Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντρέα Κόστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντρέα Κόστα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Andrea Costa (Ιταλικά)
Γέννηση30  Νοεμβρίου 1851[1]
Ίμολα[2]
Θάνατος19  Ιανουαρίου 1910[1]
Ίμολα[2]
Τόπος ταφήςPiratello Cemetery (44°22′9″ s. š., 11°40′13″ v. d.)[3][4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας (1861–1910)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Μπολόνια
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΙταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα
Οικογένεια
ΣύντροφοςAnna Kuliscioff
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1882–1886)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1886–1890)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1890–1892)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1892–1895)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1895–1897)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1897–1900)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1900–1904)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1904–1909)[7]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ιταλίας (1909–1913)[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αντρέα Κόστα (γεννηθείς στις 30 Νοεμβρίου 1851 στην Ίμολα και αποβιώσας στις 10 Ιανουαρίου 1910 στην ίδια πόλη) ήταν Ιταλός μέλος της Πρώτης Διεθνούς, αναρχικός αγωνιστής και μετέπειτα Σοσιαλιστής βουλευτής. Θεωρείται ως ένας εκ των ιδρυτών του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ιταλία.

Αναρχικός αγωνιστής, σύντροφος, μαζί με τους Ερρίκο Μαλατέστα και Κάρλο Καφιέρο, της Ομοσπονδίας του Ζυρά (1870-1880), θεωρείται από τον Τζέιμς Γκιγιώμ[8] ως εμπνευστής της ορολογίας της « εκ πράξεως προπαγάνδας », η οποία έγινε δημοφιλής από τον Πωλ Μπρους[9]. Στις 9 Ιουνίου 1877, έδωσε στη Γενεύη διάλεξη επί της « εκ πράξεως προπαγάνδας », μιας στρατηγικής πολιτικής δράσης βασισμένης στη βία και με στόχο την καλύτερη ανάληψη λαϊκής συνείδησης[10]. Η « εκ πράξεως προπαγάνδα » υιοθετήθηκε στο συνέδριο του Λονδίνου το 1881.

Ασπάστηκε τον κοινοβουλευτισμό το 1879, πιθανώς υπό την επιρροή της συζύγου του, Άννα Κουλισιόφ[11], η οποία ήταν, επίσης, αναρχική αγωνίστρια.

Το 1881, ίδρυσε το Partito Socialista Rivoluzionario Italiano (Ιταλικό Σοσιαλιστικό Επαναστατικό Κόμμα), πρόγονο του Partito Socialista Italiano (Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα).

Μυημένος στον Ελευθεροτεκτονισμό στις 25 Σεπτεμβρίου 1883 στη Στοά "Ριέντζι" της Ρώμης, υπήρξε Αναπληρωτής Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας[12].

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11956683h.
  2. 2,0 2,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 www.bfscollezionidigitali.org/oggetti/18063-andrea-costa.
  4. 4,0 4,1 National Association of Italian Partisans. anpiimola.it/2-novembre-imola-non-dimentica-chi-lha-servita-con-onore-e-abnegazione/.
  5. 5,0 5,1 www.significantcemeteries.org/2016/11/cemetery-of-piratello.html#more.
  6. CONOR.SI. 236634467.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 (Ιταλικά) storia.camera.it. andrea-costa-18511130. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2019.
  8. James Guillaume, L'Internationale. Documents et souvenirs, tome IV
  9. Jean Maitron, Le mouvement anarchiste en France, Gallimard, coll. « Tel », 1992
  10. (Γαλλικά) Christian Beuvain, Stéphane Moulain, Ami-Jacques Rapin, Jean-Baptiste Thomas, Révolution, lutte armée et terrorisme, Tome 1, Paris, L'Harmattan, coll. « Dissidences », 2006
  11. (Αγγλικά) Eduard Bernstein, My years of exile, reminiscences of a socialist, 1915
  12. V. Gnocchini, L'Italia dei Liberi Muratori, Mimesis-Erasmo, Milano-Roma, 2005, pp.85-86.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]