η Αναστασίγια και η αδελφή της Μαριάννα (ένα έτος μεγαλύτερή της) πέρασαν τα πρώτα τους χρόνια στο ξενοδοχείο Metropol της Μόσχας. Το 1946, όμως, η οικογένεια έλαβε ένα κατάλληλο διαμέρισμα στην οδό Γκόρκι 14. Η παιδική της ηλικία ήταν ευτυχισμένη και μεγάλωσε σε μια διγλωσσική οικογένεια. Η Αναστασίγια απολάμβανε το πνευματικά διεγερτικό οικογενειακό περιβάλλον και την πλούσια πολιτιστική ατμόσφαιρα του κύκλου των γονιών της. Τόσο η ίδια όσο και η αδελφή της εντάχθηκε σε ένα απλό δημόσιο σχολείο και σπούδασε μουσική και ξένες γλώσσες, τομείς που θεωρήθηκαν ως εκπαιδευτική προτεραιότητα από τους γονείς της.

Ο Βερτσίνσκι δεν κατηγόρησε ποτέ τις κόρες του για κάποια αποτυχία τους, όταν η Αναστασίγια εκείνη την περίοδο προτιμούσε να ασχολείται με την εξερεύνηση της τεράστιας βιβλιοθήκης του πατέρα της παρά με τις σχολικές σπουδές της. Ο Αλεξάντερ είχε αναπτύξει το δικό του τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων με τις κόρες του.

Το 1967 η Βερτίνσκαγια προσχώρησε στο Θέατρο Βαχτάνγκοφ και πέρασε εκεί μια χρονιά, πριν μετακομίσει στο Σοβρεμένικ, το 1968, στο οποίο παρέμεινε μέχρι το 1980. Η θεατρική εμπειρία της ήταν, βεβαίως, ύψιστης σημασίας για μια ηθοποιό που ποτέ δεν αισθάνθηκε αρκετά ασφαλής ενώ έπαιζε σε ταινίες. Στο Σοβρεμένικ πρωταγωνίστησε ως Ολίβια (Δωδέκατη Νύχτα), Ραβένσκαγια (The Cherry Orchard) και Βαλεντίνα (του Μιχαήλ Ροχτίν).