Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αργυρό Νερό Λασιθίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°12′33″N 25°33′28″E / 35.20917°N 25.55778°E / 35.20917; 25.55778

Αργυρό Νερό
Αργυρό Νερό is located in Greece
Αργυρό Νερό
Αργυρό Νερό
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΛασιθίου
ΔήμοςΑγίου Νικολάου
Δημοτική ΕνότηταΑγίου Νικολάου
Δημοτική ΚοινότηταΈξω Ποτάμων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΛασιθίου
Υψόμετρο900
Πληθυσμός
Μόνιμος0
Έτος απογραφής2011
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας72 052

Το Αργυρό Νερό είναι οικισμός της κοινότητας Έξω Ποτάμων, της δημοτικής ενότητας και δήμου Αγίου Νικολάου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λασιθίου, στην περιφέρεια Κρήτης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Λασιθίου του νομού Λασιθίου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κρήτης.[4]

  • Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός καταγράφηκε χωρίς κατοίκους.[2]

Το Αργυρό Νερό είναι ορεινός οικισμός στο Δ. ΒΔ. τμήμα του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στις νοτιοδυτικές κλιτύς της κορυφής «Μάχαιρα» (1.487) του όρους Σελένα και πάνω στην επαρχιακή οδό Νεαπόλεως-Οροπεδίου, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 900 (ο 3ος υψηλότερος οικισμός του νομού). Απέχει 27 χλμ. περίπου Δ. ΒΔ. του Αγίου Νικολάου.[4][5][6][7]

Μόνιμος [8][9][10]
Έτος Πληθυσμός
1991 1
2001 1
2011 0
Πραγματικός (de facto) [2][4]
Έτος Πληθυσμός
1961 11
1971
1981
1991 1
2001 0
2011 0

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1925 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Έξω Ποτάμων του νομού Λασιθίου. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Έξω Ποτάμων και προσαρτήθηκε στον δήμο Αγίου Νικολάου.[3]

Η ονομασία του οικισμού δικαιολογεί την ύπαρξη άφθονων νερών που είναι άριστης ποιότητας. Παλαιότερα ο οικισμός λεγόταν και Ανδρουλήδων ή Βλάχηδων από τις οικογένειες που κατοικούσαν εκεί.[11]

  • Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία, νότια του οικισμού
  • Οι ανεμόμυλοι Κατακαλού, νοτιοανατολικά του οικισμού
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • Google Earth
  • eetaa.gr