Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γήπεδο καλαθοσφαίρισης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γήπεδο καλαθοσφαίρισης ονομάζεται η επιφάνεια παιχνιδιού, που αποτελείται από ένα ορθογώνιο πάτωμα, με καλάθια σε κάθε άκρο. Τα κλειστά γήπεδα καλαθοσφαίρισης είναι σχεδόν πάντα κατασκευασμένα από ξύλινο παρκέ, συνήθως σφενδάμου, με μπασκέτες οι οποίες βρίσκονται σε ύψος 3,05 μέτρων από το έδαφος σε κάθε καλάθι. Οι επιφάνειες σε γήπεδα καλαθοσφαίρισης εξωτερικού χώρου κατασκευάζονται συνήθως από τυπικά υλικά επίστρωσης όπως σκυρόδεμα ή άσφαλτος. Οι διεθνείς αγώνες μπορούν να χρησιμοποιούν πλέον και γυάλινα γήπεδα καλαθοσφαίρισης.

Tο Κλειστό Γήπεδο ΟΑΚΑ στο Μαρούσι
Το Pala Sport Mens Sana στη Σιένα

Ο κανονισμός της FIBA σχετικά με το γήπεδο μπάσκετ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αγωνιστικός χώρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αγωνιστικός χώρος θα πρέπει να είναι παραλληλόγραμμος, επίπεδος, σκληρής επιφάνειας, ελεύθερος εμποδίων. Για όλα τα γήπεδα όπου διεξάγονται επίσημες διοργανώσεις από την F.I.B.A. καθώς και για τα νεοκατασκευαζόμενα, οι διαστάσεις των γραμμών του αγωνιστικού χώρου, θα πρέπει να είναι 28 μέτρα μήκος και 15 μέτρα πλάτος, μετρημένες από την εσωτερική πλευρά των ορίων του γηπέδου. Για όλες τις άλλες διοργανώσεις, το αρμόδιο μέλος της F.I.B.A., όπως η Επιτροπή Ζώνης ή η Εθνική Ομοσπονδία, έχει την αρμοδιότητα να εγκρίνει προϋπάρχοντες αγωνιστικούς χώρους, όμως με ελάχιστες διαστάσεις[1] 26 μέτρων μήκους και 14 μέτρων πλάτους.

Το ύψος της οροφής ή το χαμηλότερο εμπόδιο, θα πρέπει να είναι κατ' ελάχιστο επτά (7) μέτρα.

Η αγωνιστική επιφάνεια θα πρέπει να είναι επαρκώς φωτισμένη. Τα φώτα θα πρέπει να είναι έτσι τοποθετημένα, ώστε να μην εμποδίζουν την όραση των παικτών και των διαιτητών.

Όλες οι γραμμές πρέπει να είναι του ιδίου χρώματος (κατά προτίμηση λευκού), πλάτους 5 εκατοστών και πλήρως ευδιάκριτες.

Τελικές και πλάγιες γραμμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αγωνιστικός χώρος θα πρέπει να είναι οριοθετημένος από τις δύο τελικές γραμμές (στις μικρές πλευρές του αγωνιστικού χώρου) και των πλευρικών γραμμών (στις μεγάλες πλευρές του αγωνιστικού χώρου). Αυτές οι γραμμές δεν αποτελούν τμήμα του αγωνιστικού χώρου. Ο αγωνιστικός χώρος θα πρέπει να απέχει το λιγότερο 2 μέτρα από οποιοδήποτε αντικείμενο, συμπεριλαμβανομένων και των πάγκων των ομάδων.

Η κεντρική γραμμή είναι μία γραμμή χαραγμένη παράλληλα προς τις τελικές γραμμές, από το μέσο των πλάγιων γραμμών. Επεκτείνεται 15 εκατοστά πέρα από τις πλάγιες γραμμές.

Περιοριστικοί χώροι, διάδρομος, γραμμή ελευθέρων βολών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι γραμμές των ελευθέρων βολών, θα πρέπει να είναι χαραγμένες παράλληλα προς τις τελικές γραμμές. Η εξωτερική πλευρά της γραμμής των ελευθέρων βολών, θα πρέπει να είναι σε απόσταση 5,80 μέτρων από το εσωτερικό άκρο της τελικής γραμμής και το μήκος της θα πρέπει να είναι 3,60 μέτρα. Το μέσον της, θα πρέπει να βρίσκεται επί της νοητής γραμμής που ενώνει τα μέσα των δύο τελικών γραμμών. Οι περιοριστικοί χώροι, θα πρέπει να είναι οι επιφάνειες του αγωνιστικού χώρου οριοθετημένες από: τις δύο τελικές γραμμές, τις γραμμές των ελευθέρων βολών και τις γραμμές που ορίζονται από τις εξωτερικές πλευρές των τελικών γραμμών, σε απόσταση 3 μέτρων από το μέσον αυτών και να καταλήγουν στην εξωτερική πλευρά των γραμμών των ελευθέρων βολών. Οι γραμμές αυτές, εξαιρουμένων των τελικών γραμμών, αποτελούν μέρος των περιοριστικών χώρων. Το εσωτερικό των περιοριστικών χώρων, μπορεί να χρωματιστεί, αλλά θα πρέπει να είναι του ιδίου χρώματος με αυτό του κεντρικού κύκλου. Οι διάδρομοι των ελευθέρων βολών, είναι οι περιοριστικοί χώροι που ορίζονται από ημικύκλια ακτίνας 1,80 μέτρων, με κέντρο τους, το μέσον των γραμμών των ελευθέρων βολών. Όμοια ημικύκλια, θα πρέπει να χαράσσονται με διακεκομμένη γραμμή εντός των περιοριστικών χώρων. Οι κατά μήκος των περιοριστικών χώρων θέσεις, χρησιμοποιούμενες από παίκτες κατά την διάρκεια της εκτέλεσης των ελευθέρων βολών.

Ο κεντρικός κύκλος θα πρέπει να είναι σχεδιασμένος στο κέντρο του αγωνιστικού χώρου, ακτίνας 1,80 μέτρων, μετρημένης ως την εξωτερική πλευρά της περιμέτρου. Αν το εσωτερικό του κεντρικού κύκλου είναι χρωματισμένο, θα πρέπει να είναι του ιδίου χρώματος με αυτό των περιοριστικών χώρων.

Περιοχή καλαθιού 3 πόντων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή καλαθιού τριών πόντων μίας ομάδας, είναι ολόκληρος ο αγωνιστικός χώρος, εκτός από αυτόν ο οποίος βρίσκεται περί του καλαθιού των αντιπάλων και ο οποίος ορίζεται και περιλαμβάνει: Δύο παράλληλες γραμμές, προεκτεινόμενες από την τελική γραμμή, σε απόσταση 6,75 μέτρων από το σημείο της ορθής προβολής του κέντρου του αντιπάλου καλαθιού. Η απόσταση του σημείου αυτού, από την εσωτερική άκρη του μέσου της τελικής γραμμής, θα πρέπει να είναι μήκους 1,575 μέτρων. Ένα ημικύκλιο ακτίνας 6,75 μέτρων από την εξωτερική πλευρά ως το κέντρο του ίδιου σημείου (όπως ορίζεται στο ανωτέρω εδάφιο), το οποίο συναντά τις παράλληλες γραμμές.

Τα πιο γνωστά γήπεδα μπάσκετ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Araneta Coliseum (Φιλιππίνες)
  • Cameron Indoor Stadium (Πανεπιστήμιο Ντιούκ)
  • Dean Smith Center (Πανεπιστήμιο Βόρειας Καρολίνας)
  • Fernando Buesa Arena (Ισπανία)
  • Madison Square Garden (Η.Π.Α)
  • Nokia Arena (Ισραήλ)
  • Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (Ελλάδα)
  • Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο (Ελλάδα)
  • Palacio Vistalegre (Ισπανία)
  • Staples Arena (Η.Π.Α.)
  • The Boston Garden (Η.Π.Α.)
  • United Center (Η.Π.Α.)
  1. «Πληροφορίες για τις προδιαγραφές, την κατασκευή και τις διαστάσεις ενός γηπέδου μπάσκετ». Veggasport. 24 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.