Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βάτσλαφ Νιζίνσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βάτσλαφ Νιζίνκσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Wacław Niżyński (Πολωνικά)
Γέννηση12  Μαρτίου 1889[1][2][3] ή 12  Μαρτίου 1890[4][5] ή 17  Δεκεμβρίου 1889[6]
Κίεβο[6]
Θάνατος8  Απριλίου 1950[1][7][8]
Λονδίνο[6][3]
Αιτία θανάτουνεφρική ανεπάρκεια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο της Μονμάρτρης[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Ρωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[9]
Ουκρανικά[10]
ΣπουδέςΑκαδημία Μπαλέτου Βαγκάνοβα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχορευτής μπαλέτου
χορογράφος[6]
χορευτής[11][12]
ημερολογιογράφος
ballet master
σκιτσογράφος[13]
μοντέλο
Περίοδος ακμής1908 - 1918
Οικογένεια
ΣύζυγοςRomola de Pulszky[12]
ΤέκναKyra Nijinsky[14]
ΑδέλφιαΜπρονισλάβα Νιζίνσκα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα των Ακαδημαϊκών Φοινίκων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο ΒάτσλαφΒάσλαβ) Φομίτς Νιζίνσκι (ρωσικά: Вацлав Фомич Нижинский‎‎, πολωνικά: Wacław Niżyński‎‎· 12 Μαρτίου 1889/90,[15] Κίεβο - 8 Απριλίου 1950, Λονδίνο) ήταν Ρώσος χορευτής πολωνικής καταγωγής και χορογράφος[16]. Αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος χορευτής όλων των εποχών[17].

Ο Νιζίνσκι γεννήθηκε στο Κίεβο και σπούδασε χορό στην αυτοκρατορική σχολή χορού στην Αγία Πετρούπολη. Η γνωριμία του το 1909 με τον Σέργιο Ντιαγκίλεφ, χορογράφο, ιδρυτή και διευθυντή των αυτοκρατορικών μπαλέτων της Αγίας Πετρούπολης, απογείωσε την καριέρα του. Εμφανίστηκε στο Παρίσι σε πρωταγωνιστικό ρόλο με την Άννα Πάβλοβα και δεν άργησε να αναγνωριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους νεότερους εκπροσώπους της τέχνης του. Δεξιοτέχνης στο είδος του και βαθύς γνώστης του χορού μπορούσε να εκτελέσει en pointe, κάτι σπάνιο για άρρενες χορευτές της εποχής του[18]. Άλλη σημαντική ικανότητά του ως χορευτή είναι το γεγονός ότι εκτελούσε άλματα που φαινομενικά αψηφούσαν τη βαρύτητα. Με τα ρωσικά μπαλέτα έλαβε μέρος σε μεγάλες περιοδείες, ωστόσο η σταδιοδρομία του έληξε το 1919, σε ηλικία 29 ετών, όταν ασθένησε από σχιζοφρένεια. Ο Νιζίνσκι έζησε αρκετό χρόνο σε διάφορα ψυχιατρεία, έως ότου το 1947 μετακόμισε στο Λονδίνο όπου η σύζυγός του, Ουγγαρέζα χορεύτρια Ρομόλα ντε Πούλτσκι τον φρόντισε ως τον θάνατό του το 1950.

Μια από τις πιο σημαντικές δημιουργίες του υπήρξε το Φάντασμα του Ρόδου. Σημαντική επίσης υπήρξε η χορογραφία του στην ορχηστρική απόδοση του ποιήματος του Μαλαρμέ Το απόγευμα ενός φαύνου (1912) και στην επεισοδιακή παρουσίαση του έργου Η ιεροτελεστία της άνοιξης (1913)[19] που τον ανέδειξαν ως εμπνευσμένο χορογράφο. Άλλες σημαντικές ερμηνείες του θεωρούνται Οι Πεταλούδες, η Ζιζέλ, η Λίμνη των Κύκνων, Η Ωραία Κοιμωμένη, το Δάφνις και Χλόη, Ο Μενεστρέλος και Ο γαλάζιος θεός[20].

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11917718r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 Jean-Pierre Delarge: (Γαλλικά) Le Delarge. Gründ, Jean-Pierre Delarge. Παρίσι. 2001. 13465_artiste_NIJINSKY_Vaslav. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-2-7000-3055-6. ISBN-10 2-7000-3055-9.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2024.
  4. 4,0 4,1 www.mariinskiy.com/index.html?lang=eng&page=catalog&person=432.
  5. 5,0 5,1 www.bolshoi.ru/en/persons/people/2511/.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 3150. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  7. (Ολλανδικά) RKDartists. 347810. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. (Αγγλικά) Find A Grave. 4346. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11917718r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. CONOR.SI. 242744419.
  11. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 27  Μαρτίου 2023. 500078791. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  12. 12,0 12,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118587978. Ανακτήθηκε στις 19  Ιουλίου 2024.
  13. 36007. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  14. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2021.
  15. Joan Acocella (14 Ιανουαρίου 1999). «Secrets of Nijinsky». New York Review of Books. 
  16. Βάσλαβ Νιζίνσκι στο Βήμα, ανάκτηση 12/11/2013
  17. «Vaslav Nijinsky». Encyclopedia of World Biography. Encyclopedia.com. 2004. 
  18. Albright 2004, σελ. 19
  19. Γιατί η 29η Μαΐου 1913 θεωρείται η πιο επεισοδιακή μέρα στην ιστορία της μουσικής
  20. «Νιζίνσκι, Βάσλαβ Φόμιχ» στη Δομή, διαθέσιμο online.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vaslav Nijinsky στο Wikimedia Commons