Αντρέα Ντόρια
| Αντρέα Ντόρια | |
|---|---|
 | |
Πρίγκιπας της Μέλφι | |
| Περίοδος | 1531 - 1560 |
| Γέννηση | 30 Νοεμβρίου 1466 Ονέλια, Δημοκρατία της Γένοβας |
| Θάνατος | 25 Νοεμβρίου 1560 (94 ετών) Γένοβα, Δημοκρατία της Γένοβας |
| Τόπος ταφής | Εκκλησία του Σαν Ματέο, Γένοβα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αντρέα Ντόρια (Andrea Doria, 30 Νοεμβρίου 1466 - 25 Νοεμβρίου 1560) ήταν Ιταλός κοντοτιέρος και ναύαρχος της Δημοκρατίας της Γένοβας[1]. Ήταν απόγονος φημισμένης οικογένειας της Γένοβας[2][3].
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αντρέα Ντόρια ακολούθησε από νεαρή ηλικία στρατιωτική σταδιοδρομία. Αρχικά υπηρέτησε ως μισθοφόρος του πάπα Ινοκέντιου Η΄, κατόπιν του βασιλιά Φερδινάνδου Α΄ και αργότερα του γιου του, Αλφόνσου Β΄, ενώ βρέθηκε και στην υπηρεσία των Ιωαννιτών ιπποτών της Ρόδου.[4] Το έτος 1503 συμμετείχε με τον θείο του, Ντομένικο Ντόρια, στην καταστολή της εξέγερσης της Κορσικής κατά της Γένοβας. Όταν η Γένοβα απαλλάχτηκε από τον γαλλικό ζυγό, εξόπλισε στόλο αποτελούμενο από οκτώ γαλέρες και άρχισε να περιοδεύει στην Μεσόγειο πολεμώντας τους Τούρκους και τους πειρατές.[5]. Η πιο σημαντική και ένδοξη νίκη του κατά των Τούρκων ήταν εκείνη στην Πιανόζα, το έτος 1519. Ύστερα από αυτή τη νίκη τάχθηκε στην υπηρεσία του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α΄, ο οποίος διεκδικούσε με πόλεμο την Ιταλία.[4] Όταν οι Γάλλοι ηττήθηκαν στην Παβία (1525), ο Ν. βρέθηκε στην παπική Αυλή του Κλήμη Ζ΄ και ύστερα από δύο χρόνια εντάχθηκε και πάλι στη δύναμη των Γάλλων, για να καταλήξει στο πλευρό του Γερμανού αυτοκράτορα και βασιλιά της Ισπανίας Κάρολου Ε΄, με τη βοήθεια του οποίου απελευθέρωσε την πατρίδα του. Ο αυτοκράτορας τον ονόμασε τότε αρχιναύαρχο του αυτοκρατορικού στόλου και πρίγκιπα του Μέλφι.[4] Ως απόλυτος άρχοντας της Γένοβας εκμηδένισε τις φατρίες και οργάνωσε ένα ολιγαρχικό σύστημα διακυβέρνησης που ήταν προνόμιο λίγων αριστοκρατικών οικογενειών. Ο Ν. αφοσιώθηκε και πάλι στο κυνήγι των πειρατών της Μεσογείου.[5]. Ο Αντρέα Ντόρια απελευθέρωσε τα ελληνικά εδάφη της Κορώνης και της Πάτρας, ενώ συμμετείχε στην άλωση της Τύνιδας το έτος 1535· Χάρη σε αυτόν ο Κάρολος Ε΄ κατέκτησε σχεδόν ολόκληρη την Ιταλία.[4]
Η Ναυμαχία της Πρέβεζας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Στις 28 Σεπτεμβρίου του έτους 1538 ο Αντρέα Ντόρια ηγήθηκε μεγάλης αρμάδας πλοίων 7 κρατών, ενωμένου στόλου της Χριστιανικής Συμμαχίας (Holy League), η οποία συστήθηκε από τον Πάπα Παύλο Γ΄, και έλαβε μέρος στη διάσημη Ναυμαχία της Πρέβεζας όπου ήρθε αντιμέτωπος με τον στόλο του θρυλικού πειρατή Μπαρμπαρόσα Χαϊρεντίν Πασά, ο οποίος ηγείτο ως ναύαρχος του Οθωμανικού στόλου υπό την αιγίδα του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.[2]. Η ναυμαχία αυτή είχε κάποιες ιδιορρυθμίες και ενώ αναγράφεται ότι "νίκησαν οι Οθωμανοί" στην πραγματικότητα ο Αντρέα Ντόρια αποχώρησε από το πεδίο της ναυμαχίας καθόσον αυτή ήταν σε εξέλιξη, μάλλον για να αποφύγει απώλεια πλοίων ιδιοκτησίας του.[3] Πάντως η ημερομηνία της Ναυμαχίας της Πρέβεζας 28η Σεπτεμβρίου εορτάζεται στή σημερινή Τουρκία ως εθνική εορτή, τα δε νέα υποβρύχια του Τουρκικού στόλου φέρουν το όνομα Preveze 1, Preveza 2, Preveze 3, κλπ.[εκκρεμεί παραπομπή]
Μετέπειτα δράση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αντρέα Ντόρια συνέχισε να κυβερνά τη Γένοβα με μεθόδους τυραννικές και έχει μείνει στην ιστορία η απάνθρωπη βαρβαρότητα με την οποία κατέστειλε εξέγερση στην πόλη το 1547. Σε προχωρημένη ηλικία αναγκάστηκε να πολεμήσει τους Γάλλους και να τους διώξει από τη Κορσική ύστερα από πόλεμο δύο χρόνων (1555).[3] Πέθανε υπέργηρος στη Γένοβα, αφού πρώτα ανέθεσε τη διοίκηση του στόλου του στον γιο του ανιψιού του, Τζοβάνι Αντρέα Ντόρια. Η Ρώμη διαθέτει μεγάλη οδό που φέρει το όνομα Οδός Αντρέα Ντόρια.[εκκρεμεί παραπομπή]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Andrea Frediani, I grandi condottieri che hanno cambiato la storia
- ↑ 2,0 2,1 Currey, E. Hamilton: “Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου”, John Murrey, 1910
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Goffman, Daniel. “The Ottoman Empire and Early Modern Europe”. Cambridge University Press, 1972
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Goffman, Daniel. The Ottoman Empire and Early Modern Europe. Cambridge University Press, 1972
- ↑ 5,0 5,1 Currey, E. Hamilton: Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου, John Murrey, 1910
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Wolf, John B., “The Barbary Coast: Η Αλγερία υπό των Τούρκων”, W.W Norton, 1979. ISBN 0-393-01205-0
- Cook, MA (ed.), “Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως 1730”, Cambridge University Press, 1976. ISBN 0-521-20891-2
- Currey, E. Hamilton: “Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου”, John Murrey, 1910.
- Inalcik, Halil. "Sultan Suleyman: The Man and the Statesman," in Gilles Veinstein (ed.) , Soliman le magnifique et son temps, Paris, 1992, pp. 89–103.
- Goffman, Daniel. “The Ottoman Empire and Early Modern Europe”. Cambridge University Press, 1972.
- Thomas Kuhn: The Ottoman Empire and Modern Turkey, 1453-1950, Thomas Kuhn course syllabus and notes, Simon Fraser University
- Globalhistorie: Noen (forholdsvis nye) titler, med saerlig vekt pa perioden 1400-1900
