Ανισότητα Γιανγκ για το γινόμενο
Στα μαθηματικά, η ανισότητα Γιανγκ (αναφέρεται και ως ανισότητα Young) λέει ότι για οποιουσδήποτε δύο μη-αρνητικούς πραγματικούς αριθμούς και κάθε τέτοιους ώστε , ισχύει ότι[1]:21[2][3]:24
Αυτή η μορφή είναι χρήσιμη για την απόδειξη της ανισότητας Χέλντερ. Στην εργασία του Γιανγκ το 1912,[4] εμφανίστηκε με την μορφή
για οποιοδήποτε , ως γενίκευση της κλασσικής ανισότητας
την οποία λαμβάνουμε για .
Αποδείξεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την ανισότητα Γένσεν |
Αφού η λογαριθμική συνάρτηση είναι κυρτή για , για , και , έχουμε από την ανισότητα Γένσεν ότι ή ισοδύναμα, καθώς Καθώς η είναι γνησίως αύξουσα έχουμε ότι |
Με ανισότητα ΑΜ-ΓΜ (για p, q ρητούς) |
Έστω ότι ρητοί τότε για κάποιος θετικούς ακεραίους έχουμε ότι και . Τότε, καθώς . Από την ανισότητα αριθμητικού-γεωμετρικού μέσου για συνολικά πραγματικούς αριθμούς: αριθμούς και αριθμούς : Συνδυάζοντας τα παραπάνω δύο βήματα, λαμβάνουμε την ανισότητα Γιανγκ. |
Με ανισότητα Μπερνούλλι |
Θα χρησιμοποιήσουμε την εξής επέκταση της ανισότητας Μπερνούλλι: Για κάθε πραγματικό αριθμό και , ισχύει ότι Για να αποδείξουμε την ανισότητα Γιανγκ, θεωρούμε και , επομένως Αναδιατάσσοντας, λαμβάνουμε ότι και αναπτύσσοντας και τα δύο μέλη Χρησιμοποιώντας ότι , λαμβάνουμε την ανισότητα Γιανγκ. |
Με ολοκληρώματα | |||||||
![]() Θα χρησιμοποιήσουμε την εξής ανισότητα για ολοκληρώματα: Για οποιοδήποτε συνεχή γνησίως αύξουσα συνάρτηση και οποιαδήποτε έχουμε ότι
Έστω ότι (που είναι γνησίως αύξουσα για ). Τότε, και επειδή έχουμε ότι . Επομένως, Από την (1), λαμβάνουμε ότι την ανισότητα Γιανγκ. |
Γενικεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανισότητα με ολοκληρώματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για οποιοδήποτε συνεχή γνησίως αύξουσα συνάρτηση και οποιαδήποτε έχουμε ότι
Ανισότητα Χέλντερ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ανισότητα Χέλντερ δίνει ότι για κάθε θετικούς πραγματικούς αριθμούς , και τέτοιος ώστε , ισχύει ότι
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Κολουντζάκης, Μιχαήλ· Παπαχριστόδουλος, Χρήστος (2015). Ανάλυση Fourier. Αθήνα: Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις. ISBN 978-960-603-360-5.
- ↑ Φίλιππας, Στάθης. «Απειροστικός Λογισμός ΙΙ: Μάθημα 7ο» (PDF). Τμήμα Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών, Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Μπεληγιάννης, Α. «Γραμμική Άλγεβρα ΙΙ: Φυλλάδιο 4» (PDF). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «On classes of summable functions and their Fourier Series». Proceedings of the Royal Society of London. Series A, Containing Papers of a Mathematical and Physical Character 87 (594): 225–229. 1912. doi: .
![]() |
Αυτό το μαθηματικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |