Γεράσιμος Βασιλάτος
| Γεράσιμος Βασιλάτος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Δεκεμβρίου 1901 |
| Θάνατος | Ιανουάριος 1987 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ελληνικός Συναγερμός, Ένωσις Κέντρου, Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις και Κόμμα Προοδευτικών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αθηνών) αναπληρωματικό μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1964–1966)[1] |
Ο Γεράσιμος Βασιλάτος του Βασιλείου (5 Δεκεμβρίου 1901[2] - Ιανουάριος 1987) ήταν Έλληνας δικηγόρος, ποινικολόγος και πολιτικός, που διετέλεσε βουλευτής.
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Δουλύχιο Κεφαλονιάς το 1901 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.[2] Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος και αργότερα ως ποινικολόγος. Τον Οκτώβριο του 1931 τραυματίστηκε με πυροβολισμούς από τον αεροπόρο Μιχαήλ Μουτούση, ο οποίος κατηγόρησε τον νεαρό δικηγόρο ότι διατηρούσε σχέσεις με την εν διαστάσει σύζυγό του, Μαργαρίτα Οριγώνη (ο Βασιλάτος ήταν δικηγόρος της).[3] Ο αεροπόρος είχε θεωρήσει τον Βασιλάτο ως εραστή της γυναίκας του επειδή είχε επιδείξει υπέρμετρο ζήλο για να υπερασπίσει την υπόθεση της πελάτισσάς του. Κρίθηκε ένοχος με ελαφρυντικά και καταδικάστηκε όχι για την απόπειρα ανθρωποκτονίας αλλά για παράνομη κατοχή όπλου σε φυλάκιση 3 ημερών.
Την εποχή της κατοχής ήταν στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος των Ε.Ο.Ε.Α. και από το 1942 έως το 1943 έδινε στους συμμάχους πληροφορίες για τον οπλισμό και την κίνηση των αεροπλάνων στο υπό γερμανική κατοχή αεροδρόμιο του Τατοΐου με αποτέλεσμα τον επιτυχή βομβαρδισμό του.
Ο Βασιλάτος εξελέγη βουλευτής Σάμης το 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και Αθηνών το 1961 με το Κόμμα Προοδευτικών, το 1963 και το 1964 με την Ένωση Κέντρου και το 1974 με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (εξελέγη στις 6 Μαΐου 1976 στη θέση του αποβιώσαντος Αλέξανδρου Παναγούλη.[4], ενώ είχε χρηματίσει και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων.
Την περίοδο από το 1963 ως το 1964 υπηρέτησε ως τρίτος αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου.[5] Υπήρξε στενός συνεργάτης και φίλος του Γεωργίου Παπανδρέου και εξορίστηκε μαζί με 10 ακόμη βουλευτές της Ενώσεως Κέντρου στη Φολέγανδρο και κατόπιν στη Σύρο. Αφέθηκε για λίγο ελεύθερος και μετά την απόπειρα του Αλέξανδρου Παναγούλη κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, συνελήφθη και πάλι και εξορίστηκε στον Άγιο Ευστράτιο και κατόπιν στο Πλωμάρι Μυτιλήνης. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μάνεση και απέκτησαν 2 γιους.[2]
Απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών τον Ιανουάριο του 1987.[5]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.assembly .coe .int /nw /xml /AssemblyList /MP-Details-EN .asp?MemberID=1074. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 59.
- ↑ Αθηνά Τζίμα, Μηχανή του Χρόνου, Το δικαστικό σήριαλ του ’30 με πρωταγωνιστές τον ηρωικό αεροπόρο Μ. Μο... Το δικαστικό σήριαλ του ’30 με πρωταγωνιστές τον ηρωικό αεροπόρο Μ. Μουτούση και τη συζύγό του που ζήτησε διαζύγιο. Ο Μουτούσης αποπειράθηκε να σκοτώσει τον δικηγόρο της, επειδή τον θεωρούσε εραστή της, ανάκτηση 28-11-2015.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 56, αρ. 102).(pdf)
- ↑ 5,0 5,1 Βύρων Πολύδωρας, Η Μείζων Αθήνα, Καστανιώτης 2002, σελ. 687.