Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών
| Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών | |
|---|---|
| Österreichische Akademie der Wissenschaften και Австрійська академія наук | |
 | |
 | |
 | |
| Είδος | ακαδημία επιστημών, εθνική ακαδημία και συλλογή |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°12′32″N 16°22′37″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Βιέννη |
| Χώρα | Αυστρία |
| Έναρξη κατασκευής | 14 Μαΐου 1847 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών (γερμ. Österreichische Akademie der Wissenschaften, αρχικά ÖAW) είναι κρατικό ίδρυμα με έδρα τη Βιέννη, που σύμφωνα με το καταστατικό του έχει ως αποστολή την προαγωγή των επιστημών, τόσο των φυσικών όσο και των επιστημών του ανθρώπου, από κάθε άποψη και σε κάθε πεδίο, ιδίως στη βασική έρευνα. Η Ακαδημία τελεί υπό την «ειδική προστασία της Αυστριακής Δημοκρατίας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1713, ο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς είχε υποδείξει την ίδρυση μιας Ακαδημίας παρόμοιας με τη Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου και τη γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών ιδρύθηκε τελικώς με αυτοκρατορικό διάταγμα, με την επωνυμία «Αυτοκρατορική» (Kaiserliche Akademie der Wissenschaften in Wien), πολύ αργότερα, στις 14 Μαΐου 1847. Η Ακαδημία άρχισε σύντομα το εκτεταμένο ερευνητικό της έργο. Στις επιστήμες του ανθρώπου ξεκίνησε με την έρευνα και την έκδοση σημαντικών ιστορικών πηγών που υπήρχαν στην Αυστρία, ενώ οι έρευνες στις φυσικές επιστήμες κάλυψαν εξ αρχής μια ευρεία ποικιλία θεμάτων.
Ομοσπονδιακός νόμος του 1921 εγγυήθηκε τη νομική βάση της Ακαδημίας στα πλαίσια της νεοϊδρυθείσας Πρώτη Αυστριακή Δημοκρατία. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και ύστερα αναδείχθηκε στο κυρίαρχο ίδρυμα της χώρας στο πεδίο της εξωπανεπιστημιακής βασικής έρευνας.
Η Ακαδημία είναι επίσης μια επιστημονική εταιρεία και ανάμεσα στους επιστήμονες που διετέλεσαν μέλη της συγκαταλέγονται οι Τέοντορ Μπίλροτ, Λούντβιχ Μπόλτσμαν, Κρίστιαν Ντόπλερ, Πάουλ Κρέτσμερ, Γιούλιους φον Σλόσερ, Ρόλαντ Σολ, Έντουαρντ Ζυς και οι τιμημένοι με Βραβείο Νόμπελ Γιούλιους Βάγκνερ-Γιάουρεγκ, Βίκτορ Φραντς Χες, Έρβιν Σρέντινγκερ και Κόνραντ Λόρεντς[1] και ο πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Άντον Τσάιλινγκερ (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2022).[2]
Ερευνητικές υποδομές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σήμερα η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών λειτουργεί 25 ερευνητικά ινστιτούτα. Το 2012 μια αναδιοργάνωση επέφερε την κατανομή διάφορων ινστιτούτων σε πανεπιστήμια, καθώς και συγχωνεύσεις μερικών. Τα ινστιτούτα της Ακαδημίας χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες («τάξεις»): μία για τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες και μία για τις επιστήμες του ανθρώπου (Philosophisch-historische Klasse). Στη δεύτερη τάξη ανήκουν π.χ. μεταξύ άλλων το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Αρχαίου Πολιτισμού, πολύ γνωστό για την ανάλυση των αποτελεσμάτων ανασκαφών στον Καρνούντα και στην Έφεσο, το Ινστιτούτο για τη διεπιστημονική Μελέτη των Βουνών, το Ινστιτούτο Πολιτιστικών Μελετών και Ιστορίας του Θεάτρου, και το Ινστιτούτο Δημογραφίας της Βιέννης. Εξάλλου, η Ακαδημία διεξάγει κοινωνιοπολιτιστικές έρευνες στα θιβετόφωνα Ιμαλάια, στο Θιβέτ και στην κεντρική Ασία.[3][4][5]
Υποδομές της Ακαδημίας στο πεδίο των φυσικών επιστημών είναι ανάμεσα σε άλλες, το Ινστιτούτο Μοριακής Βιοτεχνολογίας (που λειτουργεί με την υποστήριξη της Boehringer Ingelheim), το Ινστιτούτο Γκρέγκορ Μέντελ, το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας στο Σάλτσμπουργκ, το Ινστιτούτο «Γιόχαν Ράντον» για τα Υπολογιστικά και Εφαρμοσμένα Μαθηματικά (RICAM) στο Λιντς, το Ερευνητικό Κέντρο Μοριακής Ιατρικής, το Ινστιτούτο Επιστήμης των Υλικών «Έριχ Σμιντ», το Ινστιτούτο για την Κβαντική Οπτική και την Κβαντική Πληροφορία, το Ινστιτούτο Ερευνών Ακουστικής, το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών (Institut für Weltraumforschung) και το Ινστιτούτο για τη Φυσική Υψηλών Ενεργειών (HEPHY).
Δημοσιεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δια του εκδοτικού οίκου της, η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών εκδίδει την εξαμηνιαία επιθεώρηση ανοικτής προσβάσεως Medieval Worlds: Comparative & Interdisciplinary Studies, που καλύπτει τις μεσαιωνικές σπουδές. Επίσης, τα εξειδικευμένα περιοδικά Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum (CSEL), eco.mont – Journal on Protected Mountain Areas Research and Management, το αστρονομικό Communications in Asteroseismology (έως το 2012) και το Memoranda of the Academy of Knowledge. Mathematical and natural science class (Denkschriften der Akademie der Wissenschaften), που ιδρύθηκε το 1850.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Βασικές πληροφορίες από τον επίσημο ιστότοπο Αρχειοθετήθηκε 2 October 2007 στο Wayback Machine.
- ↑ «Anton Zeilinger: Nobel Prize Winner in Physics». Austrian Academy of Sciences. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Interaction in the Himalayas and Central Asia: Process of Transfer, Translation and Transformation in Art, Archaeology, Religion and Polity. ÖAW. 2017.
- ↑ «ISA Regional Group Tibet, Mongolia, Central Asia and Tibetan-speaking Himalaya Regions». www.oeaw.ac.at. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Book on Cultural Flows in Western Himalaya». asia-europe.uni-heidelberg.de. 3 Μαρτίου 2015.
- ↑ «Zobodat – Literatur Serien». www.zobodat.at. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020.
