Αρμάν Γκιγιομέν

Αρμάν Γκιγιομέν
	Αυτοπροσωπογραφία (1878), Μουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Armand Guillaumin (Γαλλικά)
Γέννηση	16 Φεβρουαρίου 1841; Παρίσι
Θάνατος	26 Ιουνίου 1927; Ορλί
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος; λιθογράφος; σκιτσογράφος; εικονογράφος; καλλιτέχνης
Αντιπρόσωπος	Artists Rights Society
Αξιοσημείωτο έργο	Soleil couchant à Ivry; d:Q17490662; Crozant School
Οικογένεια
Τέκνα	Αρμάν Γκιγιομέν
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αρμάν Γκιγιομέν (γαλλικά: Armand Guillaumin), 1841 - 1927, ήταν Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος και λιθογράφος.^[12]

Βιογραφικά στοιχεία

Πρώτα χρόνια

Ο Αρμάν Γκιγιομέν, με πλήρες όνομα Ζαν-Μπατίστ Αρμάν Γκιγιομέν, γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1841 στο Παρίσι. Αρχικά εργάστηκε στο κατάστημα εσωρούχων του θείου του και συγχρόνως παρακολουθούσε βραδινά μαθήματα σχεδίου. Το 1860, άρχισε να εργάζεται στους γαλλικούς σιδηρόδρομους και από το 1861 εγγράφηκε στην Ελβετική Ακαδημία στο Παρίσι. Εκεί, γνώρισε τον Πωλ Σεζάν και τον Καμίλ Πισαρό με τους οποίους συνδέθηκε δια βίου φιλία. Αν και δεν έφθασε ποτέ τη φήμη αυτών των δύο, η επιρροή του στη δουλειά τους ήταν σημαντική. Ο Σεζάν έκανε το πρώτο του χαρακτικό βασισμένο σε πίνακες του Γκιγιομέν με φορτηγίδες στον ποταμό Σηκουάνα.^[13]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1870, ζωγράφισε στο Ποντουάζ με τον Πισαρό. Εκεί ανέπτυξε την κλίση του για την τοπιογραφία. Με τον Σεζάν, ζωγράφισαν στις όχθες του Σηκουάνα γύρω στο 1873. Οι όχθες του Σηκουάνα και πιο συγκεκριμένα απόψεις του Ιβρί-συρ-Σεν, του Κλαμάρ και του Σαραντόν, καθώς και τοπία του Επιναί-συρ-Ορζ στα νότια προάστια του Παρισιού μαρτυρούν την έντονη προτίμηση του καλλιτέχνη στην απεικόνιση ποταμών, ένα μοτίβο που έμελλε να γίνει ένα από τα αγαπημένα του θέματα. Εκείνη την εποχή, χρησιμοποιούσε ήδη μια παλέτα με αρκετά υψηλούς τόνους.^[14]

Ο Γκιγιομέν εξέθεσε στο Σαλόνι των Απορριφθέντων το 1863 και στη συνέχεια συμμετείχε σε έξι από τις οκτώ ιμπρεσιονιστικές εκθέσεις.

Το 1887, παντρεύτηκε με τη Μαρί-Ζοζεφίν Γκαρετόν, δασκάλα με καταγωγή από τον νομό Κρεζ, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο Εντγκάρ Ντεγκά και ο Πωλ Γκωγκέν ήταν οι μάρτυρες στον γάμο του.

Ζωγράφος πλήρους απασχόλησης

Το 1886, έγινε φίλος με τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ, του οποίου ο αδερφός Τεό πούλησε μερικά από τα έργα του. Από το 1891, μπόρεσε να εγκαταλείψει την εργασία του ως σιδηροδρομικός και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη ζωγραφική σε πλήρη απασχόληση, καθώς κέρδισε 100.000 φράγκα στο κρατικό λαχείο και στη συνέχεια ακόμη 500.000. Από το 1893 νοίκιασε ένα σπίτι στο χωριό Κροζάν νομό Κρεζ, όπου, σύμφωνα με το αγαπημένο του θέμα, απεικόνισε τις όχθες και τις γέφυρες του ποταμού Κρεζ. Ταξίδεψε συχνά στην Κυανή Ακτή στις ακτές της Μεσογείου, όπου δημιούργησε θαλασσινά τοπία και απόψεις των χιονισμένων Άλπεων. Επισκέφτηκε επίσης την Ολλανδία, για ένα διάστημα δύο μηνών, το 1904. ^[15]

Από τη δεκαετία του 1890, προσανατόλισε τη δουλειά του σε μια πιο ζωντανή, σχεδόν βίαιη παλέτα, με επίδραση στην τεχνοτροπία των φοβιστών.^[16]

Χαρακτηριστικοί για τα έντονα χρώματα τους, οι πίνακες του Γκιγιομέν εκτίθενται σε μεγάλα μουσεία σε όλο τον κόσμο.

Πέθανε στις 26 Ιουνίου 1927 στο Ορλί, νότια του Παρισιού. Προτομή του βρίσκεται στην πλατεία κοντά στην εκκλησία του χωριού Κροζάν.

Επιλογή έργων

Ηλιοβασίλεμα στο Ιβρί (1873), Μουσείο Ορσέ
Ο Σηκουάνας (1867), Ερμιτάζ
Άποψη του Σηκουάνα, Παρίσι (1871), Μουσείο Καλών Τεχνών του Χιούστον
Ο Σηκουάνας στο Σαραντόν (1885), Τουλούζη
Σιδηροδρομική γέφυρα στη Ζουανβίλ (περ. 1871-1875) Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)
Άποψη λιμανιού (1880)
Χιονισμένο τοπίο στο Κροζάν (1895)
Ο Κόκκινος βράχος στο Αγκαί (περ. 1900)
Κανάλι στην Ολλανδία (1904)