Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ασυμβίβαστη Γενιά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ασυμβίβαστη Γενιά
ΣκηνοθεσίαΤζον Ν. Σμιθ
ΠαραγωγήΝτον Σίμπσον
Τζέρι Μπρουκχάιμερ
ΣενάριοΡόναλντ Μπας
(σενάριο
ΛουΑν Τζόνσον
(βιβλίο)
ΠρωταγωνιστέςΜισέλ Φάιφερ
Τζορτζ Ζούντζα
Κόρτνεϊ Μπ. Βανς
Ρόμπιν Μπάρτλετ
Λορέιν Τουσέιντ
Γουέιντ Ντομίνγκεζ
Μπρούκλιν Χάρις
ΜουσικήWendy & Lisa
ΦωτογραφίαΠιερ Λετάρτ
ΜοντάζΤομ Ρολφ
Εταιρεία παραγωγήςHollywood Pictures
ΔιανομήBuena Vista Pictures Distribution
ΚυκλοφορίαCountry flag 11 Αυγούστου 1995
Country flag 19 Ιανουαρίου 1996
Διάρκεια99 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ασυμβίβαστη Γενιά (αγγλικά: Dangerous Minds) είναι αμερικανική βιογραφική, δραματική ταινία παραγωγής 1995. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τζον Ν. Σμιθ και την παραγωγή οι Ντον Σίμπσον και Τζέρι Μπρουκχάιμερ. Το σενάριο έγραψε ο Ρόναλντ Μπας και είναι βασισμένο στην αυτοβιογραφία My Posse Don't Do Homework της πρώην πεζοναύτη ΛουΑν Τζόνσον, η οποία δέχτηκε μια θέση διδασκαλίας στο Λύκειο Κάρλμοντ στο Μπέλμοντ της Καλιφόρνια το 1989, όπου οι περισσότεροι μαθητές της ήταν Αφροαμερικανοί και λατινοαμερικανικής καταγωγής.[1] Πρωταγωνιστεί η Μισέλ Φάιφερ.

Οι παραγωγοί Σίμπσον και Μπρουκχάιμερ προσέγγισαν την Τζόνσον ώστε να αποκτήσουν τα δικαιώματα του βιβλίου της. Διστακτική στην αρχή, η Τζόνσον πούλησε τελικά τα δικαιώματα και παρέμεινε ως τεχνικός σύμβουλος στην ταινία, χωρίς καμία ανάμειξη στη συγγραφή του σεναρίου. Ο Μπας ανέλαβε να γράψει το σενάριο και η Φάιφερ να πρωταγωνιστήσει. Ο Σμιθ επιλέχτηκε από τον ίδιο του Μπρουκχάιμερ να σκηνοθετήσει την ταινία, παίρνοντας την απόφαση να αλλάξει δραστικά το σενάριο με διαλόγους, γεγονότα και χαρακτήρες να αλλάζουν ή να μην έχουν καμία σχέση με το βιβλίο. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 28 Φεβρουαρίου 1994 και ολοκληρώθηκαν στις 10 Μαΐου 1994.[2] Αποτελεί την τελευταία ταινία του Ντον Σίμπσον, που κυκλοφόρησε ενώ ήταν εν ζωή, καθώς ο παραγωγός απεβίωσε το 1996.[3]

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 11 Αυγούστου 1995. Έλαβε μικτά σχόλια από τους κριτικούς, με τους περισσότερους να επικρίνουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία, ωστόσο η ερμηνεία της Φάιφερ αναγνωρίστηκε ως το πιο δυνατό σημείο της ταινίας.[4] Αποδείχτηκε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία συγκεντρώνοντας 179,5 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[5] Η επιτυχία της ταινίας οδήγησε στη δημιουργία μιας τηλεοπτικής σειράς.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ΛουΑν Τζόνσον, μια συνταξιοδοτημένη πεζοναύτης, κάνει αίτηση για μια θέση διδασκαλίας στο Λύκειο Κάρλμοντ στην Καλιφόρνια και μένει έκπληκτη όταν της προσφέρεται η θέση. Την επόμενη μέρα ξεκινά το πρώτο της μάθημα, ωστόσο βρίσκει τον εαυτό της αντιμέτωπη με μια τάξη σκληρών, αγέλαστων εφήβων, όλοι τους από κατώτερες κοινωνικές τάξεις και μειονεκτικό περιβάλλον, με τους περισσότερους να είναι μέλη συμμοριών που σχετίζονται και με εμπόριο ναρκωτικών, οι οποίοι αρνούνται κατηγορηματικά να συνεργαστούν με τη νέα τους καθηγήτρια. Της δίνουν το παρατσούκλι "λευκό ψωμί" εξαιτίας της εμφάνισής της και της εμφανούς έλλειψης εξουσίας που έχει. Την επόμενη μέρα η ΛουΑν επιστρέφει στην τάξη φορώντας δερμάτινο μπουφάν και τους διδάσκει καράτε. Οι μαθητές δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον σε τέτοιου είδους δραστηριότητες αλλά επιστρέφουν στην αρχική τους στάση όταν η ΛουΑν προσπαθεί να τους διδάξει το πρόγραμμα σπουδών.

Απελπισμένη να έρθει κοντά στους μαθητές της, η ΛουΑν επινοεί ασκήσεις που διδάσκουν παρόμοιες αρχές με την προβλεπόμενη εργασία αλλά χρησιμοποιώντας θέματα και γλώσσα που απευθύνεται στους "περπατημένους" μαθητές. Προσπαθεί επίσης να τους παρακινήσει δίνοντας σε όλους το βαθμό Α από την αρχή της χρονιάς, λέγοντάς τους ότι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να το διατηρήσουν. Με σκοπό να τους εισάγει στην ποίηση, η ΛουΑν χρησιμοποιεί τους στίχους του τραγουδιού "Mr. Tambourine Man" του Μπομπ Ντίλαν για να τους διδάξει το συμβολισμό και τη μεταφορά. Μόλις το καταφέρνει προχωρά στο ποίημα Do not go gentle into that good night του Ντίλαν Τόμας. Ως επιβράβευση η ΛουΑν τους ανταμείβει με σοκολάτες και ένα ταξίδι σε λούνα παρκ. Οι μέθοδοί της τραβούν την προσοχή του διευθυντή του σχολείου, Τζορτζ Γκράντεϊ και της Κάρλα Νίκολς, οι οποίοι προσπαθούν να την αναγκάσουν να μείνει μέσα στο πρόγραμμα σπουδών.

Αρκετοί μαθητές τραβάνε το ενδιαφέρον της ΛουΑν λόγω των προσωπικών τους προβλημάτων. Η Κάλι Ρόμπερτς είναι μια πανέξυπνη μαθήτρια που διαπρέπει στην αγγλική φιλολογία αλλά φεύγει από το σχολείο στη μέση της χρονιάς όταν μένει έγκυος. Η ΛουΑν την επισκέπτεται στο σπίτι της και προσπαθεί να την πείσει να συνεχίσει το σχολείο. Ο Ραούλ Σανσίρο είναι ένα παιδί με καλές προθέσεις που μπλέκεται όμως συχνά με συμμορίες. Η ΛουΑν προσπαθεί να τον ενθαρρύνει να δώσει έμφαση στα μαθήματά του, επισκέπτοντάς τον στο σπίτι του και γνωρίζοντας την οικογένειά του όπου λέει στους γονείς του πόσο καλός μαθητής είναι. Ο Εμίλιο Ραμίρεζ την προβληματίζει περισσότερο από όλους. Ο ίδιος πιστεύει σε μια δικιά του αίσθηση προσωπικής περηφάνιας, η οποία τον εμποδίζει να ζητήσει βοήθεια. Όταν η ΛουΑν μαθαίνει ότι η ζωή του κινδυνεύει από έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο συμμορίτη, προσπαθεί να τον προστατέψει. Τον πείθει να ζητήσει βοήθεια από το διευθυντή αλλά εξαιτίας της σκληρής στάσης του Γκράντεϊ, μένει αβοήθητος την πιο κρίσιμη στιγμή και σκοτώνεται.

Στο τέλος της χρονιάς, η ΛουΑν ανακοινώνει στην τάξη ότι δεν θα συνεχίσει να διδάσκει στο λύκειο. Οι μαθητές της όμως μετά από μια επίδειξη των συναισθημάτων τους αρνούνται να την αφήσουν να φύγει. Συγκινημένη, αποφασίζει να μείνει.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μισέλ Φάιφερ στο ρόλο της ΛουΑν Τζόνσον
  • Τζορτζ Zούντζα στο ρόλο του Χαλ Γκρίφιθ
  • Κόρτνεϊ Μπ. Βανς στο ρόλο του Τζορτζ Γκράντεϊ
  • Ρόμπιν Μπάρτλετ στο ρόλο της Κάρλα Νίκολς
  • Μπεατρίς Γουίντ στο ρόλο της Μέρι Μπέντον
  • Λορέιν Τουσέιντ στο ρόλο της Αϊρίν Ρόμπερτς
  • Ρενόλι Σαντιάγκο στο ρόλο του Ραούλ Σανσίρο
  • Γουέιντ Ντομίνγκεζ στο ρόλο του Εμίλιο Ραμίρεζ
  • Μπρούκλιν Χάρις στο ρόλο της Κάλι Ρόμπερτς
  • Μαρσέλο Θέντφορντ στο ρόλο του Κορνίλιους Μπέιτς
  • Ρομπέρτο Αλβάρεζ στο ρόλο του Γκουσμάρο Ριβέρα
  • Ρίτσαρντ Γκραντ στο ρόλο του Ντουρέλ Μπέντον
  • Μαρισέλα Γκονζάλες στο ρόλο της Άντζελα
  • Τόνι Νισέλ Μπάζχαρντ στο ρόλο της Νίκι
  • Νόρις Γιανγκ στο ρόλο του Καρίμ
  • Τζον Νέβιλ στο ρόλο του Σερβιτόρου

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παραγωγοί Τζέρι Μπρουκχάιμερ και Ντον Σίμπσον προσέγγισαν τη ΛουΑν Τζόνσον για να αποκτήσουν τα δικαιώματα του βιβλίου της My Posse Don’t Do Homework.[6] Η Τζόνσον ήταν στην αρχή διστακτική στο να πουλήσει τα δικαιώματα, καθώς πίστευε ότι το Χόλιγουντ θα κατέστρεφε το βιβλίο της, μετατρέποντάς το σε μια φανταχτερή ταινία. Ωστόσο, άλλαξε γνώμη όταν γνώρισε τον Μπρουκχάιμερ και τον Σίμπσον.[7] Οι παραγωγοί της ανέφεραν ότι η ηθοποιός που θα την υποδυθεί είναι η Μισέλ Φάιφερ και μάλιστα η ηθοποιός μαζί με τους παραγωγούς επισκέφτηκαν την Τζόνσον στο σχολείο της και παρακολούθησαν ένα μάθημά της, ενώ γνώρισαν και τους μαθητές. Η Τζόνσον δέχτηκε την πρότασή τους και εμπιστεύτηκε τους παραγωγούς. Σύμφωνα με την ίδια, μόλις πήρε την απόφαση να δώσει τα δικαιώματα του βιβλίου της είπε στον εαυτό της ότι δεν θα γίνει σαν αυτούς τους ανθρώπους που παραπονιούνται με κάθε αλλαγή.[7] Η Τζόνσον δεν είχε καμία συμμετοχή στο σενάριο αλλά παρέμεινε ως τεχνικός σύμβουλος στην ταινία, που πλέον είχε διαφορετικό τίτλο από το βιβλίο της και λεγόταν Ασυμβίβαστη Γενιά. Η Τζόνσον δεν φοβόταν να εκφράσει τις απόψεις της κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και τελικά ενοχλήθηκε με αρκετές αλλαγές που έγιναν και γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η ιστορία της άλλαξε δραστικά.[7]

Σύμφωνα με την Τζόνσον η τάξη της δεν απαρτιζόταν μόνο από κατώτερες κοινωνικές τάξεις και μειονεκτικό περιβάλλον αλλά ήταν ισάξια καταμερισμένη με λευκούς, μαύρους και λατινοαμερικανούς μαθητές. Η Τζόνσον ήταν αναστατωμένη με τον τρόπο που απεικονίστηκαν οι μαθητές της και μια αλλαγή που την ενόχλησε ήταν όταν σε μια σκηνή της ταινίας μια γιαγιά την αποκάλεσε "σκύλα".[6] Σύμφωνα με την Τζόνσον, η ίδια είχε μια πολύ καλή σχέση με τη γυναίκα αυτή και συνεργάστηκαν για να βοηθήσουν τα δίδυμα εγγόνια της να παραμείνουν στο σωστό δρόμο και να τελειώσουν το σχολείο. Όταν ρώτησε την παραγωγή πως τους ήρθε αυτή η ιδέα, η παραγωγή της απάντησε ότι σίγουρα κάποιοι γονείς θα τη μισούσαν.[6] Άλλη μια ερώτηση που έκανε η Τζόνσον στην παραγωγή ήταν γιατί ο χαρακτήρας της είχε σύντροφο. Τελικά, ο Άντι Γκαρσία που υποδύθηκε το ερωτικό ενδιαφέρον της Φάιφερ, αφαιρέθηκε από το τελικό φιλμ όταν ο χαρακτήρας του βαθμολογήθηκε χαμηλά στις δοκιμαστικές προβολές.[7] Όσο τα γυρίσματα προχωρούσαν, η Τζόνσον συνειδητοποίησε ότι διάλογοι, χαρακτήρες και γεγονότα είτε άλλαζαν είτε δεν είχαν καμία σχέση με το βιβλίο. Μια κρίσιμη αλλαγή αφορούσε το μάθημα της ποίησης. Η Τζόνσον σε συνέντευξή της είπε ότι δεν προσπάθησε ποτέ να διδάξει στα παιδιά ποίηση οργανώνοντας έναν διαγωνισμό "Ντίλαν Τόμας εναντίον Μπομπ Ντίλαν", που αποτελεί μία από τις πιο γνωστές σκηνές της ταινίας.[8] Αντίθετα, χρησιμοποίησε στίχους ραπ και συγκεκριμένα έφερε τους στίχους του τραγουδιού "911 Is a Joke" των Public Enemy και ζήτησε από τους μαθητές της να επιλέξουν οι ίδιοι τους στίχους τραγουδιών που θα έφερναν στην τάξη, οι οποίοι έφεραν στίχους από χέβι μέταλ, τζαζ και κάντρι μουσική.[8] Η Τζόνσον ανέφερε επίσης, ότι ενώ επισκεπτόταν τους μαθητές της και τους γονείς τους στο σπίτι χωρίς να το γνωρίζει η διοίκηση του σχολείου, δεν έφτασε στο σημείο να τους δωροδοκήσει με καραμέλες και γλυκά ή μια ακατάλληλη εκδρομή σε ένα λούνα παρκ.[8]

Ο σκηνοθέτης Τζον Ν. Σμιθ, βετεράνος του Εθνικού Συμβουλίου Κινηματογράφου του Καναδά, επιλέχθηκε από τον ίδιο τον Μπρουκχάιμερ, και η ταινία Ασυμβίβαστη Γενιά σηματοδότησε το χολιγουντιανό του ντεμπούτο.[6] Σύμφωνα με τον ίδιο το σκηνοθέτη, αυτός ήταν υπεύθυνος για αυτές τις αλλαγές. Ο Σμιθ είχε σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ Sitting in Limbo το 1986, το οποίο εξερευνούσε τη ζωή των μαύρων παιδιών του Καναδά και πίστευε ότι η ταινία Ασυμβίβαστη Γενιά χρειαζόταν την ίδια αιχμηρότητα.[6] Ήθελε να κάνει δηλαδή μια ταινία που είχε περισσότερο πολιτική άποψη, κάτι πιο σκληρό για να αντιμετωπίσει μία λευκή δασκάλα της μεσαίας τάξης, με μαθητές που έχουν στην κανονική τους καθημερινή ζωή κάθε είδους προβλήματα να αντιμετωπίσουν.[6] Ωστόσο, αν και αυτός ήταν ένας αξιέπαινος στόχος, τελικά δεν αντικατοπτρίζεται πραγματικά στην ταινία, που τελικά παραμερίζει τις εμπειρίες των παιδιών για να κάνει την Τζόνσον το επίκεντρο.[6] Η Τζόνσον δεν ήταν η μοναδική που είχε αντιρρήσεις. Ο Ρόναλντ Μπας που έγραψε το σενάριο είχε προσεγγίσει διαφορετικά την ταινία. Σύμφωνα με τον ίδιο, το σενάριο που έγραψε δεν ήταν αυτό που κατέληξε στην ταινία καθώς η σεναριογράφος Ιλέιν Μέι άλλαξε δραστικά το σενάριο. Η Μέι όμως δεν ήθελε να χρεωθεί ως σεναριογράφους στους τίτλους και έτσι ο Μπας αναγράφεται ως ο μόνος σεναριογράφος.[8] Στο αρχικό σενάριο, ο Μπας έδειχνε τον ισχυρό δεσμό μεταξύ της Τζόνσον και των μαθητών της, τον οποίο είχε ο ίδιος δει όταν παρακολούθησε ένα μάθημά της. Ο Μπας σε συνέντευξή του, εξομολογήθηκε ότι γνωρίζει πως το τελικό σενάριο μπορεί να θεωρηθεί από ορισμένους ως απροκάλυπτα πατερναλιστικό, με τον λευκό ήρωα να έρχεται να σώσει την κατάσταση, επέμεινε όμως ότι δεν ήταν ποτέ αυτή η πρόθεση όσων συνεργάστηκαν στενά στην ταινία.[8] Αν μπορούσε να αλλάξει κάτι, ο Μπας δήλωσε ότι θα προσάρμοζε την ισορροπία ώστε το κοινό να καταλάβει ότι η σχέση της Τζόνσον με τους μαθητές της ήταν αμφίδρομη.[8]

Το γεγονός που ενόχλησε περισσότερο την Τζόνσον, ήταν η απόφαση της παραγωγής να σκοτώσει τον Εμίλιο για να προσθέσει μεγαλύτερη δραματική επίδραση στο φινάλε.[6] Στην πραγματικότητα, ο αληθινός Εμίλιο εντάχθηκε στο Σώμα Πεζοναυτών και εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια με τη σύζυγο και τα παιδιά του.[6] Τραγική ειρωνεία, ο ηθοποιός Γουέιντ Ντομίνγκεζ που υποδύθηκε το Εμίλιο, απεβίωσε τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας από αναπνευστική ανεπάρκεια, σε ηλικία 32 ετών.[9] Παρ' όλα αυτά η Τζόνσον κρατάει το θετικό μήνυμα της ταινίας καθώς γνωρίζει ότι πολλοί άνθρωποι έγιναν δάσκαλοι επειδή είδαν αυτή την ταινία και είχε εκατοντάδες παιδιά που της έγραψαν και είπαν ότι θα τελείωναν το σχολείο λόγω της ταινίας.[8] Σε ερώτηση που της έγινε για το πως αντιδράει όταν βλέπει την ταινία, η ίδια δήλωσε "Κλαίω κάθε φορά που το βλέπω. Νομίζω ότι ενέπνευσε πολύ κόσμο. Μπορεί να γκρινιάζω για τις αλλαγές, αλλά συνολικά είχε καλό αποτέλεσμα."[6]

Αποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με προϋπολογισμό 23.000.000 δολάρια[5], η ταινία Ασυμβίβαστη Γενιά έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 14,9 εκατομμύρια δολάρια.[5] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 84,9 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 94,6 εκατομμύρια δολάρια.[5] Συνολικά απέφερε 179,5 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[10]

Κριτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Ασυμβίβαστη Γενιά έλαβε μικτές κριτικές. Στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes το 33% των κριτικών έδωσαν στην ταινία θετικά σχόλια.[4]

O κριτικός Ρότζερ Ίμπερτ έδωσε ενάμιση αστέρι και στην κριτική του σχολίασε ότι η ταινία δεν ήταν καθόλου συναρπαστική και είπε ότι η αληθινή ιστορία είχε αποδυναμωθεί για να απευθυνθεί στο λευκό κοινό, όπως φαίνεται και από την αντικατάσταση των ραπ τραγουδιών με αυτά του Μπομπ Ντίλαν.[11] Ο Όουεν Γκλέιμπερμαν του περιοδικού Entertainment Weekly σχολίασε αρνητικά την ταινία γράφοντας ότι παρά την πολλά υποσχόμενη πρόθεσή της, η ταινία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια κομψή, σιροπιασμένη απάτη, ενώ για τη Φάιφερ είπε "Κάνει ότι μπορεί για να γίνει η ΛουΑν επιτακτική και γήινη, αλλά πρέπει να περιηγηθεί σε ένα σενάριο που είναι ένα κλισέ ναρκοπέδιο."[12] Το περιοδικό Variety έδωσε μια αρνητική κριτική χαρακτηρίζοντας τη σκηνοθεσία ασαφή και αδιάκριτη ενώ για το σενάριο σχολίασε ότι παρά την ευγενική ιδέα ότι δίνοντας στα παιδιά λίγη ιδιαίτερη προσοχή θα προσελκύσεις το ενδιαφέρον τους και θα μάθουν, δεν αντιμετωπίζει την πραγματική κρίση που η ταινία προσποιείται ότι σχολιάζει.[13] Η Τζάνετ Μάσλιν της εφημερίδας The New York Times χαρακτήρισε την ταινία ψεύτικη και συγκαταβατική αλλά επαίνεσε την υποκριτική ικανότητα της Φάιφερ, σχολιάζοντας ότι το σενάριο την περιορίζει σε έναν μονοδιάστατο ρόλο.[14]

Η εφημερίδα The Washington Post είχε μια πιο μικτή αντίδραση γράφοντας ότι η ταινία απεικονίζει τον κόσμο έξω από την τάξη, αλλά όχι αρκετά συχνά για να δώσει την αίσθηση του τόπου ή του κοινωνικού πλαισίου και ενώ αγγίζει κοινωνικά προβλήματα όπως την υποχρηματοδότηση των σχολείων καθώς και πιο προσωπικά ζητήματα όπως αυτά της εγκυμοσύνης και της βίας των εφήβων, οι χαρακτήρες είναι τόσο άσχημα σχεδιασμένοι με σχεδόν μηδενική ανάπτυξη που δεν φαίνεται να είναι κάτι παραπάνω από προσωποποιήσεις αυτών των κοινωνικών δεινών.[15] Το περιοδικό Empire βαθμολόγησε την ταινία με δύο αστέρια στα πέντε γράφοντας "Η ερμηνεία της Φάιφερ αναδεικνύει το υλικό της ταινίας αλλά όλο το υπόλοιπο είναι μια μάζα κλισέ."[16] Ο Πίτερ Τράβερς του Rolling Stone περιέγραψε το νεαρό καστ ως εξαιρετικό και επαίνεσε την ερμηνεία της Φάιφερ, αλλά είπε ότι η ταινία "συχνά ξετυλίγεται σαν ένα γλυκανάλατο εκσυγχρονισμό της ταινίας 'Στον κύριό μας με αγάπη'."[17] Το περιοδικό The New Yorker χαρακτήρισε την ταινία αρκετά διασκεδαστική κάτι που οφείλεται κυρίως στην ερμηνεία της Φάιφερ, σχολίασε όμως αρνητικά το σενάριο και το συναισθηματικό φινάλε.[18]

Η εφημερίδα Los Angeles Times έδωσε μια θετική κριτική γράφοντας "Η ταινία αποτυπώνει έναν ενθουσιασμό. Δεν σημαίνει ότι η ΛουΑν Τζόνσον μπόρεσε να τους σώσει όλους, αλλά δείχνει με απόλυτη ακρίβεια ότι ένα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση μπορεί να οδηγήσει τους μαθητές μακριά από το λάθος μονοπάτι... Είναι μια υπέροχη ταινία με καρδιά και χιούμορ και το σημαντικότερο, με αλήθεια."[19] Η εφημερίδα The San Francisco Chronicle σχολίασε θετικά την ταινία γράφοντας "Είναι βιαστικά σκηνοθετημένη, είναι γλυκανάλατη, αλλά η ταινία 'Ασυμβίβαστη Γενιά' λειτουργεί εκπληκτικά εξαιτίας της Μισέλ Φάιφερ... Παίζει με ένα σενάριο φορτωμένο με κλισέ, αλλά είναι τόσο κομψή και συμπαθής, που το παραβλέπεις."[20] Το περιοδικό Time Out έδωσε θετική κριτική σχολιάζοντας "Στην πραγματικότητα είναι μια αρκετά αξιοσέβαστη ταινία, με μια εντυπωσιακή ερμηνεία από τη Φάιφερ."[21]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
MTV Movie Awards[22] Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Μισέλ Φάιφερ Υποψηφιότητα
Πιο Ποθητό Θηλυκό Μισέλ Φάιφερ Υποψηφιότητα
Καλύτερο Τραγούδι (Gangsta's Paradise) Coolio Υποψηφιότητα

Soundtrack

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Dangerous Minds: Music from the Motion Picture
Soundtrack από Διάφοροι
Κυκλοφορία10 Αυγούστου 1995
Μουσικό είδοςΧιπ χοπ, R&B, soul, ραπ
Διάρκεια53:53
ΔισκογραφικήMCA Records

Το Dangerous Minds: Music from the Motion Picture κυκλοφόρησε στις 10 Αυγούστου 1995 από τη MCA Records. Έφτασε στην κορυφή του Billboard 200 και έγινε τριπλά πλατινένιο με 3.000.000 αντίτυπα πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.[23] Το πρώτο single από το soundtrack ήταν το "Gangsta's Paradise" του Coolio. To τραγούδι έφτασε την 1η θέση στο Billboard 100, ξεπέρασε τα 5,7 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και βραβεύτηκε με Γκράμι Καλύτερης Ραπ Ερμηνείας.[24]

Track listing

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. "Gangsta's Paradise" - Coolio feat. L.V. - 4:00
  2. "Curiosity" - Aaron Hall - 4:02
  3. "Havin Thangs" - Big Mike - 4:45
  4. "Problems" - Rappin' 4-Tay - 3:30
  5. "True O.G." - Mr. Dalvin & Static feat. Static - 3:40
  6. "Put Ya Back Into It" - Tre Black - 5:42
  7. "Don't Go There" - The Bass Mechanics - 3:31
  8. "Feel The Funk" - Immature - 4:44
  9. "It's Alright" - Sista feat. Craig Mack - 5:12
  10. "A Message For Your Mind" - Rappin 4-Tay - 5:00
  11. "Gin & Juice" - DeVante Swing - 5:08
  12. "This Is The life" - Wendy & Lisa - 4:39

Τηλεοπτική σειρά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εμπορική επιτυχία της ταινίας οδήγησε στη δημιουργία μιας ομότιτλης τηλεοπτικής σειράς. Το ρόλο της ΛουΑν Τζόνσον υποδύθηκε η Άννι Ποτς. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στο κανάλι ABC στις 30 Σεπτεμβρίου 1996 και ολοκληρώθηκε στις 15 Μαρτίου 1997, μετά από 17 επεισόδια.[25]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Owen Gleiberman (11 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds (1995)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. 
  2. ↑ «Dangerous Minds (1995) Filming & Production». IMDb. https://www.imdb.com/title/tt0112792/locations. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  3. ↑ Pace, Eric (21 Ιανουαρίου 1996). «Don Simpson Is Dead at 52; Produced Blockbuster Films». The New York Times. https://www.nytimes.com/1996/01/21/nyregion/don-simpson-is-dead-at-52-produced-blockbuster-films.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Ασυμβίβαστη Γενιά στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Dangerous Minds (1995)». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 Clark, Ashley (14 Αυγούστου 2015). «Dangerous Minds at 20: has the ultimate white saviour story aged well?». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2015/aug/14/dangerous-minds-at-20-has-the-ultimate-white-saviour-story-aged-well. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Cardozo, Erica K. (11 Αυγούστου 2015). «LouAnne Johnson on her book as movie». Entertainment Weekly. https://ew.com/article/1995/08/11/louanne-johnson-her-book-movie/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Harris, Aisha (11 Αυγούστου 2015). «Dangerous Tropes: How the Michelle Pfeiffer hit Dangerous Minds put an overtly paternalistic twist on a saccharine genre». Slate. https://slate.com/culture/2015/08/dangerous-minds-20-years-later-the-real-life-louanne-johnson-screenwriter-ron-bass-on-why-the-film-doesnt-quite-work-video.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  9. ↑ «PHAEDRA ACQUIRES ‘TAXMAN’». Variety. 6 Ιανουαρίου 1999. https://variety.com/1999/voices/columns/downey-s-wonder-years-hawk-talks-1117489956/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  10. ↑ «Ασυμβίβαστη Γενιά στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. 
  11. ↑ Ebert, Roger (11 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds». www.rogerebert.com. https://www.rogerebert.com/reviews/dangerous-minds-1995. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  12. ↑ Gleiberman, Owen (11 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds». Entertainment Weekly. https://ew.com/article/1995/08/11/dangerous-minds/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  13. ↑ McCarthy, Todd (9 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds». Variety. https://variety.com/1995/film/reviews/dangerous-minds-1200442542/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  14. ↑ Maslin, Janet (9 Αυγούστου 1995). «FILM REVIEW; If Teacher Is Pfeiffer, Can Youths Be All Bad?». The New York Times. https://www.nytimes.com/1995/08/11/movies/film-review-if-teacher-is-pfeiffer-can-youths-be-all-bad.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  15. ↑ Kempley, Rita (11 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/dangerousmindsrkempley_c027c1.htm. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  16. ↑ Westbrook, Caroline (18 Σεπτεμβρίου 1995). «‘Dangerous’ Tells It Just Like It Is». Empire. https://www.empireonline.com/movies/reviews/dangerous-minds-review/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  17. ↑ Travers, Peter (11 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds». Rolling Stone. https://www.rollingstone.com/tv-movies/tv-movie-reviews/dangerous-minds-125985/. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  18. ↑ Rafferty, Terrence (4 Σεπτεμβρίου 1995). «Dangerous Minds». The New Yorker. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-06-17. https://web.archive.org/web/20130617024323/http://www.newyorker.com/arts/reviews/film/dangerous_minds_smith. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  19. ↑ John, Joanna (11 Αυγούστου 1995). «Dangerous Minds Review». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1995-09-18-ca-47253-story.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  20. ↑ Guthmann, Edward (16 Φεβρουαρίου 1996). «Michelle Pfeiffer Acts With Class / `Dangerous Minds' uses teacher plot well». The San Francisco Chronicle. https://www.sfgate.com/movies/article/Michelle-Pfeiffer-Acts-With-Class-Dangerous-2994252.php. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  21. ↑ «Dangerous Minds (1994)». Time Out. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-07. https://web.archive.org/web/20110607132645/http://www.timeout.com/film/reviews/64932/dangerous_minds.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  22. ↑ «Awards for Dangerous Minds». IMDb. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. 
  23. ↑ «Original Soundtrack Dangerous Minds». allmusic.com. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. 
  24. ↑ «Original Soundtrack Dangerous Minds - Awards». allmusic.com. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2013. 
  25. ↑ «Dangerous Minds». tvmaze.com. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ασυμβίβαστη_Γενιά&oldid=10728353"