Γεώργιος Βαρδινογιάννης
| Γιώργος Βαρδινογιάννης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7 Απριλίου 1936 δημοτική ενότητα Λαππαίων Ρεθύμνης |
| Κατοικία | Εκάλη Αττικής |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Σχολή Ναυτικών Δοκίμων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Νίκος Βαρδινογιάννης Βαρδής Βαρδινογιάννης Παύλος Βαρδινογιάννης |
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης (Επισκοπή Ρεθύμνου, 7 Απριλίου 1936)[1], γνωστός ως «Καπετάνιος» και «Ρίνγκο»,[2] είναι Έλληνας επιχειρηματίας και εφοπλιστής, μέλος της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας Βαρδινογιάννη.
Η ζωή του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης γεννήθηκε το 1936 στην Επισκοπή Ρεθύμνου, και είναι ένα από τα δέκα παιδιά του Γιάννη Βαρδινογιάννη, που είχε απώτερη καταγωγή από τον Άγιο Ιωάννη Σφακίων, και της Χρυσής Θεοδωρουλάκη από το Γεράνι Ρεθύμνου. Ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, Παύλος Βαρδινογιάννης, ασχολήθηκε με την πολιτική και διατέλεσε βουλευτής Ρεθύμνου και υπουργός του Γεωργίου Παπανδρέου. Από τα υπόλοιπα αδέλφια του, οι Νίκος και Βαρδής έγιναν αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού και αργότερα επιχειρηματίες και επικεφαλής του Ομίλου Βαρδινογιάννη, ο Θεόδωρος και ο Σήφης έγιναν εφοπλιστές (ο Θεόδωρος υπήρξε και μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΟΦΗ) και η Ελένη παντρεύτηκε τον βουλευτή και υπουργό Γιάννη Κεφαλογιάννη.[3]
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης προτίμησε το εμπορικό ναυτικό, και αποφοίτησε από τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων του Σαουθάμπτον στην Αγγλία.[3][4] Το παρατσούκλι Καπετάνιος το απέκτησε όταν με μία τολμηρή κίνηση κατάφερε και έσπασε το εμπάργκο που είχε επιβληθεί στη Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε), ενώ μαινόταν ο πόλεμος και τον καταδίωκε το βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό.[4]
Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για δύο θητείες.[5]
Προεδρος Παναθηναϊκού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 17 Ιουλίου 1979 η οικογένεια Βαρδινογιάννη αγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης τοποθετήθηκε πρόεδρος. Για τον σύλλογο ενδιαφέρον απόκτησης είχε επιδείξει και ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο οποίος είχε συμφωνήσει με τον τότε πρόεδρο του συλλόγου, Απόστολο Νικολαΐδη.[6] Τελευταία στιγμή εμφανίστηκε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος έπεισε τον Νικολαΐδη να του πουλήσει τον Παναθηναϊκό και πρόλαβε να καταθέσει την εγγυητική επιστολή πριν τον Γιαννακόπουλο.[7]
Υπήρξε πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός για σχεδόν 21 χρόνια, από τον Ιούλιο του 1979 μέχρι τον Μάιο του 2000. Σ' αυτό το διάστημα, η ομάδα κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα και 3 Σούπερ Καπ, ενώ δύο φορές έφτασε πολύ κοντά στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, του Κυπέλλου Πρωταθλητριών - Τσάμπιονς Λιγκ: τη σεζόν 1984 - 1985 (αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τη Λίβερπουλ), και τη σεζόν 1995 - 1996 (αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Άγιαξ). Παράλληλα έφερε στον Παναθηναϊκό μερικούς από τους πιο αγαπητούς παίκτες και προπονητές στην ιστορία του (Δημήτρης Σαραβάκος, Χουάν Ραμόν Ρότσα, Βέλιμιρ Ζάετς, Στράτος Αποστολάκης, Γιάτσεκ Γκμοχ, Ίβιτσα Όσιμ, Χουάν Χοσέ Μπορέλι, Κριστόφ Βαζέχα κτλ). Η σχέση του με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού πέρασε από διάφορες φάσεις, από τη λατρεία και την αποθέωση μέχρι την έντονη κριτική. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού του χρέωναν έλεγχο του παρασκηνίου και προκλητικές σχέσεις με την πολιτική εξουσία, που έφταναν στο σημείο ο Βαρδινογιάννης να υπαγορεύει στους αρμοδίους τι θα νομοθετήσουν, κυρίως τη δεκαετία του 1980 όταν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού έκανε κουμάντο ο Κίμων Κουλούρης και στην ΕΠΟ ο πρώην αξιωματικός της Αεροπορίας Νίκος Ζουμπογιώργος, στενοί φίλοι του Βαρδινογιάννη και γνωστοί για τις «πράσινες» οπαδικές τους προτιμήσεις.[2] Λόγω της συνήθειάς του να οπλοφορεί σε αγώνες του Παναθηναϊκού, ο κόσμος του προσέδωσε το προσωνύμιο Ρίνγκο.[8][9]
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Κώστα Καίσαρη:[2]
«Για τους Ολυμπιακούς το όνομα Γιώργος Βαρδινογιάννης συμβολίζει τον αιώνιο εχθρό με αποκορύφωμα τα δέκα πέτρινα χρόνια. Ο ίδιος απαντάει με αριθμούς. Ότι επί των ημερών του πήραν πρωταθλήματα και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ αλλά και η Λάρισα. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης περισσότερο ενοχλούσε και λιγότερο έκανε. Έχοντας όντως τεράστια δύναμη και επιρροή, έβαζε τους Υπουργούς και τους Γενικούς Γραμματείς να νομοθετούν για λογαριασμό του Παναθηναϊκού: να αλλάζει ο αριθμός των ξένων παικτών από δύο σε τρεις. Να αλλάζει ο Νόμος περί δανεικών για να μπορέσει να φέρει πίσω από τον ΟΦΗ τον Βασιλείου. Να μεγαλώνει ο αριθμός των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών επειδή του το είχε ζητήσει ο Γιάτσεκ Γκμοχ. Παρεμβάσεις, που δίκαια είχαν χαρακτηριστεί σαν σκανδαλώδεις, και δεν ήταν και λίγες»
Μετά το 1996, άρχισε να επικρατεί ποδοσφαιρικά και παραγοντικά ο Ολυμπιακός του Σωκράτη Κόκκαλη, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, ο οποίος τελικά αποχώρησε με αιχμές κατά της Πολιτείας από τη διοίκηση του Παναθηναϊκού το 2000, με τον ανιψιό του Γιάννη («Τζίγγερ») να αναλαμβάνει την ομάδα.[10]
.......«Όπως ήρθαν τα πράγματα, είτε έπρεπε να συμβιβαστώ είτε να αποχωρήσω. Δεν δέχομαι να κάνω συμβιβασμούς. Δεν είχα στόχο την κατάκτηση τροπαίων με οιονδήποτε τρόπο. Και ποτέ μου δεν χρησιμοποίησα τον Παναθηναϊκό ως μέσον πίεσης ή εμπορευματοποίησης. Η Πολιτεία απουσιάζει. Είναι πρωτόγνωρο για τα παγκόσμια δεδομένα, οι υπόδικοι να είναι εκλέκτορες και εκλεγόμενοι. Αναφέρομαι στις εκλογές της Ομοσπονδίας. [...] Αισθάνομαι υπερήφανος που λόγω του Παναθηναϊκού η Ελλάδα εκπροσωπείται με δυο ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι με τον δρόμο που έχει πάρει το ποδόσφαιρο δεν θα πάμε καλά. Πιστεύω ότι θα έχω τη θέση μου στη θύρα 3 του γηπέδου της Λεωφόρου, από εκεί που ξεκίνησα. Δεν ξεχνώ εγώ τα πρώτα σκαλοπάτια.»
Τίτλοι και διακρίσεις ως πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρωτάθλημα Ελλάδας (6) : 1983-84, 1985-86, 1989-90, 1990-91, 1994-95, 1995-96
- Κύπελλο Ελλάδας (9) : 1981-82, 1983-84, 1985-86, 1987-88, 1988-89, 1990-91, 1992-93, 1993-94, 1994-95
- Σούπερ Καπ Ελλάδας (3) : 1987-88, 1992-93, 1993-94
- Ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών - Τσάμπιονς Λιγκ (2): 1984-85, 1995-96
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, εκδ. Ερμής, ΑΘήνα 2001
- ↑ 2,0 2,1 2,2 http://www.sport24.gr/Columns/kaisaris/o-rigko-poy-egine-kapetanios.1190323.html
- ↑ 3,0 3,1 Λήμμα «Βαρδινογιάννης, Γεώργιος», Εγκυκλοπαίδεια Υδρία-Cambridge-Ήλιος, Τόμος 3, σελ. 762
- ↑ 4,0 4,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2015.
- ↑ «Τα 262 εκλεγέντα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων της ΕΕΕ (1916 - 2025)». Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2024.
- ↑ Σαριδάκης, Μανώλης. 20 χρόνια χωρίς τον Καπετάνιο. Τόπος. σελ. 25.
- ↑ Αρκουλής, Γιώργος (2009). Τριάντα χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο, Πρόσωπα, σφάλματα, ιδέες. Τόπος. σελ. 23.
- ↑ Γεωργιάδης Κώστας, Ασημακόπουλος Νίκος (1988). Μυστική Επιχείρηση Ποδόσφαιρο. Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή. σελ. 69.
- ↑ «Γιώργος Βαρδινογιάννης: ο "Ρίνγκο" που ονομάστηκε "Καπετάνιος" – ΦΩΤΟ». newsit. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015.