Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεωκεντρικό μοντέλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μια αναπαράσταση του γεωκεντρικού μοντελου από τον Πορτογάλο χαρτογράφο Μπαρτολομέου Βέλιο, 1568 (Bibliothèque Nationale, Paris).

Το γεωκεντρικό μοντέλο είναι ένα κοσμολογικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η Γη βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος και όλα τα άλλα ουράνια σώματα περιφέρονται γύρω της. Το μοντέλο αυτό κυριάρχησε για σχεδόν δύο χιλιετίες, με βάση την επιστήμη αρχαίων λαών όπως οι Έλληνες και, κατόπιν, οι Ρωμαίοι, οι οποίοι στην πλειονότητά τους θεωρούσαν ότι όλα τα ορατά με γυμνό μάτι αντικείμενα του ουρανού περιστρέφονταν γύρω από τη Γη. Ανάμεσα στους υπέρμαχους αυτού του συστήματος ήταν ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος.

Κατά τον Μεσαίωνα το γεωκεντρικό μοντέλο υπήρξε επίσημη θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αντίπαλη κοσμολογική θεωρία ήταν ο ηλιοκεντρισμός, ο οποίος διέθετε μεν ρίζες στην Αρχαιότητα, αφού είχε υποστηριχθεί από τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, μα είχε παραμείνει εν πολλοίς περιθωριακός. Τελικά, ο ηλιοκεντρισμός υποσκέλισε σταδιακά το γεωκεντρικό μοντέλο και επικράτησε κατά την Αναγέννηση υπό την επιρροή του έργου του Νικόλαου Κοπέρνικου το οποίο πυροδότησε την Επιστημονική Επανάσταση.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]