Αριστείδης Μεντζελόπουλος
| Αριστείδης Μεντζελόπουλος | |
|---|---|
_,_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%9C%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85_(1792-1871)_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%BC%CF%89%CE%BD%CE%AC.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αριστείδης Μεντζελόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 24 Μαρτίου 1831 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Κορινθίας) δήμαρχος |
Ο Αριστείδης Μεντζελόπουλος (24 Μαρτίου 1831 - ; ) ήταν Κορίνθιος πολιτικός, απόγονος της ιστορικής οικογένειας των Μαμωνάδων της Ζάχολης Κορίνθου.
Γεννήθηκε από τον Αναγνώστη Μετζελόπουλο και τη Μαρία Μαμωνά, (μέλος της οικογένειας των Μαμωνάδων της Κορίνθου). Εξελέγη βουλευτής Κορίνθου το 1859, το 1869, το 1873, το 1875, το 1885 και το 1897. Το 1870 εξελέγη δήμαρχος Ευρωστίνης.[1]
Παντρεύτηκε την Ουρανία Κουροσοπούλου με την οποία απέκτησε 6 παιδιά. [1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Αντώνιος Μηλιαράκης (1902). Οικογένεια Μαμωνά, σελ. 86. https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/5/6/5/metadata-240-0000071.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αντώνιος Μηλιαράκης (1902). «Τμήμα πέμπτον: Ναύπλιον - Κόρινθος - Άργος». Οικογένεια Μαμωνά. Τυπογραφείο Η. Δ. Σακκελαρίου. σελ. 164.