Ανρί Γκανιεμπέν
| Ανρί Γκανιεμπέν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13 Μαρτίου 1886[1][2][3] ή 12 Μαρτίου 1886[4] Λιέγη[5][4] |
| Θάνατος | 2 Ιουνίου 1977[1][2][3] Γενεύη[6][4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2][7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτης[8] |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Elie Gagnebin[9] |
Ο Ανρί Γκανιεμπέν (Henri Gagnebin, Λιέγη 12 Μαρτίου 1886 – Γενεύη 2 Ιουνίου 1977) ήταν βελγικής καταγωγής, Ελβετός συνθέτης του 20ού αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ανρί Γκανιεμπέν γεννήθηκε στη Λιέγη το 1886, και ήταν γιος Βέλγου πάστορα και Ολλανδής μητέρας.[10] Σπούδασε στην Ελβετία, στις πόλεις Μπιέν και Λωζάνη, πιάνο, με τον Ο. Λοφέρ (Auguste Laufer) και αρμονία με τον Τ. Μπίσχοφ (Justin Bischoff). Το 1905, πέρασε οκτώ μήνες στο Βερολίνο, όπου σπούδασε σύνθεση με τον Ρ. Ρέσλερ (Richard Rössler). Το 1908 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου μελέτησε στην «Scuola Cantorum», εκκλησιαστικό όργανο με τον Λουί Βιέρν και σύνθεση με τον Β. ντ’ Εντί (Vincent d'Indy).[11] Παρέμεινε εκεί για οκτώ χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έπαιζε εκκλησιαστικό όργανο στη Λουθηρανική Εκκλησία της Λύτρωσης. Το 1916, διορίστηκε οργανίστας στο Ναό του Αγίου Ιωάννη της Λωζάνης και δίδαξε στο Ωδείο της πόλης. Ο Γκανιεμπέν συνέθεσε πάνω στις περισσότερες μουσικές φόρμες, με εξαίρεση την όπερα. Συχνά συνεισέφερε και σε περιοδικά μουσικής, συμπεριλαμβανομένου του εντύπου La Tribune de Genève.
Το 1925 προσκλήθηκε και ανέλαβε τη διεύθυνση του Ωδείου της Γενεύης, όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του, το 1961. Το 1938, καθιέρωσε τον διεθνή μουσικό διαγωνισμό της Γενεύης, του οποίου υπήρξε πρόεδρος μέχρι το 1959. Πήρε μέρος στην πλήρη έκδοση των έργων του Κ. Γκουντιμέλ (Claude Goudimel).[11]
Κυριότερα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 4 Συμφωνίες (1911, 1921, 1955, 1970)
- Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ορατόριο (1933)
- Ρέκβιεμ των Ματαιοτήτων του Κόσμου (1938)
- Τα Μυστήρια της Πίστης, ορατόριο (1956)
- 4 κουαρτέτα εγχόρδων
- Κοντσέρτο για πιάνο
- Δύο Ορχηστρικές Σουίτες πάνω σε Ψαλμούς Ουγενότων
- Τρία Κομμάτια για τον Αντρές Σεγκόβια
- Εκλογή, για κλαρινέτο/βιολί και κιθάρα
- Εκκλησιαστική Σονάτα για το Πάσχα, για τρομπέτα και εκκλησιαστικό όργανο
- Λατινική Λειτουργία για τα Παλαιά Χριστούγεννα
- Orgue, musette et bourdon: souvenirs d'un musicien, 1975
Επίσης, δύο μπαλέτα, ένα τρίο εγχόρδων, μεγάλο αριθμό έργων για διάφορα όργανα, τέσσερις τοκάτες για πιάνο και διάφορα κομμάτια για το εκκλησιαστικό όργανο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12471258p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6vh7fg2. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 13110. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ CONOR.SI. 119317347.
- ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 82127. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ hls-dhs-dss
.ch /fr /articles /028828 /2003-03-11 /. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2019. - ↑ http://www.hls-dhs-dss.ch/textes/f/F20578.php
- ↑ 11,0 11,1 ΠΛΜ
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D. C. L (Oxford, 1880)
- Baker’s biographical dictionary of musicians, on line
- Rob. Eitner, Biographisch-bibliographisches Quellen-LexiKon, on line
- Kennedy, Michael Λεξικό Μουσικής της Οξφόρδης (Oxford University Press Αθήνα: Γιαλλέλης, 1989) ISBN 960-85226-1-7
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα (ΠΛΜ), έκδοση 1996, τόμος 17, σ. 380
- Enciclopedia Bompiani-Musica, Milano (εκδ. ΑΛΚΥΩΝ, 1985)
- Eric Blom The New Everyman Dictionary of Music (Grove Weidenfeld, N. York, 1988)