Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βίκυ Πράις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βίκυ Πράις
ΓέννησηΙουλίου 1952 (ηλικία 72)
Athens, Kingdom of Greece
δεδομένα

H Βασιλική "Βίκυ" Πράις (το γένος: Κουρμούζη, γεννημένη τον Ιούλιο του 1952) [1][2] είναι μία γεννημένη στην Ελλάδα Βρετανίδα οικονομολόγος και πρώην Επικεφαλής της Κυβερνητικής Οικονομικής Υπηρεσίας του Ηνωμένου Βασιλείου.[3] Στις 7 Μαρτίου 2013, η Πράις και ο πρώην σύζυγός της, Κρις Χιουν, καταδικάστηκαν σε οκτώ μήνες φυλάκιση για παρακώλυση της απονομής δικαιοσύνης. Αφού ο Χούιν ομολόγησε ένοχος εξέτισαν και οι δύο εννέα εβδομάδες στη φυλακή.[4][5]

Η Πράις γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά μετακόμισε στο Λονδίνο σε ηλικία 17 ετών.[6] Σπούδασε στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), αποκτώντας πτυχίο στα Οικονομικά και μεταπτυχιακό στη Νομισματική Οικονομία.[7][8]

Μετά το πανεπιστήμιο είχε, σύμφωνα με τον Νεντ Τέμκο, μία «λαμπερή καριέρα»[9] ως οικονομολόγος και τότε επικεφαλής οικονομολόγος στην Williams & Glyn's Bank (τώρα μέρος της Royal Bank of Scotland) από το 1973 έως το 1983, ως εταιρικός οικονομολόγος για την Exxon Ευρώπης από το 1983 έως το 1986[10] και ως επικεφαλής οικονομολόγος της Peat Marwick McLintock και της KPMG από το 1986 έως το 2001. Όταν απέκτησε παιδιά, πήρε άδεια έξι εβδομάδες για κάθε παιδί. Έφυγε από την KPMG στο Blackfriars στα τέλη του 2001 και εργάστηκε για τη Συμβουλευτική London Economics. Έως τον Απρίλιο του 2015 ήταν μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου της OMFIF όπου συμμετείχε τακτικά σε συναντήσεις σχετικά με το χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα.[11]

Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πράις προσελήφθηκε στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας τον Αύγουστο του 2002 ως Επικεφαλής Οικονομικός Σύμβουλος, η πρώτη γυναίκα που διορίστηκε στη θέση, για την οποία ο μισθός ήταν περίπου £110.000.[10] Ήταν επίσης πρόεδρος της GoodCorporation, ενός οργανισμού που προωθεί τις ηθικές επιχειρηματικές πρακτικές.

Η Πράις ήταν Αναπληρώτρια Επικεφαλής της Οικονομικής Υπηρεσίας της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου από το 2004 έως το 2007, και Συν-Επικεφαλής από το 2007 έως το 2010. Διορίστηκε σύντροφος του Τάγματος του Μπαθ (CB) με τις Τιμές Γενεθλίων του 2009, αλλά ακυρώθηκε στις 30 Ιουλίου 2013 μετά την έξοδο της από τη φυλακή.[12]

Τον Απρίλιο του 2010, ανακοινώθηκε ότι θα αποχωρούσε από το Τμήμα Επιχειρήσεων, Καινοτομίας και Δεξιοτήτων, όπου ήταν Γενική Διευθύντρια Οικονομικών και Συν-Επικεφαλής της Κυβερνητικής Οικονομικής Υπηρεσίας, για να γίνει ανώτερη διευθύνουσα σύμβουλος στην εταιρεία χρηματοοικονομικών συμβούλων FTI Consulting.[3][10][13]

Υπήρξε επισκέπτρια καθηγήτρια στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων Κας του Πανεπιστημίου Σίτι από το 2002 έως το 2006 και από το 2008 έως το 2011 και στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Κολεγίου Imperial από το 2010, επισκέπτρια Fellow στο Κολέγιο Νάτφιλντ της Οξφόρδης, από το 2008, μέλος της Εταιρείας Οικονομολόγων Επιχειρήσεων από το 2005 και είναι μέλος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου του Κεντ από το 2005 και στο συμβούλιο της Βασιλικής Εταιρείας Τεχνών από το 2008 έως το 2009.[3] Ήταν μέλος του Συμβουλίου της Βασιλικής Οικονομικής Εταιρείας (REconS) από το 2002 έως το 2007.

Το 2010 έγινε η πρώτη γυναίκα Επικεφαλής της Εταιρείας Συμβούλων Διαχείρισης.[14]

Τον Οκτώβριο του 2012, ο Εκδοτικός Οίκος Biteback παρουσίασε το βιβλίο της Greekonomics, μία συζήτηση για τις κρίσεις στην ευρωζώνη, με έμφαση στη χώρα της γέννησής της. Το βιβλίο απευθυνόταν σε ένα ευρύ, όχι μόνο ακαδημαϊκό, αναγνωστικό κοινό, το οποίο συζητούσε τι θα σήμαινε η ελληνική έξοδος από την ευρωζώνη.[15]

Στις αρχές Ιουλίου 2013, η Βίκυ Πράις εμφανίστηκε ως πραγματογνώμονας ενώπιον της διακομματικής υποεπιτροπής της Βουλής των Λόρδων για τα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά θέματα, λέγοντας ότι δεν προέβλεπε γρήγορο τέλος στην κρίση της ευρωζώνης, καθώς η διαρθρωτική μεταρρύθμιση θα απαιτούσε πολύ χρόνο. Η Πράις ευνοούσε τη δημοσιονομική πολιτική που περιελάμβανε ένα πακέτο τόνωσης και ήθελε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει ομόλογα.[16]

Η Πράις έδωσε δύο φορές κατάθεση στην Αστυνομία του Έσεξ το 2011 για ισχυρισμούς ότι, το 2003, είχε αποδεχτεί πόντους στην άδεια οδήγησης της, τους οποίους θα έπρεπε να έχει λάβει ο τότε σύζυγός της, Κρι Χιουν (τότε ευρωβουλευτής). Το 2012 ανακοινώθηκε ότι και οι δύο θα κατηγορηθούν για διαστρέβλωση της πορείας της δικαιοσύνης.[17] Η Πράις δήλωσε μη ένοχη, χρησιμοποιώντας την υπεράσπιση του συζυγικού εξαναγκασμού στη δίκη. Τον Μάρτιο του 2013, καταδικάστηκε για διαστρέβλωση της ποινικής δικαιοσύνης σε οκτώ μήνες φυλάκισης, όπως και ο Χιουν.[18][19]

Η Πράις και ο Χιουν έφυγαν από τη φυλακή στις 13 Μαΐου 2013, υπό τον όρο ηλεκτρονικής σήμανσης. Η Πράις δημοσίευσε ένα βιβλίο με βάση την εμπειρία της στην Φυλακή του Ιστ Σάτον Παρκ τον Οκτώβριο του 2013. Το βιβλίο, Prisonomics: Behind Bars in Britain's Failing Prisons, αναλύει το οικονομικό και ανθρώπινο κόστος της φυλάκισης γυναικών.[16][20][21] Τα δικαιώματα θα δοθούν στο Working Chance, ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα (του οποίου είναι προστάτιδα) που βοηθά πρώην γυναίκες φυλακισμένες να βρουν εργασία.[22][23]

Το 1972 παντρεύτηκε τον Γκάρεθ Πράις, έναν μεταπτυχιακό φοιτητή του LSE, τον οποίο χώρισε το 1981, έχοντας μαζί του δύο κόρες.[9] Το 1984, παντρεύτηκε τον Κρις Χιουν, ο οποίος αργότερα έγινε βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στη συνέχεια ο βουλευτής των Φιλελευθέρων Δημοκρατών για το Eastleigh και υφυπουργός Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Έχουν τρία παιδιά.[24] Χώρισαν τον Ιανουάριο του 2011.[25][26]

  1. «Vicky PRYCE». Companies House. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2018. 
  2. Rayner, Gordon; Prince, Rosa (16 May 2011). «Vicky Pryce: the woman behind Chris Huhne's downfall». The Daily Telegraph. https://www.telegraph.co.uk/news/politics/liberaldemocrats/8515434/Vicky-Pryce-the-woman-behind-Chris-Huhnes-downfall.html. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «About BIS, Management Board». Vicky Pryce biography. Department for Business Innovation and Skills. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2010. 
  4. Mason, Rowena (14 October 2013). «Vicky Pryce says she has no regrets about being jailed over speeding points». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2013/oct/14/vicky-pryce-no-regrets-jailed. Ανακτήθηκε στις 11 October 2017. 
  5. «A 'multitude of ideas' from economist turned penal reformer - Elliot Tyler». Elliot Tyler. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  6. Durrant, Sabine (1 October 2011). «Vicky Pryce: 'I thought we were a unit'». The Guardian. https://www.theguardian.com/theguardian/2011/oct/01/vicky-pryce-interview. Ανακτήθηκε στις 31 July 2013. 
  7. «LSE congratulates alumni named in this year's Queen's Birthday Honours». London School of Economics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2013. 
  8. «Vicky Pryce Policy Fellow». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2013. 
  9. 9,0 9,1 Temko, Ned (12 February 2006). «The woman who backs Chris Huhne». The Observer. https://www.theguardian.com/politics/2006/feb/12/liberaldemocrats.observerpolitics. Ανακτήθηκε στις 26 June 2010. 
  10. 10,0 10,1 10,2 «Vicky Pryce CB». Press Release. Department for Business Innovation and Skills. 1 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. «About Vicky Pryce». OMFIF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2015. 
  12. «Vicky Pryce stripped of Queen's honour». Sky News. http://news.sky.com/story/1122269/vicky-pryce-is-stripped-of-queens-honour. Ανακτήθηκε στις 23 January 2015. 
  13. «Press release: Vicky Pryce to Join FTI Consulting as Senior Managing Director». London: FTI Consulting. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  14. «The Worshipful Company of Management Consultants». Wcomc.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2012. 
  15. «Vicky Pryce website». Vicky Pryce. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  16. 16,0 16,1 Syal, Rajeev (2 July 2013). «Vicky Pryce returns to public eye with House of Lords committee appearance». The Guardian. https://www.theguardian.com/uk-news/2013/jul/02/vicky-pryce-public-committee-appearance. Ανακτήθηκε στις 13 January 2018. 
  17. «Chris Huhne and Vicky Pryce in second police interviews». BBC News. 22 July 2011. https://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-14252924. Ανακτήθηκε στις 4 February 2012. 
  18. «Vicky Pryce guilty over Chris Huhne speeding points». BBC News. 7 March 2013. https://www.bbc.co.uk/news/uk-21496566. Ανακτήθηκε στις 7 March 2013. 
  19. «Chris Huhne and Vicky Pryce jailed for eight months». BBC News. 11 March 2013. https://www.bbc.co.uk/news/uk-21737627. Ανακτήθηκε στις 11 March 2013. 
  20. Grice, Andrew (13 May 2013). «Nine weeks is a long time in politics: Vicky Pryce and Chris Huhne released from prison but what does the future hold for them?». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/uk/crime/nine-weeks-is-a-long-time-in-politics-vicky-pryce-and-chris-huhne-released-from-prison-but-what-does-8612974.html. 
  21. Aitken, Jonathan (28 October 2013). «Prisonomics by Vicky Pryce – review». The Observer. https://www.theguardian.com/books/2013/oct/28/prisonomics-by-vicky-pryce-review. Ανακτήθηκε στις 13 January 2018. 
  22. Pryce, Vicky (14 Οκτωβρίου 2013). Prisonomics: Behind bars in Britain's failing prisons. Biteback Publishing. ISBN 978-1849546225. 
  23. «Elliot Tyler InsideTime interview with Vicky Pryce». InsideTime. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2020. 
  24. «Profile: Chris Huhne». BBC News. 2 March 2006. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/4603240.stm. Ανακτήθηκε στις 27 June 2010. 
  25. «Eastleigh MP Chris Huhne splits from wife Vicky Pryce». Southern Daily Echo (Southampton). 19 June 2010. http://www.dailyecho.co.uk/news/8229228.MP_Chris_Huhne_leaves_wife_for_another_woman/. Ανακτήθηκε στις 4 February 2012. 
  26. «Sunday Times drops Chris Huhne emails legal challenge». BBC News. 20 January 2012. https://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-16649877.