Αρχή της πραγματικότητας
Η αρχή της πραγματικότητας (γερμανικά: Realitätsprinzip), στη φροϋδική ψυχολογία και ψυχανάλυση, είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να αξιολογεί την εξωτερική πραγματικότητα και να ενεργεί αναλόγως.[1] Συνεπώς να μην ενεργεί βάσει της αρχής της απόλαυσης.
Επιτρέποντας στο άτομο να αναβάλλει την άμεση απόλαυση, η αρχή της πραγματικότητας είναι η κυρίαρχη αρχή των ενεργειών που αναλαμβάνει το εγώ, έπειτα από την σταδιακή ανάπτυξή του από ένα «εγώ απόλαυσης» σε ένα «εγώ πραγματικότητας».[2] Θα μπορούσε να αποδοθεί ως ο θρίαμβος της λογικής απέναντι στο πάθος, του μυαλού επί της καρδιάς ή του γνωστικού νου έναντι του συναισθηματικού.[3]