Ανταύγειες σε χρυσά μάτια (ταινία)
| Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια Reflections in a Golden Eye | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Τζον Χιούστον |
| Παραγωγή | Τζον Χιούστον Ρέι Σταρκ |
| Σενάριο | Γκλάντις Χιλ Τσάπμαν Μόρτιμερ Κάρσον ΜακΚάλλερς (Μυθιστόρημα) |
| Πρωταγωνιστές | Μάρλον Μπράντο Ελίζαμπεθ Τέιλορ Τζούλι Χάρις Μπράιαν Κιθ |
| Μουσική | Τοσίρο Μαγιουζούμι |
| Φωτογραφία | Άλντο Τόντι και Όσβαλντ Μόρις |
| Μοντάζ | Ράσελ Λόιντ |
| Εταιρεία παραγωγής | Warner Bros. |
| Διανομή | Warner Bros.-Seven Arts και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  10/13/1967 |
| Κυκλοφορία | 1967 |
| Διάρκεια | 108 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια (αγγλ. Reflections in a Golden Eye) είναι δράμα παραγωγής 1967 σε σκηνοθεσία Τζον Χιούστον. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κάρσον ΜακΚάλερς που κυκλοφόρησε το 1941 και διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Γκλάντις Χιλ και Τσάπμαν Μόρτιμερ. Πρωταγωνιστές είναι ο Μάρλον Μπράντο, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Τζούλι Χάρις και ο Μπράιαν Κιθ. Η ταινία, όπως και το μυθιστόρημα πραγματεύεται την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, είτε ομοφυλοφυλικής είτε ετεροφυλικής φύσης. Η ταινία δεν είχε τις αναμενόμενες εισπράξεις στο αμερικανικό box-office[1].
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1948, στη μεταπολεμική Αμερική, ο Γουέλντον Πέντερτον (Μάρλον Μπράντο), ένας αξιωματικός του στρατού με κρυφές ομοφιλοφυλικές τάσεις είναι παντρεμένος με την Ελεονώρα (Ελίζαμπεθ Τέιλορ) μια δύστροπη και φιλήδονη γυναίκα που δε χάνει την ευκαιρία να τον ταπεινώνει για την ανικανότητα του. Το ζευγάρι είναι δέσμιο ενός γάμου που σπέρνει τη δυστυχία: Η Ελεονώρα απατάει το σύζυγό της με έναν αξιωματούχο (Μπράιαν Κιθ) του οποίου η σύζυγος Άλισον (Τζούλι Χάρις) έχει ψυχολογικά προβλήματα, ενώ ο Γουέλντον έχει μαγνητιστεί από την ομορφιά ενός στρατιωτικού (Ρόμπερτ Φόρστερ) που περιφέρεται στο στρατόπεδο και παρακολουθεί τα βράδια την οικία του ζευγαριού με ασαφείς προθέσεις. Μια σειρά γεγονότων θα ωθήσουν τον Πέντερτον να καταλάβει τη σεξουαλικότητά του και να προβεί σε μια πράξη απελπισίας.
Πληροφορίες παραγωγής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ταινία βασισμένη στο αμφιλεγόμενο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κάρσον ΜακΚάλερς που κυκλοφόρησε το 1941 και έκανε αίσθηση λόγω του τρόπου με τον οποίο απεικόνισε έναν στρατιωτικό με καταπιεσμένες σεξουαλικές προτιμήσεις. Το μυθιστόρημα πραγματεύεται επίσης το θέμα της διαστροφής της ανθρώπινης φύσης, των ψυχολογικών προβλημάτων, του φετιχισμού, της ηδονοβλεψίας και της βίας. Το 1967 το Χόλιγουντ είχε αρχίσει να δείχνει ανοχή σε ταινίες με έντονη γλώσσα και σεξουαλικές αναφορές (σε αυτό συνετέλεσαν τα Μπλόου απ και Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; της προηγούμενης χρονιάς) και ήταν πλέον καιρός να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη και το μυθιστόρημα της ΜακΚάλερς. Η εταιρία Warner Bros. που αγόρασε τα πνευματικά δικαιώματα του έργου ανέθεσε τη σκηνοθεσία της κινηματογραφικής μεταφοράς του στον Τζον Χιούστον, με πρωταγωνιστές τους Μοντγκόμερι Κλιφτ και Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Ο Χιούστον προσπάθησε να προσεγγίσει την ΜακΚάλερς προκειμένου να διασκευάσει η ίδια το μυθιστόρημά της, αλλά η γυναίκα ήταν πολύ άρρωστη για να μπορέσει και απεβίωσε ένα χρόνο αργότερα. Ο Κλιφτ, που ήταν ως γνωστόν μια από τις τραγικότερες φυσιογνωμίες της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ λόγω της καταπιεσμένης του σεξουαλικότητας, του αλκοόλ, των ναρκωτικών ουσιών και ενός ατυχήματος που του είχε παραμορφώσει το πρόσωπο, θα είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί για τέταρτη φορά με την καλύτερη του φίλη Ελίζαμπεθ Τέιλορ (μετά τις ταινίες Μια θέση στον ήλιο (A Place in the Sun, 1951), Όσα δε σβήνει ο χρόνος (Raintree County, 1959) και Ξαφνικά, Πέρυσι το Καλοκαίρι (Suddenly Last Summer, 1959), αλλά πέθανε από καρδιακή προσβολή το καλοκαίρι του 1966. Ο Χιούστον θέλησε να προσλάβει για το ρόλο του Κλιφτ τον Πάτρικ Ο'Νηλ, που είχε πρωταγωνιστήσει στο θεατρικό του Τένεσι Γουίλιαμς Η Νύχτα της Ιγκουάνα στο Μπρόντγουεϊ με μεγάλη επιτυχία, αλλά συνάντησε την αντίδραση της Τέιλορ που τον απέρριψε, όπως επίσης και το Λι Μάρβιν και το Ρίτσαρντ Μπάρτον[2], η ηθοποιός ήθελε τον Μάρλον Μπράντο. Όπως αναφέρει ο Χιούστον στην αυτοβιογραφία του ο Μπράντο απέρριψε αρχικά το ρόλο θεωρώντας ότι δεν ήταν κατάλληλος. Ο Χιούστον από την πλευρά του τον παρότρυνε να διαβάσει το σενάριο και έπειτα να του απαντήσει. Η απάντηση του Μπράντο ήταν θετική και ανέλαβε το ρόλο έναντι 750.000 δολαρίων και 10% από τα κέρδη. Στο ρόλο της ψυχικά εύθραυστης Άλισον εμφανίζεται η Τζούλι Χάρις σε έναν ρόλο που έχει διευρυνθεί σε σχέση με το μυθιστόρημα.
Η φωτογραφία της ταινίας υπέστη χρωματική επεξεργασία ώστε να μοιάζει με χρυσή αντανάκλαση, όπου σε κάθε σκηνή κάποιο από τα αντικείμενα που έμφανίζεται σε πρώτο πλάνο (όπως για παράδειγμα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο) επανακτά το αυθεντικό του χρώμα. Αυτή η εκδοχή της ταινίας ξένισε το κοινό της δεκαετίας του '60 και μετά τις πρώτες αρνητικές αντιδράσεις, οι παραγωγοί της ταινίας αποφάσισαν να επαναφέρουν την εκτέλεση του τεχνικόλορ. Το DVD όμως περιέχει την αυθεντική εκδοχή την οποία λάτρεψε ο σκηνοθέτης της ταινίας.
Η ταινία δεν έκανε υψηλές εισπράξεις, αλλά και οι κριτικές που έλαβε ήταν μέτριες[3][4]. Ο Μάρλον Μπράντο έκανε μια ακόμη απόπειρα ώστε να ανακτήσει τη θέση που είχε ως ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του Χόλιγουντ κατά τη δεκαετία του '50, αλλά συνέχισε το σερί που είχε από το 1962 με εμπορικά ή καλλιτεχνικά αποτυχημένες ταινίες. Έπρεπε να περάσουν ακόμη 5 χρόνια ώστε να γυρίσει το Νονό του Φράνσις Φορντ Κόπολα και το κοινό να υποκλιθεί στο αστείρευτό του ταλέντο. Η ταινία αποτέλεσε μια από τις πρώτες μεγάλες εμπορικές αποτυχίες της Ελίζαμπεθ Τέιλορ (είχε προηγηθεί βέβαια η Κλεοπάτρα του 1963), της οποίας η καριέρα, μετά το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου που έλαβε το 1966 για το Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;, έλαβε την κατιούσα. Η σκηνή του ταγματάρχη Πέντερτον μπροστά από τον καθρέφτη να μιλάει με τον εαυτό του ήταν εκείνη που έδωσε έμπνευση στο Μάρτιν Σκορσέζε ώστε να γυρίσει την αλησμόνητη σκηνή της ταινίας Ο Ταξιτζής (Taxi Driver, 1976) όπου ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως Τράβις Μπικλ κάνει την ερώτηση Σε μένα μιλάς; Ε; Σε μένα;.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ "The Greatest Box Office Flops Of The 60's" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-28 στο Wayback Machine., IMDb.
- ↑ «Reflections In A Golden Eye: Review». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2013.
- ↑ "Review: 'Reflections in a Golden Eye'", Variety, December 31, 2011.
- ↑ Ebert, Roger. «Reflections in a Golden Eye Movie Review (1967) - Roger Ebert». www.rogerebert.com.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στην IMDb (Αγγλικά)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο AllMovie (Αγγλικά)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο Box Office Mojo (Αγγλικά)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο TCMDB (Αγγλικά)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο AlloCine (Γαλλικά)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
