Απόλλων του Ομφαλού
| Απόλλων του Ομφαλού | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Απόλλων του Ομφαλού |
| Δημιουργός | Q918382 |
| Έτος δημιουργίας | 2ος αιώνας μ.Χ. |
| Ύψος | 1,76 |
| Πόλη | Αθήνα |
| Μουσείο | Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών |
| Αριθμός καταλόγου | 45 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Ο Απόλλων του Ομφαλού είναι αρχαίο ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο ενός ελληνικού πρωτότυπου μπρούντζινου γλυπτού σε τυπικό αρχαϊκό ύφος, που απεικονίζει τον Απόλλωνα, τον θεό της μουσικής, της ιατρικής και της προφητείας. Σήμερα στεγάζεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, στην Ελλάδα. Το γλυπτό βρέθηκε σε διάφορα θραύσματα που συγκεντρώθηκαν και φέρνει αρκετά σημάδια φθοράς.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρέθηκε στο Θέατρο του Διονύσου, στην Ακρόπολη, το 1862, και ονομάστηκε «Απόλλων του Ομφαλού» επειδή πιστεύεται ότι αρχικά στεκόταν σε μια βάση σε σχήμα ομφάλου.[1] Βρέθηκε σε πολλαπλά θραύσματα που στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν. Ο αριθμός προσχώρησης του στο μητρώο είναι το 45.[2]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από πεντελικό μάρμαρο και έχει ύψος 1,76 μ.[1]
Ο Απόλλων του Ομφαλού είναι γυμνός, στέκεται σταθερά στο δεξί του πόδι ενώ το αριστερό είναι χαλαρό, ελαφρώς λυγισμένο στο γόνατο. Το ισχυρό κοντραπόστο προκαλεί το γλουτό του θεού να μετακινηθεί προς τα δεξιά.[1][2] Τα μαλλιά του είναι διαταγμένα σε παχιούς και βαριούς βοόστρυχους, με δύο πλεξούδες δεμένες γύρω από το κεφάλι του.[1] Το άγαλμα είναι ρωμαϊκό αντίγραφο του 2ου αιώνα μ.Χ. ενός αρχικού ελληνικού μπρούντζινου που κατασκευάστηκε γύρω στο 460-450 π.Χ.[2] και αποδίδεται είτε στον Καλαμή είτε στον Ονάτα.[1] Ο Βάλντσταϊν προσπάθησε να υποστηρίξει ότι το αρχικό γλυπτό κατασκευάστηκε από τον Πυθαγόρα το Ρήγιο, αλλά αυτό έχει απορριφθεί.[2]
Η τέχνη που αντιγράφει είναι η αρχαϊκή ελληνική τέχνη, την οποία μπορεί κανείς να δει από το κούρεμα του Απόλλωνα, την άκαμπτη στάση του, τους ευρύς ώμους, το μικρότερο κεφάλι και την μάλλον κενή έκφραση του προσώπου του. Παρ΄ όλα αυτά, η σύνθεση του σώματος δείχνει τη μεγάλη γνώση και αντίληψη της φύσης του καλλιτέχνη του.[2]
Κατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το άγαλμα βρέθηκε σε κατακερματισμένη κατάσταση. Τα πόδια από τους αστραγάλους προς τα κάτω, τα χέρια κάτω από τους αγκώνες, η μύτη και το στόμα είναι όλα σπασμένα και λείπουν, ενώ τμήματα των μηρών και του αριστερού πάνω βραχίονα έπρεπε να αποκατασταθούν.[1][2]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Καλτσάς, Νικόλαος (2002). Sculpture in the National Archaeological Museum, Athens. Λος Άντζελες: The J. Paul Getty Museum. ISBN 0-89236-686-9.
- Καββαδίας, Παναγιώτης (1890). Γλυπτά του Εθνικού Μουσείου. Αθήνα: Σ. Κ. Βλαστός.