Γεφύρι του Κόκκορου
Συντεταγμένες: 39°51′43.816″N 20°46′31.048″E / 39.86217111°N 20.77529111°E
Γεφύρι του Κόκκορου | |
---|---|
Ανατολική άποψη | |
Διασχίζει | Βοϊδομάτης |
Τοποθεσία | Ζαγόρι |
Χαρακτηριστικά | |
Υλικό | πέτρα |
Συνολικό μήκος | 36,4 μ. |
Πλάτος | 2,67 μ. |
Κύρια καμάρα | 23,6 μ. |
Καμάρες | Μία |
Δημιουργήθηκε από | Νούτσος Καραμισίνης |
Εγκαίνια | 1750 |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το γεφύρι του Κόκκορου, του Κόκκορη ή του Νούτσου είναι πέτρινο τοξωτό γεφύρι το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Το γεφύρι κτίστηκε το 1750.[1]
Στη θέση της σημερινής γέφυρας στο παρελθόν υπήρχε άλλη γέφυρα, η οποία χρησιμοποιούνταν για την τιμωρία των ζωοκλεφτών. Η σημερινή γέφυρα κτίστηκε το 1750 με χορηγία του Νούτσου Καραμισίνη από το Βραδέτο.[2] Η γέφυρα επισκευάστηκε από τον Αλέξη Νούτσο στα τέλη 18ου ή αρχές 19ου αιώνα, γιό του αρχικού χορηγού. Μετά από κάποιες ζημίες η γέφυρα ανακαινίστηκε από τον Γρηγόρη Κόκκορο από το Κοκκούλι, μαζί με τα γειτονικά χωριά, την περίοδο 1910-1911. Ο Κόκκορος διατηρούσε μύλο δίπλα στην γέφυρα και έτσι η γέφυρα έγινε γνωστή ως γέφυρα του Κόκκορου.[1] Η γέφυρα ανακαινίστηκε και την Ένωση Ζαγορισίων το 1960 και χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο το 1964.[3] Το 1977 η γέφυρα υπέστη ζημιές από αγνώστους όταν ακούστηκε ο θρύλος ότι σε αυτήν κρύβεται θησαυρός. Η γέφυρα αποκαταστάθηκε στη συνέχεια.[1]
Η γέφυρα είναι μονότοξη, με άνοιγμα τόξου 23,6 μέτρα και ύψος τόξου 13,3 μέτρα. Το συνολικό μήκος καταστρώματος είναι 36,4 μέτρα και το πλάτους 2,67 μέτρα.[1] Κοντά στην γέφυρα βρίσκεται η λεγόμενη «σπηλιά του Νταβέλη», επειδή σε αυτή κατέφυγε ο Γιώργος Νταβέλης το 1881 όταν τον κυνηγούσαν οι Τούρκοι. Κοντά στη γέφυρα βρίσκεται εξωκλήσι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή και ο μύλος του Κόκκορου.[2]
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Η πρόσβαση στη γέφυρα
-
Άποψη από τα δυτικά
-
Γέφυρα του Κόκκορη
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Γεφύρι Του Νούτσου ή Κόκκορου». petrinagefiria.com. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 «Γεφύρι του κυρ-Νούτσου ή Κόκκορου». www.petrinagefiria.uoi.gr. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «ΥΑ 4499/12-6-1964 - ΦΕΚ 239/Β/30-6-1964». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021.