Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντόνιο Τοβάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντόνιο Τοβάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Antonio Tovar Llorente (Ισπανικά)
Γέννηση17  Μαΐου 1911[1][2][3]
Βαγιαδολίδ
Θάνατος14  Δεκεμβρίου 1985[4][3]
Μαδρίτη
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[1]
Βασκική γλώσσα
Καταλανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Βαγιαδολίδ
Real Centro Universitario Escorial-Maria Christina
Κεντρικό Πανεπιστήμιο
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
γλωσσολόγος
συγγραφέας
διδάσκων πανεπιστημίου
δημοσιογράφος
πολιτικός[5][6][7]
φιλόλογος
ΕργοδότηςUniversity of Madrid
Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν
Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες
Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα
National University of Tucumán
Πανεπιστήμιο του Ιλινόις
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRector of the University of Salamanca (1951–1956, Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα)
procurador en Cortes (1943–1946)[5]
procurador en Cortes (1946–1949)[6]
procurador en Cortes (1949–1952)[8]
procurador en Cortes (1952–1955)[9]
procurador en Cortes (1955–1958)[10]
καθηγητής πανεπιστημίου[11]
ΒραβεύσειςΣταυρός του Αγίου Γεωργίου (1982)[12]
βραβείο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών Καστίλλης και Λεόν (1984)
Hanseatic Goethe Prize (1981)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου (1953)
επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες (1954)
Doctor honoris causa of the University of Dublin (1979)
honorary doctorate of Seville University (1980)
Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (1954)[13]
μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σισνέρος (1950)[14][15]
Commission of the Imperial Order of the Red Arrows (1939)[16]
δεδομένα

Ο Αντόνιο Τοβάρ (Antonio Tovar Llorente, Βαγιαδολίδ 1911 - Μαδρίτη 1985) ήταν Ισπανός φιλόλογος, γλωσσολόγος και ιστορικός. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ακαδημαϊκούς και από τους λίγους που προώθησε τη φιλολογική και γλωσσολογική έρευνα κατά τη δικτατορία του στρατηγού Φράνκο,[17] ασχολούμενος τόσο με την κλασική, ισπανική, καταλανική και βασκική φιλολογία και τις γλώσσες της Ιβηρικής όσο και με τις ιθαγενείς γλώσσες της Αμερικής.[18] Υπήρξε μέλος της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας.

Βιογραφία και έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από μικρός έμαθε καταλανικά και βασκικά λόγω των συνεχών μετακινήσεων της οικογένειάς του. Σπούδασε Δίκαιο, Ιστορία και Κλασική Φιλολογία σε πανεπιστήμια της Ισπανίας, στο Παρίσι και το Βερολίνο έχοντας ως καθηγητή τον Ραμόν Μενέντεθ Πιδάλ. Με την έκρηξη του Ισπανικού Εμφυλίου ανέλαβε σημαντικές θέσεις στο εθνικιστικό στρατόπεδο (υπεύθυνος προπαγάνδας και διευθυντής του Εθνικού Ραδιοφώνου της Ισπανίας που μόλις είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του) δίπλα στον φίλο του Ντιονίσιο Ριδρουέχο και υπό τη σκέπη του πολιτικού Ραμόν Σεράνο Σούνιερ. Παρότι είχε υποστηρίξει τη Δεύτερη Ισπανική Δημοκρατία, μετά τη διαμονή του στο Βερολίνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα υπήρξε θερμός υποστηρικτής του εθνικοσοσιαλισμού.[19] Υπήρξε ο διερμηνέας του Σεράνο Σούνιερ σε συνομιλίες του με τον Χίτλερ και σε συναντήσεις τον Μουσολίνι.[20]

Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1941 με μια μετάφραση του Παυσανία και έκτοτε απομακρύνθηκε από την πολιτική. Μεταξύ άλλων ίδρυσε την πρώτη έδρα βασκικής φιλολογίας με τη συνδρομή του Βάσκου φιλολόγου Κόλντο Μιτσελένα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ως ένδειξη συμπαράστασης στην απομάκρυνση από το πανεπιστήμιο ακαδημαϊκών όπως ο Αγουστίν Γκαρθία Κάλβο και ο Ενρίκε Τιέρνο Γκαλβάν, εγκαταστάθηκε στο μόνιμα εξωτερικό, στο Πανεπιστήμιο της Τυβίνγκης μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1979. Προηγουμένως είχε εργαστεί στην Αργεντινή και τις ΗΠΑ γύρω από τις ιθαγενείς γλώσσες και την κλασική φιλολογία.

Βιβλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξέδωσε πολυάριθμα βιβλία. Μερικά από τα σημαντικότερα είναι τα ακόλουθα:

  • Vida de Sócrates, Madrid, Revista de Occidente, 1947
  • La lengua vasca, San Sebastián, Biblioteca Vascongada de los Amigos del País, 1950.
  • Historia de Grecia (con Martín Sánchez Ruipérez), Barcelona, Montaner y Simón, 1963
  • Estudios sobre la España Antigua (με τον Χούλιο Κάρο Μπαρόχα), Madrid : CSIC-Fundación Pastor, 1971.
  • Catálogo de las lenguas de América del Sur: con clasificaciones, indicaciones tipológicas, bibliografía y mapas, Madrid, Gredos, 1984.
  • Diccionario etimológico vasco (con Manuel Agud), Donostia, Gipuzkoako Foru Aldundia, 1991 y 1992.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 120249291. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 9021/antonio-tovar-llorente. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0067137.
  4. ↑ (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n79120230. Ανακτήθηκε στις 20  Φεβρουαρίου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28114550%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=2-2&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28114550%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  7. ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=3-3&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28114550%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  8. ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=3-3&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28114550%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  9. ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=5-5&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28114550%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  10. ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=7-7&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%28114550%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2020.
  11. ↑ BOE-A-1942-2716.
  12. ↑ dogc.gencat.cat/ca/pdogc_canals_interns/pdogc_resultats_fitxa/?action=fitxa&documentId=7356.
  13. ↑ BOE-A-1954-10989.
  14. ↑ www.boe.es/datos/pdfs/BOE//1950/036/A00512-00512.pdf. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2017.
  15. ↑ BOE-A-1950-1540.
  16. ↑ www.boe.es/datos/pdfs/BOE//1939/199/A03904-03904.pdf. Ανακτήθηκε στις 15  Σεπτεμβρίου 2017.
  17. ↑ Rodríguez Mediano F.: «La Filología en el CSIC (1936-1975)» στο Puig-Samper Mulero M.Á. (επιμ.), Tiempos de investigación: JAE-CSIC, cien años de ciencia en España. Μαδρίτη: CSIC. σελ. 353.
  18. ↑ País, Ediciones El (1986-07-18). «Opinión | Antonio Tovar» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/1986/07/18/opinion/522021614_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-04-21. 
  19. ↑ País, Ediciones El (1985-12-15). «Tribuna | El comienzo de la guerra: de Berlín a Valladolid» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/1985/12/15/opinion/503449204_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-04-21. 
  20. ↑ «El vallisoletano que negoció con Hitler» (στα es-ES). El Norte de Castilla. http://www.elnortedecastilla.es/valladolid/201510/31/vallisoletano-negocio-hitler-20151022172200.html. Ανακτήθηκε στις 2017-04-21. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντόνιο_Τοβάρ&oldid=6444117"