Γεώργιος Κουρνούτος
| Γεώργιος Π. Κουρνούτος | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γεώργιος Π. Κουρνούτος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1913 Στρέφι Ηλείας |
| Θάνατος | 13 Οκτωβρίου 1989[1] Αθήνα |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας και ιστορικός |
| δεδομένα () | |
Ο Γεώργιος Π. Κουρνούτος (1913 - 13 Οκτωβρίου 1989) ήταν Έλληνας φιλόλογος, ιστορικός και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στο χωρίο Στρέφι Ηλείας.[2][3] Τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στον Πύργο και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην Παλαιογραφία και την Νεώτερη ελληνική Ιστορία και Φιλολογία. Δίδαξε σαν καθηγητής σε διάφορα σχολεία στην Αθήνα. Κατά τον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο υπηρέτησε στη ζώνη των πρόσω. Το 1944 διορίστηκε επιμελητής Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης από πρόταση του καθηγητή Σωκράτη Κουγέα.[3] Τον Αύγουστο του 1955 διορίστηκε Διευθυντής Γραμμάτων, Θεάτρου και Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας. Διεύθυνε επίσης από το 1955 έως το 1963 τις Καλές Τέχνες. Κατά την προεκλογική περίοδο του 1964 ανέλαβε την ευθύνη Διευθύνσεως του Ε.Ι.Ρ. και τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο 1965 έγινε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Από το 1963 ήταν επίσης Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εθνικής επιτροπής της UNESCO. Μέλος διαφόρων μορφωτικών επιτροπών, συνεργάστηκε με διαφόρους διεθνείς οργανισμούς, όπως ή UNESCO, το Συμβούλιο της Ευρώπης κ.α. και τιμήθηκε από διάφορες χώρες με ανώτερες διακρίσεις. Δίδαξε για χρόνια Νεώτερη Ιστορία στον μορφωτικό Σύλλογο «Αθηναίο», στη Σχολή Ξεναγών και στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή (1953-1960). Το 1975 διορίσθηκε πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου πληροφοριών για τις ιστορικές πηγές (CIBAL), με έδρα τη Σόφια, και ως το 1978, όταν αποχώρησε από την υπηρεσία ως Γενικός Διευθυντής Πολιτιστικών Υποθέσεων στο Υπουργείο Πολιτισμού.[3] Πέραν του επιστημονικού συγγραφικού του έργου, ασχολήθηκε και με την συγγραφή σχολικών βιβλίων, την «Ιστορία Βυζαντινή» και την «Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος».[4]
Την περίοδο 1944 - 1955 διετέλεσε επιμελητής χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης και εν συνεχεία διευθυντής γραμμάτων, θεάτρου και τεχνών του υπουργείου Παιδείας και γενικός γραμματέας του ίδιου υπουργείου. Υπήρξε επίσης μέλος του ιδρυτικού διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Παλαμάς, μέλος της επιτροπής προστασίας μνημείων, τον πρόδρομο του Κεντρικού Συμβουλίου Νεότερων Μνημείων, καθώς και μέλος στην επιτροπή των κρατικών βραβείων λογοτεχνίας.[5] Το 1967 με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε η Βιβλιογραφική Εταιρεία της Ελλάδος.[6]
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιστορικόν Αρχείον Κάσου.
- Το απομνημόνευμα 1453-1953 (2 τόμοι),1953-54)
- Λόγιοι της τουρκοκρατίας (2 τόμοι, 1956-576)
- Βυζαντινή Ιστορία (σχολικό βοήθημα,1951)
- Ιστορία της νεωτέρας Ελλάδος (σχολικό βοήθημα 1951).
- Σχολεία της τουρκοκρατούμενης Καστορίας (ανάτυπον εκ του τόμου «Γέρας Αντωνίου Κεραμοπούλου», Αθήνα 1953.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ ejournals
.epublishing .ekt .gr /index .php /deltiokms /article /viewFile /2585 /2350 .pdf. - ↑ «Γεώργιος Π. Κουρνούτος: (1913-1989)». epublishing.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Σφυροέρας, Βασίλειος. «Γεώργιος Π. Κουρνούτος: (1913-1989)». Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, Τεύχος 7. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/deltiokms/article/viewFile/2585/2350.pdf.
- ↑ ΛΑΜΠΡΟΣ, ΚΩΣΤΗΣ. Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΥ (PDF). σελ. 620.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ίδρυμα Παλαμά Αρχειοθετήθηκε 2012-02-12 στο Wayback Machine., από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"
- ↑ Αρχείο Νικόλαου Μαυρή Αρχειοθετήθηκε 2013-11-05 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα του "The American school of classical studies at Athens"