Βαραββάς (ταινία)
Ο Βαραββάς (αγγλικά: Barabbas) είναι επική θρησκευτική ταινία ιταλικής παραγωγής του 1961 σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Φλέτσερ και σενάριο των Κρίστοφερ Φράι, Ίβο Περίλι, Σαλβατόρε Κουαζίμοντο, Νάιτζελ Μπάλσχιν, Ντιέγκο Φάμπρι, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Περ Λάγκερκβιστ, που αφηγείται την ζωή του ληστή Βαραββά, όπως αναφέρεται στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον καθώς και σε άλλα Ευαγγέλια της Εκκλησίας. Πρωταγωνιστεί ο Άντονι Κουίν στο ρόλο του Βαρραβά μαζί με τους Άρθουρ Κένεντι, Χάρρυ Άντριους, Τζακ Πάλανς, Σιλβάνα Μανγκάνο, Έρνεστ Μποργκνάιν και Βιτόριο Γκάσμαν.
Η ταινία γυρίστηκε στη Βερόνα και τη Ρώμη υπό την επίβλεψη του παραγωγού Ντίνο ντε Λαουρέντις και περιλάμβανε πολλές θεαματικές σκηνές, συμπεριλαμβανομένης μιας μάχης σε μια αρένα μονομάχων σε ένα στούντιο της Τσινετσιτά καθώς και μια σταύρωση που γυρίστηκε κατά τη διάρκεια μιας πραγματικής έκλειψης ηλίου. Είναι γυρισμένη στο πρότυπο των ταινιών χλαμύδας που γνώριζαν άνθιση εκείνη την εποχή.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πόντιος Πιλάτος αποφασίζει να δώσει χάρη σ' έναν από τους δύο σταυρωμένους, τον Ιησού τον Ναζωραίο ή τον ληστή Βαραββά σύμφωνα με το έθιμο του Πάσχα. Όταν το πλήθος που συγκεντρώθηκε επιλέγει τον Βαραββά, αυτός πανηγυρίζει για την απελευθέρωσή του και πηγαίνει στην Ραχήλ που τον περιφρονεί και του αποκαλύπτει ότι πιστεύει στη διδασκαλία του Ιησού και ότι έχει γίνει οπαδός του. Ο Βαραββάς την ειρωνεύεται, αλλά οι φόβοι του αρχίζουν να τον βασανίζουν.
Ο Βαραββάς παρακολουθεί τη σταύρωση του Ιησού και καθώς ο Ιησούς πεθαίνει, ο ουρανός γίνεται μαύρος και ο Βαραββάς κλονίζεται. Ύστερα παρακολουθεί το σώμα του Χριστού να σφραγίζεται στον τάφο. Μετά από τρεις μέρες ο Βαραββάς βρίσκει τον τάφο ανοιχτό. Η Ραχήλ του λέει ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί, αλλά ο Βαραββάς λέει ότι είναι μια ψευδαίσθηση ή ότι οι οπαδοί Του έχουν κλέψει το σώμα και επισκέπτεται τους αποστόλους, οι οποίοι δεν γνωρίζουν πού είναι, αλλά πιστεύουν και αυτοί ότι έχει αναστηθεί.
Η Ραχήλ κηρύττει στην Ιερουσαλήμ την διδασκαλία του Ιησού και λιθοβολείται μέχρι θανάτου μετά από την επιμονή των ιερέων. Ο Βαραββάς, γεμάτος ενοχές, επιστρέφει στην εγκληματική του δράση, προσπαθώντας να ληστεύσει μια άμαξα που μεταφέρει αρκετούς από τους ιερείς. Όταν η ληστεία πάει άσχημα, ο Βαραββάς δεν προσπαθεί να ξεφύγει και συλλαμβάνεται από τους Ρωμαίους στρατιώτες. Ο νόμος απαγορεύει στον Πιλάτο να εκτελέσει κάποιον που είχε προηγουμένως συγχωρηθεί, οπότε καταδικάζει τον Βαραββά σε ισόβια δουλεία στα ορυχεία θείου της Σικελίας για 20 χρόνια.
Ο Βαραββάς καταφέρνει και επιβιώνει για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Στα ορυχεία είναι δεμένος μαζί με Σαχάκ, έναν χριστιανό ναύτη, για να δύσκολο για τους σκλάβους να αποδράσουν. Ο Σαχάκ αρχικά μισεί τον Βαραββά για τη συγχώρεσή του αντί για τον «Δάσκαλο», αλλά οι δύο άνδρες τελικά γίνονται φίλοι. Με την πάροδο του χρόνου, ο Σαχάκ γίνεται πολύ αδύναμος για να εργαστεί. Καθώς οι φρουροί πρόκειται να τον σκοτώσουν, το ορυχείο καταστρέφεται από έναν σεισμό, και οι Σαχάκ και Βαραββάς είναι οι μόνοι επιζώντες. Η Τζούλια, η προληπτική σύζυγος του τοπικού Ρωμαίου έπαρχου, τους θεωρεί ευλογημένους. Ο έπαρχος πρόκειται να αναχωρήσει για τη Ρώμη, αφού διορίστηκε στη Γερουσία. Η Τζούλια επιμένει στον σύζυγος της να πάρει μαζί του τον Βαραββά και τον Σαχάκ για καλή τύχη.
Μόλις φτάνουν στη Ρώμη, οι δύο άνδρες στέλνονται σε μια σχολή μονομάχων όπου εκπαιδεύονται για να γίνουν μονομάχοι από τον Τόρβαλντ, τον κορυφαίο μονομάχο της Ρώμης. Εκεί ο Σαχάκ αρχίζει να μοιράζεται την πίστη του με άλλους μονομάχους και καταδικάζεται σε θάνατο για προδοσία. Όταν μια ομάδα μονομάχων χάνει σκόπιμα τα δόρατά της, ο Τόρβαλντ μπαίνει στην αρένα και εκτελεί τον Σαχάκ. Την επόμενη μέρα, ο Τόρβαλντ με τον Βαραββά μάχονται στην αρένα. Ο Βαραββάς κερδίζει, σκοτώνοντας τον Τόρβαλντ, εντυπωσιάζοντας τον αυτοκράτορα Νέρωνα, ο οποίος τον απελευθερώνει. Ο Βαραββάς μεταφέρει το πτώμα του Σαχάκ στις κατακόμβες, όπου είναι χώρος λατρείας των ντόπιων Χριστιανών και εκεί του κάνουν μια σωστή κηδεία.
Ο Βαραββάς χάνεται στις κατακόμβες και όταν τελικά βγαίνει έξω από αυτές, η Ρώμη καίγεται. Ο Βαραββάς θεωρώντας ότι οι Χριστιανοί ξεκίνησαν τη φωτιά και ότι έχει έρθει το τέλος του κόσμου (όπως είχαν διδάξει η Ραχήλ και ο Σαχάκ), πυρπολεί περισσότερα κτίρια. Τότε έρχεται αντιμέτωπος με τους Ρωμαίους στρατιώτες και τους λέει ότι είναι οπαδός του Χριστού. Φυλακίζεται μαζί με αρκετούς άλλους χριστιανούς, μεταξύ των οποίων ο Απόστολος Πέτρος, ο οποίος κατηγορεί τον Βαραββά για διέπραξη εμπρησμού, ενημερώνοντάς τον ότι οι Χριστιανοί δεν θα έκαναν κάτι τέτοιο. Στη συνέχεια, οι Χριστιανοί εκτελούνται με μαζικές σταύρωσεις στις διώξεις που ακολουθούν μετά τη φωτιά. Καθ 'όλη τη ζωή του, ο Βαραββάς ισχυρίζονταν ότι ήταν ο άνθρωπος που δεν μπορούσε να πεθάνει. Εκεί, ο Βαραββάς, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, γαληνεύει παραδίδοντας την ψυχή του στον Κύριο.
Διανομή ρόλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άντονι Κουίν ως Βαρραβάς
- Άρθουρ Κένεντι ως Πόντιος Πιλάτος
- Τζακ Πάλανς ως Μονομάχος Τόρβαλντ
- Σιλβάνα Μανγκάνο ως Ραχήλ
- Χάρρυ Άντριους ως Απόστολος Πέτρος
- Έρνεστ Μποργκνάιν ως Λούσιους
- Κέιτι Χουράδο ως Σάρα
- Βιτόριο Γκάσμαν ως Σαχάκ
- Νόρμαν Γούλαντ ως Ρούφιο
- Βαλεντίνα Κορτέζε ως Τζούλια
- Έμμα Μπάρον ως Μαρία
- Αρνόλντο Φόα ως Ιωσήφ της Αριμαθίας
- Μάικλ Γκουίν ως Λάζαρος
- Λώρενς Πέιν ως μαθητής
- Ντάγκλας Φόουλι ως Vasasio
- Γκουίντο Τσελάνο ως Σκορπιός
- Πολ Μίλερ ως αρχιερέας
- Ενρίκο Γκλόρι ως κρατούμενος
- Κάρλο Τζιουστίνι ως αξιωματικός
- Τζιάνι ντι Μπενεντέτο ως αξιωματικός
- Ρόμπερτ Χολ ως Διοικητής των Μονομάχων
- Νάντο Αντζελίνι ως άντρας στην ταβέρνα
- Τούλιο Τομαντόνι ως Τυφλός
- Τζο Ρόμπινσον ως Μονομάχος
- Σαλβατόρε Μποργκέζε ως Μονομάχος
- Φρέντερικ Λεντεμπούρ ως αξιωματικός
- Μίμο Πόλι ως άντρας στην ταβέρνα
- Σπάρτακο Νάλι ως παρατηρητής
- Μαρία Ζανόλι ως ζητιάνα
- Γκουστάβο Ντε Νάρντο ως πιστός
- Ανεπίσημα
- Ρόι Μανγκάνο ως Ιησούς Χριστός
- Πάολα Πιταγκόρα ως Μαρία Μαγδαληνή
- Ρίνα Φραντσέτι ως Μαρία
- Πιέρο Παστόρε ως Νικόδημος
- Βέρα Ντρούντι ως Σαλώμη
- Νίνο Σεγκουρίνι ως Απόστολος Ιωάννης
- Τζάκομπο Τέτσι ως Απόστολος Θωμάς
- Ιβάν Τρεσό ως αυτοκράτορας Νέρων
- Σάρον Τέιτ ως Πατρικία στη αρένα
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μουσική επενδυση του Μάριο Νασιμπένε, την οποία ενορχήστρωσε και διηύθυνε ο Φράνκο Φερράρα, γνωστός μαέστρος και λέκτορας για τη ενορχήστρωση σε πολλές διάσημες διεθνείς ακαδημίες, σημειώθηκε για το ασυνήθιστο, έντονο πειραματικό συστατικό του, το οποίο περιελάμβανε την εισαγωγή του ηλεκτρονικού ήχου που επιτυγχάνεται με το χειρισμό των ταχυτήτων της ταινίας, ως "νέοι ήχοι". Η απεικόνιση της σταύρωσης γυρίστηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1961 κατά τη διάρκεια μιας πραγματικής έκλειψης του ήλιου.[7][8]
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κριτικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes συλλογής κριτικών, δίνει βαθμολογία (Μάιος 2021) θετικής έγκρισης 89% βασισμένες σε 9 κριτικές με μέσο όρο 6,8 / 10.[9]
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βραβείο | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
Εθνικό Συνδικάτο Ιταλών Δημοσιογράφων Κινηματογράφου | Καλύτερη Έγχρωμη Διευθύνση Φωτογραφίας | Άλντο Τόντι | Υποψηφιότητα |
Καλύτερος Σχεδιασμός Κοστουμιών | Μαρία Ντε Ματέι | Υποψηφιότητα | |
Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής | Μάριο Κιάρι | Υποψηφιότητα | |
Εθνικό Συμβούλιο Αναθεώρησης | Επιλεγμένες κορυφαίες ξένες ταινίες της χρονιάς | Βαρραββάς | Υποψηφιότητα |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.imdb .com /title /tt0055774 /. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016. - ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 www
.cinematografo .it /cinedatabase /film /barabba /8436 /. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016. - ↑ (Σουηδικά) Svensk Filmdatabas. Svenska Filminstitutet. 12240.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 4,23 4,24 4,25 4,26 4,27 4,28 4,29 4,30 4,31 4,32 4,33 www
.imdb .com /title /tt0055774 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016. - ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0055774 /fullcredits. - ↑ Elley, Derek (2013). The Epic Film: Myth and History. Abingdon: Routledge. σελ. 94. ISBN 9781317928874.
- ↑ Hughes, Howard (2011). «Sword and Sandal Spectacles». Cinema Italiano - The Complete Guide From Classics To Cult. London: I.B. Tauris. σελ. 72. ISBN 9781848856080.
- ↑ «Barabbas (1961)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2021.