Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βλαντ Φιλάτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βλαντ Φιλάτ
Πρωθυπουργός της Μολδαβίας
Περίοδος
25 Σεπτεμβρίου 2009 – 25 Απριλίου 2013
ΠρόεδροςΝικολάε Τιμόφτι
ΠροκάτοχοςΒιτάλιε Πίρλογκ(Υπηρεσιακός)
ΔιάδοχοςΓιουρίε Λεάνκα
Πρόεδρος της Μολδαβίας(Υπηρεσιακός)
Περίοδος
25 Σεπτεμβρίου 2009 – 25 Απριλίου 2013
ΔιάδοχοςΜαριάν Λούπου(Υπηρεσιακός)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση6 Μαΐου 1969 (1969-05-06) (55 ετών), Λάπουσνα, Σοβιετική Ένωση
(σημερινή Μολδαβία)
ΥπηκοότηταΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, Μολδαβία και Ρουμανία
Πολιτικό κόμμαΔημοκρατικό Κόμμα της Μολδαβίας (1997-2007)
Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (2007-σήμερα)
ΣύζυγοςΣάντα Φιλάτ (διαζ. το 2012)
Άντζελα Γκόντα (2014-σήμερα)
Παιδιά3
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας
Επάγγελμαπολιτικός
καινοτόμος επιχειρηματίας
ΒραβεύσειςPresidential Order of Excellence
Τάγμα της Δημοκρατίας (Δεκέμβριος 2013)[1]
Order of Faithful Service[2]
Ιστοσελίδαhttp://www.filat.md
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βλαντιμίρ Φιλάτ (Vladimir Filat) είναι πολιτικός από τη Μολδαβία. Ήταν πρωθυπουργός από τις 25 Σεπτεμβρίου 2009 ως τις 25 Απριλίου 2013. Είναι παντρεμένος με τη Σάντα Φιλάτ και έχουν έναν γιο και μία κόρη.

Εκπαίδευση και καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Λάπουσνα της σοβιετικής Μολδαβίας στις 6 Μαΐου του 1969 και ολοκλήρωσε τη γυμνασιακή του εκπαίδευση στη γενέτειρά του. Την περίοδο 1986-1987 εργάστηκε σε σχολικό ραδιοφωνικό σταθμό μέχρι που κλήθηκε να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Υπηρέτησε στον σοβιετικό στρατό από το Μάιο του 1987 ως την απόλυσή του, στις 15 Αυγούστου 1989, στην Σιμφεροπόλ και στην Σεβαστοπόλ.

Σπούδασε στο συνεργατικό κολέγιο του Τσισινάου από το 1989 ως το 1990 και εν συνεχεία ακολούθησε νομικές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Ιάσιου (1990-1994). Ανέπτυξε φοιτητική και συνδικαλιστική δράση στη Βεσσαραβία της Ρουμανίας. Το 1991 ενώ ήταν φοιτητής γνώρισε τη σύζυγό του και παντρεύτηκαν έπειτα από λίγο καιρό.

Τη δεκαετία του 1990 ανέπτυξε επιχειρηματική δραστηριότητα στη Ρουμανία και την περίοδο εκείνη του δόθηκε η ρουμανική υπηκοότητα. Επέστρεψε στη Μολδαβία το 1998.

Έγινε μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος της Μολδαβίας από την ίδρυσή του, το 1997, ως το 2007. Από το 1998 ως το 1999 ήταν γενικός διευθυντής του τμήματος ιδιωτικοποιήσεων και διαχείρισης της κρατικής περιουσίας του υπουργείου Οικονομίας. Κατά την κυβέρνηση του Ίον Στούρζα χρημάτισε υπουργό προεδρίας, από το Μάρτιο του 1999 ως τις 12 Νοεμβρίου του ιδίου χρόνου. Εξελέγη αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος το 2000 και στις εκλογές του 2005 κέρδισε μία έδρα. Ως το 2009 ήταν αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την ασφάλεια, την δημόσια τάξη και την άμυνα.

Κατά τις δημοτικές εκλογές του 2007 κατήλθε υποψήφιος για το αξίωμα του δημάρχου της Τσισινάου, όμως έλαβε μόλις 8,32% των ψήφων και ήρθε 4ος. Το Σεπτέμβριο του 2007 αποχώρησε από το Δημοκρατικό Κόμμα και έγινε πρόεδρος του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος το Δεκέμβριο του 2007.

Το κόμμα του Φιλάτ κέρδισε 15 έδρες στις εκλογές του Απριλίου του 2009 και στις πρόωρες εκλογές που έγιναν τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου έγινε δεύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο , με 18 έδρες και πρώτο στον Συνασπισμό για την Ένταξη στην Ευρώπη. Ο Φιλάτ υπέγραψε συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μαζί με τον Μαριάν Λούπου, τον Μιχάι Γκίμπου και τον Σεραφείμ Ουρετσεάν σε συνέντευξη Τύπου στις 8 Αυγούστου 2009. Λίγες ημέρες αργότερα διορίστηκε υποψήφιος του συνασπισμού για το αξίωμα του πρωθυπουργού.

Στις 17 Σεπτεμβρίου του 2009 εγκρίθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο η νομιμότητα του Μιχάι Γκίμπου να αναλάβει υπηρεσιακός πρόεδρος και έτσι του δόθηκε η εξουσία να διορίσει πρωθυπουργό. Την ίδια ημέρα ο Γκίμπου υπέγραψε διάταγμα για το διορισμό του Φιλάτ στην πρωθυπουργία. Το κοινοβούλιο ενέκρινε την νέα κυβέρνηση, η οποία θα είχε συνολικά 16 νέους υπουργούς με διαφορετικές αρμοδιότητες.[3]

Ο νέος πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έλαβαν ψήφο εμπιστοσύνης από τον Συνασπισμό για την Ευρωπαϊκή Ένταξη στις 25 Σεπτεμβρίου του 2009.

Βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 2010

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010, κανένα κόμμα δεν εξασφάλισε τη πλειοψηφία, που απαιτείται για το σχηματισμό κυβέρνησης και την εκλογή Προέδρου. Το Κομμουνιστικό Κόμμα με αρχηγό τον πρώην Πρόεδρο Βλαντιμίρ Βορόνιν πήρε το 40,8% των ψήφων, ενώ το Φιλελεύθερο-Δημοκρατικό Κόμμα του Φιλάτ το 28,4%.[4] Η νέα κυβέρνηση του Φιλάτ ανακοινώθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2011 και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης την ίδια ημέρα, με 59 ψήφους υπέρ και 42 αποχές στο Κοινοβούλιο[5].

Το Μάρτιο του 2013 η κυβέρνηση του Φιλάτ έπεσε με πρόταση δυσπιστίας στο Κοινοβούλιο. Τον Απρίλιο του 2013 το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι ο Φιλάτ δεν θα μπορούσε να είναι υπηρεσιακός πρωθυπουργός παρά το διορισμό του από τον πρόεδρο Τιμόφτι.[6] Συνακόλουθα, στις 25 Απριλίου 2013 υπηρεσιακός πρωθυπουργός διορίστηκε από τον πρόεδρο Τιμόφτι ο Ιουρίε Λεάνκα.

Υπηρεσιακός πρόεδρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε υπηρεσιακός Πρόεδρος από τις 28 Δεκεμβρίου ως τις 30 Δεκεμβρίου 2010. Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα αυτό ο Μαριάν Λούπου.

Σύλληψη και καταδίκη για διαφθορά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φιλάτ κατηγορήθηκε για πολιτική διαφθορά και για κατάχρηση εξουσίας και ήρθη η βουλευτική του ασυλία στις 15 Οκτωβρίου 2015. Συνελήφθη μέσα στο κοινοβούλιο και οδηγήθηκε στη φυλακή φορώντας χειροπέδες.[7] Τέθηκε υπό έρευνα για την τραπεζική απάτη ύψους 1 δισ. δολαρίων και για τις καταγγελίες ότι έλαβε μίζες ύψους γύρω στα 250 εκατομ. δολάρια από τον Ίλαν Σχορ, που ήταν πρόεδρος τράπεζας το 2014. Ο ίδιος ο Φιλάτ αρνήθηκε τις κατηγορίες για κακοδιαχείριση από την πλευρά του και τις απέδωσε σε πολιτική εμπάθεια [8]

Στις 27 Ιουνίου 2016 ο Φιλάτ καταδικάστηκε σε φυλάκιση 9 ετών καθώς κρίθηκε ένοχος για διαφθορά και για κατάχρηση εξουσίας.

  1. www.publika.md/vlad-filat-a-fost-decorat-cu-ordinul-republicii--uite-pentru-ce-merite_1741431.html.
  2. www.presidency.ro?_RID=det&tb=date&id=15337&_PRID=.
  3. «Antena 3, Parlamentul Republicii Moldova a aprobat structura noului guvern». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2009. 
  4. Οι βουλευτικές εκλογές στη Μολδαβία – η χώρα και πάλι βρέθηκε σε αδιέξοδο Αρχειοθετήθηκε 2010-12-02 στο Wayback Machine., Η Φωνή της Ρωσίας, 2010-11-29.
  5. Rulers.org
  6. Political crisis in Moldova could affect EU relationship, European Voice.com, 2013-04-25.
  7. Alexander Tanas (15 Οκτωβρίου 2015). «Moldova detains former PM in parliament over $1 billion fraud». Reuters. 
  8. «Moldova's Ex-PM Detained After Parliament Lifts His Immunity». RadioFreeEurope/RadioLiberty. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]