Βικιπαίδεια:Γεωγραφικά ονόματα λημμάτων

Αυτή η σελίδα περιγράφει συμφωνίες για τον καθορισμό τίτλων για λήμματα που αναφέρονται σε τοποθεσίες. Η πολιτική μας για τους τίτλους των λημμάτων προβλέπει πως αυτοί θα πρέπει να επιλέγονται επικεντρώνοντας την προσοχή στον μέσο αναγνώστη και όχι στους ειδικούς γνώστες. Ακολουθώντας τη σύγχρονη ελληνική χρήση της ονοματολογίας, αποφεύγoνται διαφωνίες σχετικά με το πώς πρέπει να ονομάζεται ένα μέρος και η η συζήτηση μετατοπίζεται στο, λιγότερο εριστικό, ερώτημα του πώς ονομάζεται η τοποθεσία αυτή.

Στη σελίδα ονοματοδοσία σελίδων θα βρείτε γενικές οδηγίες για το καθορισμό ονομάτων σελίδων.

Γενικές κατευθυντήριες γραμμές

1. Ο τίτλος:
   • Όταν υπάρχει ένα ευρέως αποδεκτό και σύγχρονο ελληνικό όνομα για την τοποθεσία, τότε αυτό χρησιμοποιούμε. Αυτό συνήθως είναι κάποιο τοπικό όνομα, ή ένα από αυτά.
   • Στην περίπτωση που η τοποθεσία δεν υπάρχει σήμερα ή το λήμμα ασχολείται με μια τοποθεσία που σε παλαιότερη εποχή είχε διαφορετικό όνομα, τότε χρησιμοποιούμε την ευρέως αποδεκτή ιστορική ελληνική ονομασία.
   • Αν δεν υπάρχουν τα προαναφερθέντα ελληνικά ονόματα, χρησιμοποιούμε το σύγχρονο επίσημο όνομα σε λήμματα που σχετίζονται με την σύγχρονη εποχή ή χρησιμοποιούμε την αντίστοιχη σύγχρονη ιστορική ονομασία για τα λήμματα που αφορούν τη συγκεκριμένη περίοδο.
   • Στους τίτλους λημμάτων που είναι ανακατευθύνσεις (π.χ. η σελίδα Γιάννενα είναι ανακατεύθυνση στο επίσημο ελληνικό όνομα Ιωάννινα), μπορούν να χρησιμοποιηθούν οποιαδήποτε από τα ισχύοντα ονόματα.
2. Εισαγωγή λήμματος: Μετά τον τίτλο του λήμματος, στην πρώτη γραμμή, μπορεί να ακολουθήσει ένας κατάλογος με εναλλακτικές ονομασίες σε παρένθεση (όνομα1, όνομα2, όνομα3 κ.λπ.).
   • Όλα τα Αρχαϊκά-παλαιότερα ονόματα στη λίστα θα πρέπει να επισημαίνονται με σαφήνεια, δηλαδή (παλαιότερη ονομασία: όνομα1). Για παράδειγμα δείτε στο λήμμα της Κομοτηνής: «Κομοτηνή (παλαιότερα και Γκιουμουλτζίνα...)...»
   • Αλλόγλωσσα-εναλλακτικά ονόματα τοποθεσίας (ονόματα που χρησιμοποιούνται από τουλάχιστον 10% των πηγών στην ελληνική γλώσσα ή χρησιμοποιούνται από μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι στο παρελθόν έχουν κατοικήσει σε αυτό το γεωγραφικό χώρο) επιτρέπονται και θα πρέπει να εμφανίζονται με αλφαβητική σειρά στις αντίστοιχες γλώσσες. Π.χ. (Βουλγαρική: όνομα1, Ιταλική: όνομα2, Τουρκική: όνομα3). Ως εξαίρεση στην αλφαβητική σειρά, το τοπικό επίσημο όνομα θα πρέπει να εμφανίζεται πριν από τα υπόλοιπα εναλλακτικά ονόματα εάν διαφέρει από το ευρέως διαδεδομένο ελληνικό όνομα.
   • Εναλλακτικά, τα αλλόγλωσσα-εναλλακτικά ονόματα μπορούν να μετακινηθούν και να εξηγηθούν στην παράγραφο "Όνομα" ή "Ετυμολογία" αμέσως μετά την εισαγωγή ή σε μια ειδική παράγραφο στην εισαγωγή. Προτείνεται αυτό όταν υπάρχουν τουλάχιστον τρία αλλόγλωσσα-εναλλακτικά ονόματα ή υπάρχει κάτι αξιοσημείωτο-εγκυκλοπαιδικό για τα ονόματα αυτά.
     • Σε αυτήν την περίπτωση η υπεράριθμη λίστα ονομάτων στην πρώτη γραμμή του λήμματος θα πρέπει να αντικατασταθεί με ένα εσωτερικό σύνδεσμο στην παράγραφο "Όνομα" ή "Ετυμολογία". Για παράδειγμα (γνωστή με πολλά [[#Όνομα|εναλλακτικά-αλλόγλωσσα ονόματα]].
     • Όταν δημιουργηθεί η ξεχωριστή παράγραφος αλλόγλωσσων-εναλλακτικών ονομάτων, τα ονόματα αυτά δεν θα πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή (εισαγωγή). Εξαίρεση έχουμε όταν υπάρχει ένα τοπικό επίσημο όνομα διαφορετικό από το ευρέως γνωστό ελληνικό όνομα. Τότε αυτό μπορεί να μπεί στην πρώτη γραμμή και να ακολουθεί ο εσωτερικός σύνδεσμος στην παράγραφο με τα εναλλακτικά ονόματα. Π.χ. (Ξένη γλώσσα: Τοπικό όνομα, επίσης γνωστό με πολλά [[#Όνομα|εναλλακτικά-αλλόγλωσσα ονόματα]]).
   • Τα κουτιά πληροφοριών θα πρέπει να έχουν τίτλο το επίσημο όνομα (τίτλο) του λήμματος και να περιέχουν τα αλλόγλωσσα-εναλλακτικά ονόματα. Όταν υπάρχει εκτενής λίστα εναλλακτικών-ιστορικών ονομάτων, τότε αυτά μπορούν να μπουν σε ένα δεύτερο κουτί πληροφοριών.
3. Το περιεχόμενο: Μέσα στο περιεχόμενο του λήμματος, χρησιμοποιούμε το όνομα που έχει ο τίτλος του λήμματος, εκτός αν υπάρχει ένα ευρέως αποδεκτό ελληνικό όνομα που αναφέρεται στην συγκεκριμένη ιστορική περίοδο που αναφέρεται το κείμενο. Στις περιπτώσεις που χρησιμοποιείται το ευρέως αποδεκτό ελληνικό όνομα, θα πρέπει να ακολουθείται από το σύγχρονο ελληνικό όνομα σε παρένθεση, στην πρώτη αναφορά μέσα στην παράγραφο, με τη μορφή "ιστορικό όνομα (σύγχρονο όνομα)". Ακόμη και όταν ένα ιστορικό όνομα χρησιμοποιείται σε μια ιστορική περίοδο, τα εναλλακτικά ονόματα θα πρέπει να προστίθενται μετά το σύγχρονο ελληνικό όνομα. Π.χ. "ιστορικό όνομα (Ελληνικό όνομα, λίστα εναλλακτικών ιστορικών ονομάτων).
   • Η χρήση των ευρέως αποδεκτών ιστορικών ονομάτων μπορεί να αλλάζει. Για παράδειγμα η χρήση του όρου Βυζάντιο, Κωνσταντινούπολη ή Ιστανμπούλ θα πρέπει να γίνεται όταν το περιεχόμενο συσχετίζεται με την αντίστοιχη ιστορική περίοδο. Η χρήση ενός ονόματος σήμερα δεν καθορίζει ποιο όνομα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για γεγονότα του 1900 ή του 1400, όπως και το αντίθετο.
4. Αυτή η σελίδα αποτελεί οδηγία η οποία δεν έχει σκοπό να υποσκελίσει τις υπάρχουσες οδηγίες της Βικιπαίδειας.