Γεώργιος Αθανασιάδης (Καρύταινα)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γεώργιος Αθανασιάδης (Καρύταινα) | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1793 Σμύρνη |
Θάνατος | 1865 Σμύρνη |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολεμιστής |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Ο Γεώργιος Αθανασιάδης ή καπετάν Τζώρτζης ήταν αγωνιστής του αγώνα του 1821.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1793 στη Σμύρνη. Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λάστα της επαρχίας Καρύταινας. Πατέρας του ήταν ο Χατζή Αθανάσιος Ματθαίος. Ανατράφηκε στη Σμύρνη, όπου είχαν καταφύγει οι γονείς του για να γλυτώσουν τις σφαγές των Τούρκων. Εκεί έμαθε τα πρώτα γράμματα. Μιλούσε Ελληνικά, Τούρκικα και Ιταλικά. Ασχολήθηκε με το εμπόριο στην Τεργέστη, Αλεξάνδρεια και αλλού. Επέστρεψε το 1816 και εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο ως αντιπρόσωπος του Οίκου Μπογόζη και Καλογιάννη από την Αλεξάνδρεια. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, ορκίστηκε από τον ιατρό Καλύβα και πήρε βαθμό «Ιερέως Κατηχητού». Αφιερώθηκε αποκλειστικά στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης. Με την έναρξη της επανάστασης και ήρθε στην Πελοπόννησο. Με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη γνωρίζονταν από τη Ζάκυνθο, όπου αυτός τον είχε υποχρεώσει να ακολουθήσει τον Νικήτα Σταματελόπουλο. Από τότε είχε γίνει γνωστός και απέκτησε φήμη. Ο Κολοκοτρώνης τον τοποθέτησε υπασπιστή και γραμματέα του γιου του Πάνου. Υπηρέτησε βρισκόμενος παντού και πάντοτε στο πλευρό του Σταματελόπουλου γράφοντας και χρησιμεύοντας ως σύμβουλός του. Οι οπλαρχηγοί ομολογούν δε ότι ο μεν Νικηταράς ήταν ο βραχίονας, ο Αθανασιάδης δε ήταν ο νους κάθε πολεμικής επιχειρήσεως. Μετά την επανάσταση ακολούθησε πολιτική σταδιοδρομία. Τιμήθηκε με τον βαθμό του ταγματάρχη και με τον Μετάλλιο του Αγώνα παρά τις διαμαρτυρίες του Κολοκοτρώνη και του Νικηταρά. Διορίστηκε τέλος Γενικός Πρόξενος στο Ιάσιο και στο Γαλάτσι, αργότερα και στο Ταϊγάνι, όπου άρχισε να γράφει τα απομνημονεύματά του.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- Χρήστος Ι. Δάλλας (1914). Κωνσταντίνος Σκόκος, επιμ. Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. σελίδες 294–300. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010. (pdf) Αρχειοθετήθηκε 2020-02-13 στο Wayback Machine.
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |