Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βασιλική φρουρά του Μαρόκου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βασιλική Φρουρά του Μαρόκου
الحرس الملكي المغربي
Ίδρυση1088[1]
Χώρα Μαρόκο
ΚλάδοςΣτρατός ξηράς
ΤύποςΠεζικό
ΡόλοςΣυμβολικός
Δύναμη6.000
ΥπαγωγήΒασιλιάς του Μαρόκου

Η Βασιλική φρουρά του Μαρόκου (αραβικά: الحرس الملكي المغربي, γαλλικά: Garde royale marocaine‎‎, ισπανικά: Guardia Real Marroquí‎‎) είναι επίσημο τμήμα των Μαροκινών Ενόπλων Δυνάμεων. Ωστόσο, βρίσκεται υπό τον άμεσο επιχειρησιακό έλεγχο του ανώτατου άρχοντα της χώρας, του Βασιλιά του Μαρόκου. Το μόνο καθήκον του φρουρού της βασιλικής φρουράς, είναι να εξασφαλίσει την ασφάλεια και την ακεραιότητα του βασιλιά και της βασιλικής οικογένειας του Μαρόκου.

Μέλος της βασιλικής φρουράς στο Μαυσωλείο του Μοχάμεντ Ε΄.
Έφιππα μέλη της βασιλικής φρουράς στο Μαυσωλείο του Μοχάμεντ Ε΄.
Ένα ζεύγος της βασιλικής φρουράς
Έφιππος φρουρός.

Η ίδρυσης της βασιλικής φρουράς ανάγεται στο έτος 1088, την εποχή της Δυναστείας των Αλμοραβιδών, όταν ο Γιουσούφ ιμπν Τασφίν ίδρυσε τη φημισμένη Μαύρη Φρουρά ως προσωπική φρουρά του. Το στρατιωτικό σώμα, που αποτελούνταν κυρίως από μαύρους αφρικανούς της κοιλάδας της Σενεγάλης, διατηρήθηκε και μέσω του 15ου αιώνα επί Δυναστείας των Αλμοαδών. Ο Αλαουίτης σουλτάνος Ισμαήλ ιμπν Σαρίφ αναδιοργάνωσε τη Μαύρη Φρουρά σε μόνιμες μονάδες πεζικού και ιππικού στις αρχές του 18ου αιώνα.[1] Για να επανδρώσει τη φρουρά, κάλεσε Μπαμπαρά άνδρες που είχαν μόλις εξισλαμιστεί, κάνοντάς τους να ορκιστούν πάνω σε χαντίθ που συνέταξε ο ιμάμης Μουχάμαντ αλ-Μπουχαρί. Για αυτό τον λόγο η φρουρά είχε αποκτήσει και τα προσωνύμια Φρουρά των Μπουχαρά ή Μπουχάροι.[2]

Στις αρχές του 19ου αιώνα, προστίθενται και η μουσική μπάντα, αρχικά με την ονομασία "Clique de la Garde Noire" και μεταγενέστερα ως "Musique Chérifienne de la Garde Noire". Κατά την εγκαθίδρυση του γαλλικού προτεκτοράτου του Μαρόκου, η φρουρά μετονομάστηκε ως "Garde Chérifien", δηλαδή "φρουρά του απογόνου του Μωάμεθ" (όπως θεωρείται ο εκάστοτε μαροκινός μονάρχης), ενώ μετά την ανεξαρτησία του Μαρόκου το 1956, μετονομάστηκε σε "βασιλική φρουρά". Όλα τα μέλη της βασιλικής φρουράς φορούν κόκκινο μπερέ. Στη στρατιωτική περιβολή των φρουρών κυριαρχεί παραδοσιακά το κόκκινο χρώμα (το καλοκαίρι όμως κυριαρχεί το λευκό χρώμα) και φοριούνται εκτός από τους εντεταλμένους φρουρούς της βασιλικής οικογένειας, και από το ιππικό και το πεζικό, όταν παρίστανται στρατιωτικοί των τμημάτων αυτών σε επίσημες τελετές και περιστάσεις.[1]

Η βασιλική φρουρά φυλάσσει το παλάτι, τις βασιλικές κατοικίες και το μαυσωλείο του Μοχάμεντ Ε΄, ενώ συνοδεύει τα μέλη της βασιλικής οικογένειας όταν μετακινούνται στο εσωτερικό της χώρας. Εκτός της ασφάλειας των μελών της, αποδίδει τιμές σε αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, παρελαύνει σε εθνικές παρελάσεις, επετείους και θρησκευτικές εορτές. Η βασιλική μπάντα συμμετέχει σε μουσικές εκδηλώσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Πριν την ανεξαρτησία της χώρας από τη Γαλλία, πεζοπόρο τμήμα της φρουράς, συμμετείχε στη παρέλαση της 14ης Ιουλίου στο Παρίσι.[1] Εξαίρεση αποτέλεσε το 1999, όταν η βασιλική φρουρά παρέλασε στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων παρουσία του Μαροκινού μονάρχη Χασάν Β΄ και του Γάλλου προέδρου Ζακ Σιράκ.[3]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 (Γαλλικά) La Garde Royale marocaine: un millier d'hommes au service de la famille royale. Maghred Observateur. 12 Ιουλίου 1989. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-11-29. https://web.archive.org/web/20201129040054/http://www.maghreb-observateur.qc.ca/archives98/juillet99/la_garde_royale_marocaine.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017. 
  2. (Γαλλικά) Sandro Capo Chitchi (29 Ιανουαρίου 2015). «Les Abid al-Bukhari, la garde noire du Maroc». nofi.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017. 
  3. (Γαλλικά) Mathieu Albertelli (14 Ιουλίου 1999). 14 juillet 1999: Quand la garde royale défilait sur les Champs-Elysées. Huffington Post Maghreb-Maroc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-09-16. https://web.archive.org/web/20160916162633/http://www.huffpostmaghreb.com/2016/07/14/hassan-ii-14-juillet-hist_n_10990162.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017.