Γεώργιος Βιτάλης (γλύπτης)
| Γεώργιος Βιτάλης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1838 Τήνος |
| Θάνατος | 1901 Αλεξάνδρεια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
| Σημαντικά έργα | Ανδριάντας του Ουίλιαμ Γλάδστωνα, Ανδριάντας του Βύρωνος, Μεσολόγγι και Μνημείο Άταφου Αγωνιστή του 1821, Ερμούπολη |
Ο Γεώργιος Βιτάλης (1838-1901) ήταν Έλληνας γλύπτης.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βιτάλης γεννήθηκε στο χωριό Υστέρνια της Τήνου το 1838 και ήταν γιος εμπειρικού αρχιτέκτονα. Σε εφηβική ηλικία ακολούθησε τον πατέρα του στη Σμύρνη, τον οποίο βοήθησε, ως εργολάβος οικοδομών, στην ανέγερση νεοκλασικών σπιτιών. Στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής (1857 - 1861) στο εργαστήριο του καθηγητή της γλυπτικής στο Σχολείο των Τεχνών, Γεώργιου Φυτάλη,[1] αποφοιτώντας ως δόκιμος γλύπτης.
Αργότερα, με προτροπή της Βασίλισσας Αμαλίας και με υποτροφία του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου, με καθηγητή τον Μαξ φον Βίντμαν (Max von Windmann)[1]. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του βραβεύτηκε επανειλημμένα, ενώ τιμήθηκε και με το μετάλλιο της Αξίας του Βαυαρού βασιλιά.
Απεβίωσε στην Αλεξάνδρεια το 1901.
Καλλιτεχνική δράση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γεώργιος Βιτάλης θεωρείται ένας από τους κύριους εκπροσώπους του νεοκλασικισμού[2] στην Ελλάδα και ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες γλύπτες του 19ου αιώνα, ο οποίος διακρίθηκε για την έμφαση του στη λεπτομέρεια.[3]
Τα έργα του βραβεύτηκαν με χρυσά και αργυρά μετάλλια στις εκθέσεις των Ολυμπίων, της Ρώμης και του Παρισιού. Είναι έργα σε φυσικό μέγεθος που παριστάνουν τον Ορφέα, τον Πάρη, το Θησέα, τον Βάκχιδα, τον Οιδίποδα, τον Έκτορα, την Ερμούπολη, τον Κανάρη και κόσμησαν τις αίθουσες στα ανάκτορα της Βασίλισσας Όλγας, της Σοφίας Τρικούπη και του Στέφανου Σκουλούδη.
Το 1881 κέρδισε το διαγωνισμό για το μνημείο του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι και σε αντίστοιχο διαγωνισμό του 1883 για τον ανδριάντα του Άγγλου πολιτικού και ένθερμου υποστηρικτή του ελληνικού αγώνα Ουίλιαμ Γλάδστων. Ο Βιτάλης είχε επισκεφθεί τον Γλάδστωνα στην Αγγλία, προκειμένου να μελετήσει από κοντά τη μορφή του. Η κατασκευή του ανδριάντα ολοκληρώθηκε το 1886, ενώ τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 24 Ιουνίου 1900. Έχει τοποθετηθεί πάνω σε βαθμιδωτό βάθρο στο προαύλιο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Προς το τέλος της ζωής του ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια, όπου φιλοτέχνησε τον ανδριάντα του Γεωργίου Αβέρωφ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Γιαννουδάκη, Αντωνία (2009). Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη. η συλλογή νεοελληνικής γλυπτικής και η ιστορία της 1900-2006. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. σελίδες 288, 294–295.
- ↑ Γιοφύλλης, Φώτος (1/12/1955). «Γεώργιος Βρούτος». Νέα Εστία (682): 1552-1553. http://www.ekebi.gr/magazines/flipbook/showissue.asp?file=86161&code=5704. Ανακτήθηκε στις 21/9/2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Παναγιωτόπουλος, Σπύρος (1/7/1959). «Η νεοελληνική τέχνη». Νέα Εστία (768): 859. http://www.ekebi.gr/magazines/flipbook/showissue.asp?file=93852&code=6848. Ανακτήθηκε στις 21/9/2015.[νεκρός σύνδεσμος]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Βιτάλης, Γεώργιος», τόμος 14, σελ. 380, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.
- Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 48 -50 & 201, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.
- Γεώργιος Βιτάλης συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Ιωάννης Χατζηιωάννου, επιμ. (1927). Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921 : Η χρυσή βίβλος του ελληνισμού. Τόμος Δ' Καλλιτεχνία. Εν Αθήναις: Τυποις Ανώνυμου Εταιρείας Εκδόσεων. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.