Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Στράβων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Στράβων
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
C.Iulius L.f. Caesar Strabo Vopiscus (Λατινικά)
Γέννηση130 π.Χ. (περίπου)[1][2]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος87 π.Χ.[2][3]
Ρώμη
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ιερέας της αρχαίας Ρώμης
Ρωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναJulia[4][5][6]
ΓονείςLucius Julius Caesar[4][7][8] και Popillia[4][7][9]
ΑδέλφιαΛεύκιος Ιούλιος Καίσαρ IV[4][7][10]
Ιουλία (σύζυγος του Σύλλα)
Quintus Lutatius Catulus (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΟικογένειαJulii Caesares
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςχιλίαρχος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΤαμίας (Quaestor) (από άγνωστη τιμή)
curule aedile (90 π.Χ.)
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή–87 π.Χ.)
pontifex (99 π.Χ.–87 π.Χ.)

Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Στράβων "Βοπίσκος" (π. 131 - 87 π.Χ.) [11] ήταν ο μικρότερος γιος του Λεύκιου Ιουλίου Καίσαρα ΙΙΙ (γιου του Σέξτου Ιουλίου Καίσαρα ΙΙ υπάτου το 157 π.Χ.) και της Ποπιλλίας και ο μικρότερος αδελφός τού Λεύκιου Ιουλίου Καίσαρα IV υπάτου το 90 π.Χ. Το παρωνύμιό του Στράβων υποδηλώνει ότι ήταν πιθανώς αλλοίθωρος και το ψευδώνυμο "Βοπίσκος" υποδηλώνει ότι ήταν ο ένας από τους διδύμους που επέζησε.[12]

Το 103 π.Χ. βρισκόταν σε μία επιτροπή για την εποπτεία της εφαρμογής του Lex frumentaria, ενός αγροτικού νομοσχεδίου που προτάθηκε από τον τριβούνο Λεύκιο Αππουλήιο Σατουρνίνο. Ο Στράβων έγινε pontifex (αρχιερέας) το 99 π.Χ., ταμίας (quaestor) το 96 π.Χ. και ένας αγορανόμος (aedilis) το 90 π.Χ.

Στη μέση του Κοινωνικού Πολέμου, ο Στράβων διεκδίκησε την υπατεία, παρόλο που δεν είχε γίνει ακόμη πραίτωρ. Η υποψηφιότητά του απορρίφθηκε από τον τριβούνο Πόπλιο Σουλπίκιο Ρούφο, με αποτέλεσμα να γίνουν συγκρούσεις στους δρόμους τον Δεκέμβριο του 89 π.Χ. Όταν απολύθηκε ο Στράβωνας, ο Σύλλας και ο Κουίντος Πομπήιος Ρούφος εξελέγησαν ύπατοι το 88 π.Χ.

Μαζί με τον αδελφό του σκοτώθηκε στους δρόμους από αντάρτες του Μαρίου μετά τον εμφύλιο πόλεμο το 87 π.Χ. Σύμφωνα με τον Τ. Λίβιο,[13] τα κεφάλια τους εκτέθηκαν σε πασσάλους στο Βήμα αγορητών (Ρόστρα) της Αγοράς.

Ο Γ. Ι. Καίσαρ Στράβων έγραψε τουλάχιστον τρεις τραγωδίες με ελληνικά θέματα. Αυτά τα έργα ήταν ο Άδραστος, η Τέκμησσα και ο Τεύτρης. Μόνο θραύσματα των έργων διασώζονται. Σύμφωνα με τον Μ. Τ. Κικέρωνα ήταν ένας ρήτορας γνωστός για το πνεύμα και το χιούμορ του.[14] Ο Κικέρων δημοσίευσε έναν διάλογο που ονομάζεται De Oratore (O Ρήτορας), στον οποίο ο Στράβων εξηγεί γιατί το χιούμορ είναι σημαντικό στην ομιλία.[15]

Ήταν θείος του Λεύκιου Ιούλιου Καίσαρα V (υπάτου το 64 π.Χ.), της Ιουλίας Αντωνίας και μεγάλος θείος του Μάρκου Αντωνίου στρατηγού.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1798. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 Perseus Project. catalog.perseus.org/catalog/urn:cite:perseus:author.295. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2019.
  3. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1798. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2021.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 www.strachan.dk/family/iulius_patrician.htm.
  5. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1798. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3894. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1798. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. 8,0 8,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3201. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. 9,0 9,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4009. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  10. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1825. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  11. William Smith A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology p.537
  12. William Smith A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology p.538
  13. Livy, The Periochae, 80.
  14. Cicero, Brutus, 47, 177
  15. Cicero, De Oratore, 2.231-290

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]