Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1826
Θάνατος1872[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
θεολόγος
βυζαντινολόγος

Ο Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος υπήρξε Έλληνας κληρικός και λόγιος θεολόγος, βυζαντινολόγος.

Γεννήθηκε στο Συνεβρό των Καλαβρύτων το 1826 και βαφτίστηκε στο όνομα Ανδρέας. Εκάρη μοναχός στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας. Αφού σπούδασε θεολογία στην Αθήνα, άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος. Πήγε στη Λειψία το 1858, όπου εφημέρευσε στην ελληνική εκκλησία. Έκανε βυζαντινολογικές έρευνες στη Λειψία, Μόσχα, Κίεβο και στο Άγιο Όρος. Επέστρεψε στη Λειψία και απεβίωσε εκεί το 1872. Συγκέντρωσε σημαντική βιβλιοθήκη, η οποία μεταφέρθηκε μετά τον θάνατό του στη Μονή των Ταξιαρχών, αλλά καταστράφηκε σχεδόν ολόκληρη κατά την πυρπόληση της μονής κατά την γερμανική κατοχή.

Συγγράμματα (ενδεικτική εργογραφία)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Νικολάου Μεθώνης λόγοι δύο (1865)
  • Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη (1866)
  • Ιστορία του σχίσματος της Λατινικής Εκκλησίας από της Ορθοδόξου (1876)