Γερμανική Εμπροσθοφυλακή
Η Γερμανική Εμπροσθοφυλακή: Γερμανοί Εβραίοι Ακόλουθοι (Γερμανικά: Der deutsche Vortrupp. Gefolgschaft deutscher Juden) ήταν μια Γερμανική ένωση φιλοναζιστών Εβραίων Γερμανών. Ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 1933 από έναν θρησκευτικό ιστορικό ονόματι, Χανς-Γιοαχίμ Σοπς (Hans-Joachim Schoeps) και διαλύθηκε τον Δεκέμβριο του 1935. [1]
Τα μέλη της Εμπροσθοφυλακής ήταν εθνικιστές Γερμανοεβραίοι που έψαχναν αναγνώριση ως Εβραϊκό πολιτικό κίνημα εντός της ευρύτερης αναβίωσης του γερμανικού εθνικισμού της εποχής. Απεχθάνονταν τους Εβραίους της Ανατολικής Ευρώπης και εναντιώνονταν στον Μαρξισμό, τον Σιωνισμό και τον φιλελευθερισμό, ενώ απέτυχαν να κατανοήσουν πως η φυλετική φύση του ναζιστικού αντισημιτισμού ήταν ανένδοτη και καθολική[2].
Μερικά από τα μέλη τους ήταν επίσης μέλη της Ένωσης Γερμανών Εθνικά Εβραίων, μιας άλλης μεγαλύτερης ομάδας φιλοναζιστών Εβραίων που τέθηκε εκτός νόμου από τις ναζιστικές αρχές το 1935.
Ο Σοπς εξορίστηκε στη Σουηδία στα τέλη του 1938, επτά εβδομάδες μετά την Νύχτα των Κρυστάλλων όπου ένας εξαγριωμένος όχλος βανδάλισε τις περισσότερες γερμανοεβραϊκές επιχειρήσεις και τους εβραϊκούς θρησκευτικούς χώρους, λίγο πριν αρχίσουν οι οργανωμένες διώξεις του Εβραϊκού λαού.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ιστορικός Ματίας Χάμπροκ περιγράφει την Γερμανική Εμπροσθοφυλακή ως μία «μικρή, ημι-εσωτεριστική ομάδα» που «αποτελούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από μορφωμένους», δηλαδή από διανοούμενους και φοιτητές. Σύμφωνα με μια έκθεση της Γκεστάπο, αποτελούνταν κυρίως από «ώριμους νέους με ακαδημαϊκά ενδιαφέροντα». Η ομάδα είχε 150 φοιτητές-μέλη[2]. Ο Hambrock την κατηγοριοποιεί ως ένα Γερμανικό Κίνημα Νεολαίας. [3]
Η οργάνωση είχε μια επίσημη εφημερίδα που ονομάζονταν Η Γερμανική Εμπροσθοφυλακή: Εφημερίδα μίας ομάδας Γερμανοεβραίων (Γερμανικά: Der Deutsche Vortrupp: Blätter einer Gefolgschaft Deutscher Juden). Σ' αυτήν, ο Σοπς έγραψε, μεταξύ άλλων: «Ο εθνικοσοσιαλισμός σώζει τη Γερμανία από την καταστροφή· σήμερα η Γερμανία βιώνει την εθνοφυλετική ανανέωση της» και κάλεσε για «επιτάχυνση του απολύτως αναγκαίου διαχωρισμού των Γερμανών και μη Γερμανών Εβραίων καθώς και την στέγαση όλων των Εβραίων με Γερμανικό εθνικό φρόνημα υπό μία ομοιογενή αυταρχική ηγεσία, προσπερνώντας τις παλιές οργανώσεις όσο το δυνατόν περισσότερο».[4]
Το Βιογραφικό Βιβλίο του Γερμανόφωνου Εκπατρισμού Μετά το 1933 έως το 1945, Τόμος 2: "Πολιτική, Οικονομία, Δημόσια Ζωή", αναφέρει τον ξάδελφο του Σοπς, Χάιντς Γκεοργκ Σάλομον Φρανκ, δικηγόρο, ως έναν ακόμα από τους ηγέτες της Γερμανικής Εμπροσθοφυλακής. Το 1938 ο Φρανκ δημοσίευσε ένα έργο σχετικά με την εβραϊκή εκπαίδευση. Το ίδιο έτος μετανάστευσε στον Καναδά. Το πέτυχε αυτό εξαπατώντας τις τοπικές αρχές εγγραφόμενος ως αγρότης, μια εργασία που ασκούσε θεωρητικά από το 1938 έως το 1943. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είχε καμία σχέση με τον τομέα της γεωργίας. Αργότερα έγινε ενεργός αξιωματούχος σε διάφορους εβραϊκούς συλλόγους του Καναδά.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Maierhof, Gudrun (2002). Selbstbehauptung im Chaos: Frauen in der jüdischen Selbsthilfe 1933–1943 (στα Γερμανικά). Campus Verlag. σελ. 57.
- ↑ 2,0 2,1 «German Vanguard, German Jewish Followers» (PDF). Shoah Resource Center, The International School for Holocaust Studies.
- ↑ Hambrock, Matthias (2003). Die Etablierung der Aussenseiter: der Verband nationaldeutscher Juden 1921–1935 (στα Γερμανικά). Böhlau Verlag. σελ. 611.
- ↑ Schoeps, Hans-Joachim (1970). Bereit für Deutschland: Der Patriotismus deutscher Juden und der Nationalsozialismus (στα Γερμανικά). Haude und Spener. σελίδες 106.